کارواسرها مهمان خانه‌های کاروانیان در مسیر راه‌های مهم بین شهری است. کاروانسرها به فاصلهٔ مسافتی که کاروان در یک روز می‌توانسته طی کند، ساخته می‌شده‌است. به دلیل دور بودن بخش عمده‌ای از مناطق کشور ایران، ودور بودن شهرها وآبادی‌ها از یکدیگر، وجود نقاطی جهت استراحت وتهیه آذوقه وسرپناه در بین راه، امری حیاتی وضروری بوده وبدون وجود این ایستگاه‌ها، در طی راه وارتباط بین مناطق مختلف ایران غیرممکن بوده‌است. «کاروانسرای بون کوه» به دلیل قرار داشتن بر قله کوه زیر که معروف است به (بون کوه لوز) در این راه ارتباطی وطولانی که شهرهای بندرعباس به شهر لار وصل می‌کند نقش ویزه‌ای داشته‌است. کاروانسرای بون کوه در کنار برکه بون کوه چهار برکه و در پایهٔ کوه سربفلک کشیدهٔ «گوچی» واقع شده‌است. این کاروانسرا در مسیر راه مشهور گردنه گوچی قرار دارد.
اهمیت «کاروانسرای بون کوه» از آنجاست که در بین کاورانسرای مِهران و کاروانسرای بلدنگ قرار گرفته بوده‌است. وبه دلیل قرار گرفتن این کاروانسرا در مسیر راه بازارگانی مهم (درآن زمان) که از شیراز به لار وسپس به بندر لنگه و بندرعباس (گمبرون) متصل می‌نموده‌است. «کاروانسرای بون کوه» این بنای تاریخی سازه‌ای سنگی با مصالح گچ و اندودهای ساروجی است که بنیان کاروانسرا را تشکیل داده‌اند. تاریخ بنای این کاروانسرا به زمان و دورهٔ زندیه ترجیح داده‌اند.
