لری شمالی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
لُری شمالی
زبان بومی در:  ایران
 عراق
منطقه غرب آسیا
قومیت مردم لر
تعداد گویشوران
حدود ۱٬۷ میلیون نفر[۱]  (بدون تاریخ)
الفبای عربی در ایران و عراق[۱]
وضعیت رسمی
زبان رسمی در
 عراق: زبان محلی در کنار زبان عربی.
 ایران: زبان محلی شناخته شده بر طبق قانون اساسی
کدهای زبان
ایزو ۶۳۹-۲ lrc
ایزو ۶۳۹-۳ در زمان‌های گوناگون:
andi1253 – گویش اندیمشکی
bala1298 – لری بالاگریوه‌ای
boru1243 – گویش بروجردی
caga1240 – گویش چِگِنی
khor1268 – لری خرم‌آبادی
maha1286 – لری محلی
naha1259 – گویش نهاوندی
این نوشتار شامل نمادهای آوایی آی‌پی‌ای است. بدون پشتیبانی مناسب تفسیر، ممکن است علامت‌های سوال، جعبه یا دیگر نمادها را جای نویسه‌های یونی‌کد ببینید.

لُری شمالی (به لری: لۊری شومالی) نام دسته‌ایی از گویش‌های زبان لری است. دانشنامه ایرانیکا،[۲][۳] فهرست لینگوییست[۴] و اتنولوگ[۱] گویش‌های زبان لری را به دو شاخه لری شمالی و جنوبی تقسیم کرده‌اند. گویش‌های لری با تفاوت‌های کم و بیش از هم سخن گفته می‌شوند.[۵] دانشنامه ایرانیکا زبان لری را به دو دسته کلی لری شمالی و لری جنوبی تقسیم کرده است.[۳][۲] از سوی دیگر فهرست لینگوییست لری را به سه دسته شمالی، بختیاری و جنوبی دسته بندی کرده است.[۴]

جغرافیا[ویرایش]

لری شمالی در استان‌های لرستان، خوزستان، مرکزی، همدان و قسمت هایی از جنوب استان ایلام و قزوین و شرق عراق از جمله استان‌های واسط، دیاله، میسان رایج است. این گروه از زبان‌های لری تبار که متداول ترین زبان‌های رایج در میان لر کوچک محسوب می‌شوند.[۱]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ «Luri, Northern»(انگلیسی)‎. اتنولوگ. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۲۱ سپتامبر ۲۰۱۴. بازبینی‌شده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۱۴. 
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ «LORI LANGUAGE ii. Sociolinguistic Status of Lori»(انگلیسی)‎. Encyclopædia Iranica. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۴. بازبینی‌شده در ۲۳ آوریل ۲۰۱۴. 
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ «LORI DIALECTS»(انگلیسی)‎. Encyclopædia Iranica. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۴. بازبینی‌شده در ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۴. 
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ «Language by Country»(انگلیسی)‎. Linguist List، ۱۰ سپتامبر ۲۰۱۴. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۱۰ سپتامبر ۲۰۱۴. بازبینی‌شده در ۱۰ سپتامبر ۲۰۱۴. 
  5. «بختیاری»(فارسی)‎. دانشنامه جهان اسلام. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۴. بازبینی‌شده در ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۴. 

/ref>