لری شمالی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
لُری شمالی | |
---|---|
زبان بومی در: | ایران عراق |
منطقه | غرب آسیا |
قومیت | مردم لر |
تعداد گویشوران
|
حدود ۱٬۷ میلیون نفر[۱] (بدون تاریخ) |
الفبای عربی در ایران و عراق[۱] | |
وضعیت رسمی | |
زبان رسمی در
|
عراق: زبان محلی در کنار زبان عربی. ایران: زبان محلی شناخته شده بر طبق قانون اساسی |
کدهای زبان | |
ایزو ۶۳۹-۲ | lrc |
ایزو ۶۳۹-۳ | در زمانهای گوناگون: andi1253 – گویش اندیمشکی bala1298 – لری بالاگریوهای boru1243 – گویش بروجردی caga1240 – گویش چِگِنی khor1268 – لری خرمآبادی maha1286 – لری محلی naha1259 – گویش نهاوندی |
لُری شمالی (به لری: لۊری شومالی) نام دستهایی از گویشهای زبان لری است. دانشنامه ایرانیکا،[۲][۳] فهرست لینگوییست[۴] و اتنولوگ[۱] گویشهای زبان لری را به دو شاخه لری شمالی و جنوبی تقسیم کردهاند. گویشهای لری با تفاوتهای کم و بیش از هم سخن گفته میشوند.[۵] دانشنامه ایرانیکا زبان لری را به دو دسته کلی لری شمالی و لری جنوبی تقسیم کرده است.[۳][۲] از سوی دیگر فهرست لینگوییست لری را به سه دسته شمالی، بختیاری و جنوبی دسته بندی کرده است.[۴]
جغرافیا[ویرایش]
لری شمالی در استانهای لرستان، خوزستان، مرکزی، همدان و قسمت هایی از جنوب استان ایلام و قزوین و شرق عراق از جمله استانهای واسط، دیاله، میسان رایج است. این گروه از زبانهای لری تبار که متداول ترین زبانهای رایج در میان لر کوچک محسوب میشوند.[۱]
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ «Luri, Northern» (انگلیسی). اتنولوگ. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۲۱ سپتامبر ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۱۴.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ «LORI LANGUAGE ii. Sociolinguistic Status of Lori» (انگلیسی). Encyclopædia Iranica. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۳ آوریل ۲۰۱۴.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ «LORI DIALECTS» (انگلیسی). Encyclopædia Iranica. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۴.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ «Language by Country» (انگلیسی). Linguist List، ۱۰ سپتامبر ۲۰۱۴. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۰ سپتامبر ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۱۰ سپتامبر ۲۰۱۴.
- ↑ «بختیاری» (فارسی). دانشنامه جهان اسلام. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۴.
|
/ref>