صنایع دفاعی ایران کارخانههای بسیاری در زمینه ساخت انواع اسلحه و تجهیزات نظامی دارد. به گفته مسئولان عالی رتبه ایرانی، ایران تنها در سال ۲۰۰۳ به ارزش ۱۰۰ میلیون دلار، تجهیزات نظامی به کشورهای دیگر فروخته بطوریکه ایران در سال ۲۰۰۶ به ۵۷ کشور جهان جنگافزار صادر نمودهاست.
صنایع دفاعی ایران در دوران حکومت محمد رضا پهلوی پایهگذاری شد. در سال ۱۳۵۴، صنایع الکترونیکی ایران تاسیس شد تا به کار جمعآوری و تعمیر سلاحهای وارداتی بپردازد. بیشترین جنگافزارهای ایران قبل از انقلاب اسلامی، از آمریکا و اروپا وارد میشدند. بین سالهای ۱۳۵۲ و ۱۳۵۶، شاه سفارش ۸ میلیارد دلار جنگافزار را به آمریکا داد و آمریکا تا انقلاب ایران (۱۳۵۷)، به ایران فروخت. در سال ۱۳۵۶، سازمان صنایع دفاعی ایران بطور مشترک با اسرائیل شروع به کار کردن روی انواع موشک کرد و ایران و اسرائیل بطور مشترک پروژهای به نام پروژه شکوفه را پایهگذاری کردند و در همین راستا تقاضا داشتند که این پروژه روی موشکها گسترش یابد اما با مخالفت آمریکا مواجه شدند. در سال ۱۳۵۸ ایران اولین گامها را در زمینه ساخت و مهندسی معکوس جنگافزارهای ساخت شوروی از جمله آر پی جی-۷، بی ام-۲۱کاتیوشا و موشک دوش پرتابسم-۷ آغاز کرد.
بعد از آغاز جنگ ایران و عراق و آغاز تحریمهای اقتصادی و نظامی علیه ایران، ایران هیچ چارهای جز تکیه به صنایع نظامی خودی برای تعمیر و ساخت جنگافزار نداشت. سپاه پاسداران انقلاب اسلامی نیز با مداخله و بر عهده گرفتن برخی وظایف به این کار کمک کرد و پس از مدتها صنایع دفاعی ایران بصورت رسمی شکل گرفت و وزیر دفاع ایران سرمایه زیادی را برای راهاندازی صنایع موشکی اختصاص داد و بعدها ایران مهمات موشکی بسیاری ساخت.