محمود علامیر
محمود علامیر معروف به احتشام‌السلطنه از خانوادهٔ قاجار دولّو در سال ۱۲۷۹ه. ق (۱۲۴۰ه. ش) در تهران به دنیا آمد. پدرش محمدرحیم‌خان علاءالدوله در زمان ناصرالدین‌شاه حاکم آذربایجان بود و مادرش سلطان‌خانم دختر ملک ایرج میرزا پسر فتحعلی‌شاه قاجار بود.[۱] پس از تشکیل اولین دورهٔ مجلس ملی، وی دومین رئیس مجلس بود.[۲]
وی در سال ۱۳۱۴ ه. خ در سن ۷۵ سالگی درگذشت. حاصل سه بار ازدواج او پنج پسر و چهار دختر بود.
مشاغل دولتی[ویرایش]
پس از اتمام تحصیل در مدرسهٔ دارالفنون، در سال ۱۲۹۷ ه. ق به استخدام دولت و به سمت یوزباشی کشیکخانهٔ همایونی انتخاب شد. یک سال بعد به مأموریت تبریز نزد پدرش فرستاده شد پس از فوت پدرش در سال ۱۲۹۹ ه. ق به تهران مراجعت نمود و به سمت قوللرآقاسی‌باشی (معاون کشیکخانه) گماشته شد.[۳]
در زمانی که به عنوان حاکم خمسه (زنجان) خدمت می‌کرد، امین‌السلطان با پیشکش هفتصد سکهٔ اشرفی به ناصرالدین‌شاه لقب احتشام‌السلطنه را برای وی گرفت.[۴] در سال‌های بعد به عنوان سفیر در آلمان خدمت نمود. همچنین معاونت وزارت خارجه را عهده‌دار بود. سپس حکمران کردستان گردید. بازگشت وی به تهران همزمان با خیزش مردم در جنبش مشروطه بود که علاقه و شرکت وی در جلسات مخالفان دربار، باعث تبعید او به نقاط مرزی گردید.[۵] پس از استعفای صنیع‌الدوله، به ریاست مجلس انتخاب شد.
- مشاغل دیگر
-
- وزیر مختار در برلین
- سفیر کبیر در استانبول
- وزیر کشور در دورهٔ رضاشاه پهلوی
| ر. | وزیر | وزارت‌خانه | ر. | وزیر | وزارت‌خانه | ||||||
| ۱ | مصطفی عدل، حسن وثوق، علی‌اکبر داور | عدلیه | ۵ | حسن وثوق، حسن اسفندیاری، فیروز فیروز | مالیه | ||||||
| ۲ | علیقلی انصاری | خارجه | ۶ | مهدی‌قلی هدایت | فوائد عامه و تجارت | ||||||
| ۳ | حسن مستوفی، محمود علامیر، مهدی مشیر فاطمی | داخله | ۷ | احمد اتابکی | پست و تلگراف | ||||||
| ۴ | محمدعلی فروغی | جنگ | ۸ | احمد بدر، سیدمحمد تدین | معارف و اوقاف و صنایع مستظرفه | ||||||
| معاون ریاست وزرا: محمود جم | |||||||||||
منابع[ویرایش]
|
||||||||||||||||||||||
