زبان سریانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
سریانی
ܠܫܢܐ ܣܘܪܝܝܐ لِشّاناء سُریایا
Syriac - Estrangelo Nisibin Calligraphy.png
Leššānā Suryāyā in written Syriac (Esṭrangelā script)
بیان /lɛʃʃɑ:nɑ: surjɑ:jɑ:/
منطقه جزیره (میانرودان)، بحرین[۱][۲]
قومیت آشوری/ سریانی
منقرض‌شده Disappeared as a vernacular language after the 14th century.[۳] (Referring to Middle or Old Syriac, not the contemporary dialects.)
Syriac abjad
کدهای زبان
ایزو ۶۳۹-۲ syc
ایزو ۶۳۹-۳ syc
گلاتولوگ clas1252[۴]
این نوشتار شامل نمادهای آوایی آی‌پی‌ای است. بدون پشتیبانی مناسب تفسیر، ممکن است علامت‌های سوال، جعبه یا دیگر نمادها را جای نویسه‌های یونی‌کد ببینید.

سُریانی (ܠܫܢܐ ܣܘܪܝܝܐ لِشّاناء سُریایاء) یکی از گویش‌های زبان آرامی و عبرانی است که خاستگاهش شمال میانرودان است که به خط سریانی نگارش می‌شده‌است. این زبان پس از چیرگی اسکندر بر ایران و در درازای فرمانروایی سلوکیان با واژگان یونانی درآمیخت و چهره‌ای دیگر یافت. ازاین‌پس، سریانی زبانی دانشیک گردید. نوشته‌های گران‌بهایی دربارهٔ روزگار ساسانی و اشکانی به این زبان نوشته شده‌است و هنوز هم این زبان گویشورانی دارد.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. "Dialect, Culture, and Society in Eastern Arabia: Glossary". Clive Holes. 2001. pp. XXIV–XXVI. 
  2. "The Mediterranean World in Late Antiquity". Averil Cameron. 1993. p. 185. 
  3. Angold 2006, pp. 391
  4. Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Classical Syriac". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. 

پیوند به بیرون[ویرایش]