پنجابی بسیار نزدیک به زبان هندی و در نتیجه به زبان اردو است. زبان پنجابی با آنکه نوشتاری نیست اما مهمترین زبان پاکستان به شمار می‌رود. زبان نوشتاری در این کشور، اردو است[۱]. پنجابی را به دو زبان «پنجابی شرقی»، که به طور مختصر پنجابی نامیده می‌شود، و پنجابی غربی تقسیم می‌کنند.
در هند این زبان با الفبای ویژه‌ای مشتق از خط دوانگاری به نام گورمکهی (به معنی دهان گورو یا دهان مرشد) نوشته می‌شود. پنجابی زبان سیک‌ها نیز می‌باشد[۱]. در استان پنجاب پاکستان برای نگارش این زبان از خط شاه‌مکهی (به معنی از دهان شاهان) استفاده می‌شود که نسخه‌ای تغییر یافته از خط ایرانی نستعلیق است.
پنجابی که یکی از زبان‌های پرگویشور جهان به شمار می‌آید، زبان رسمی ایالت هندی پنجاب و از زبان‌های رایج چندیگر مرکز این ایالت است. پنجابی همچنین دومین زبان رسمی دهلی و هریانا است. این زبان در نواحی مجاور از قبیل کشمیر (معروف به دوگری) و هیماچال پرادش نیز گویشور دارد. پنجابی به عنوان یک زبان اصلی در استان پنجاب پاکستان (و در بسیاری از جاهای پاکستان) صحبت می‌شود با این وجود، پنجابی در این استان، زبانی رسمی نیست و نخبگان زبان‌های اردو و انگلیسی را ترجیح می‌دهند.
پاکستان
هند
بریتانیا
کانادا
امارات متحده عربی
ایالات متحده آمریکا
عربستان سعودی
هنگ کنگ
آفریقای جنوبی
میانمار
فرانسه
یونان
تایلند
ژاپن
موریس
سنگاپور
عمان
لیبی
بحرین
کنیا
استرالیا
تانزانیا
کویت
آلمان
_138.jpg)
