لهجه شمال فارس
در شهر آباده، روستاهای اطراف شهرستان آباده و همچنین شهرستانهای اقلید، خرمبید، بوانات در استان فارس و همچنین شهرستان سمیرم در استان اصفهان، به لهجهای خاص از زبان فارسی صحبت میکنند. این لهجه از لهجههای همسایه مثل لهجه اصفهانی و شهرضایی در شمال، لهجه یزدی در شرق، لهجه شیرازی و لهجههای مشابه آن در مرودشت و توابع آن در جنوب و زبان لری در غرب ممتمایز است. اما از تمامی لهجههای مناطق اطراف و همچنین از زبان عشایر قشقایی اطراف تاثیر گرفته است.
محتویات
افعال[ویرایش]
خود فعل[ویرایش]
بعضی افعال بجای آنکه شکل امروزی آن که در تهران رایج است، از شکل قدیمیتر آن استفاده میشود.[۱]
گویش معیار | لهجه شمال فارس | نوشتار فونتیک |
---|---|---|
گرفتن بگیرم |
اِسِدن بسونم |
/esedæn/ /besunæm/ |
بلند شدن بلند میشوم |
وَخیزیدَن وَمی خیزم |
/væxizidæn/ /væmixizæm/ |
تکان خوردن تکان بخورم |
لولیدن بلولم |
/lʉlidæn/ /belʉlæm/ |
گذاشتن بگذارم |
هِشتن بِلَّم |
/ɦeʃtæn/ /bellæm/ |
صرف فعل[ویرایش]
ماضی ساده رفتن[ویرایش]
ضمیر | فعل | نوشتار فونتیک | ضمیر | فعل | نوشتار فونتیک |
---|---|---|---|---|---|
مَـ | رفتم | /mæ ræftæm/ | ما | رفتیم | /mä ræftim/ |
تو | رفتی | /to ræfti/ | شُموُ | رفتیک | /ʃɞmɔ ræftɪk/ |
او | رَف | /u: ræf/ | اونا | رفتن | /unä ræftæn/ |
مضارع اخباری اِسِدَن[ویرایش]
ضمیر | فعل | نوشتار فونتیک | ضمیر | فعل | نوشتار فونتیک |
---|---|---|---|---|---|
مَـ | می سونُم | /mæ misʉnɔm/ | ما | می سونیم | /mä misʉnim/ |
تو | می سونی | /to misʉni:/ | شُموُ | می سونیک | /ʃɞmɔ misʉnɪk/ |
او | می سونه | /u: misʉne:/ | اونا | می سونَن | /unä misʉnæn/ |
اسامی[ویرایش]
علامتهای اسم معرفه[ویرایش]
با اضافه کردن "وکه" به اسم
- مداد و که (Medâduke) --> همان مداد
- مرد و که (Marduke)--> همان مرد
این شاخصه علاوه بر این لهجه، در لهجه های استان یزد و در زبان کردی و لهجه فارسی کرمانشاهی مشاهده می شود.
حروف اضافه[ویرایش]
در حروف اضافه این لهجه نیز تفاوتهایی با سایر لهجهها وجود دارد. به طور مثال «که» به صورت «خُو» (/xo/) و حرف اضافه «با» به صورت «خود» (/xɔd̪/) گفته میشود.[۱]
منابع[ویرایش]
|