لهجه قدیم تهرانی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
با لهجه تهرانی اشتباه نشود.
لهجه قدیمی یا بومی تهرانی لهجهٔ پارسی اهالی تهران بوده و با گویش روستاهای شمیران یکسان بودهاست. اما با گویش رازی قدیم آنگونه که در اشعار بُندار رازی آمده، تفاوتهایی داشتهاست. گویش تهرانی از خانواده گویشهای مرکزی ایران و به پارسی تهرانی نزدیکتر بودهاست. این لهجه امروزه تقریباً در حال نابودی است و در نقاط محدودی از شمیرانات (لواسانات و رودبارقصران) استفاده میشود.
منابع[ویرایش]
|
این یک مقالهٔ خرد مرتبط با زبان است. با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید. |