لهجه قدیم تهرانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

لهجه قدیمی یا بومی تهرانی لهجهٔ پارسی اهالی تهران بوده و با گویش روستاهای شمیران یکسان بوده‌است. اما با گویش رازی قدیم آنگونه که در اشعار بُندار رازی آمده، تفاوتهایی داشته‌است. گویش تهرانی از خانواده گویش‌های مرکزی ایران و به پارسی تهرانی نزدیکتر بوده‌است. این لهجه امروزه تقریباً در حال نابودی است و در نقاط محدودی از شمیرانات (لواسانات و رودبارقصران) استفاده می‌شود.

منابع[ویرایش]