تمیشه
تَمیشَه یا تمیشه بانصران که در منابع عربی به آن طمیس و طمیسه نیز گفتهاند، نام یکی شهرهای قدیمی در تبرستان بودهاست. این شهر که در نزدیکی گرگان بوده، با ساری شانزده فرسنگ فاصله داشت.
نام این شهر در منابع سدههای اولیهٔ اسلامی به شکلهای طَمیس، طَمیسه، طمیش، طَمیشه، طمیسه و تمیشه آمده؛ و گاهی به شکل تمیشه هم در منابع قدیمی فارسی مورد استفاده قرار گرفته.
در شاهنامه گفته شده که شهر تمیشه دومین پایتخت فریدون، پس از آمل، بودهاست. در دورهٔ ساسانیان، انوشیروان در مشرق تمیشه دیوار آجری مار سرخ را ساخت تا از حملهٔ قبایل ترک به تبرستان جلوگیری کند.
مسلمانان تمیشه را در سال ۳۰ هجری که مقارن با خلافت عثمان بود، فتح کردند.
مقر اصلی تمیشه روستای سرکلاته بوده که بعد از ویرانی این شهر که آثارش تا کنون پا برجاست مردم شهر برای ساختن محل زندگی جدید به خرابههای بالادست مهاجرت نمودند و بعدها با نام سرکلاته خرابشهر مشهور شد.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- وحید ریاحی. «تَمیشَه». دانشنامه جهان اسلام. بازبینیشده در ۱۱ ژوئن ۲۰۱۱.
- قائمی، جمشید. نگاهی به تاریخ سیاسی-نظامی شهر تمیشه (از ورود اسلام تا هجوم مغولان). دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهرری، 1387.
- اسلامی، حسین. مازندران در تاریخ. ج.یک. ساری: شلفین، ۱۳۹۰. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۱۰۰-۱۷۸-۹. صفحه ۱۳۶–۱۳۷.
|