خان (لقب)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
خوانین بلوچ در دوره قاجار، ۱۳۲۰ ه‌ق (حدود ۱۹۰۲ میلادی)

خان (صورت قدیم خاقان) واژه‌ای به معنای رئیس قوم است که به سران قبائل ترک و مغول و بعدها ایرانی و همچنین برخی ملاکین و اربابان که دارای موقعیت خاص قومی بودند، اطلاق می‌شده‌است.

ریشه‌شناسی واژه[ویرایش]

کلمه یخان که در بیشتر زبان‌های ترکی به صورت کان و حان تلفظ می‌شود.

عنوان‌های مشابه در کشورهای اروپایی[ویرایش]

  • ایتالیا و اسپانیا: دن
  • بریتانیا: سر
  • فرانسه: کنت

خان‌های ایران[ویرایش]

منابع[ویرایش]