نظریههای انقلاب
پیشنهاد شده است که این مقاله در انقلاب ادغام شود. (بحث) |
تئوریهای انقلاب نظریههای حاصل از مطالعه انقلابها است. مطالعه و تجزیه و تحلیل انقلابات سنت سحرآمیز و پر افتخاری است که فلاسفه، تاریخدانان، دانشمندان علوم اجتماعی، و مفسران اجتماعی برای قرنها با لذت از آن تغذیه علمی نمودهاند. حکایت تودههای در حال قیام همواره برای به هیجان آوردن یا به هراس افکندن کسانی که کارشان بررسی وقایع بزرگ اجتماعی و بیان علت وقوع اینگونه رخدادهاست کافی بودهاست. معهذا شگفت آنکه پس از ارسطو که برای نخستینبار سرچشمهها و منابع واقعی انقلاب را برای ما تشریح کرد نظریهپردازان بعدی سئوالات بیشماری را درباره ماهیت اینگونه وقایع مطرح ساختهاند که خود توانایی پاسخگویی به همه آنها را نداشتهاند. مهمتر آنکه نظریهپردازانی که پدیده انقلاب را مورد ملاحظه قرار دادهاند بر سر ماهیت آن دچار اختلاف نظر میباشند و به علاوه هنوز به نتایج عموماً پذیرفته شدهای درباره علت وقوع انقلابات دست نیافتهاند.
منابع[ویرایش]
- آلوین استانفورد کوهن، تئوریهای انقلاب، ترجمه علیرضا طیب، تهران: انتشارات قومس، چ۷، ۱۳۷۹.
- جک گلدستون و دیگران، مطالعاتی نظری، تطبیقی و تاریخی در باب انقلاب، ترجمه محمد تقی دلفروز، تهران: انتشارات کویر، ۱۳۸۵.
- پیتر کالورت، انقلاب و ضدانقلاب، ترجمه حسن فشارکی، تهران: وزارت امور خارجه، مرکز چاپ و انتشارات، ۱۳۸۲.
- جان فوران، نظریهپردازی انقلابها، ترجمه فرهنگ ارشاد، تهران: نشرنی، ۱۳۸۲.
- جک گلدستون، تئوریهای انقلاب: نسل سوم؛ مترجم لطفاله خدایی، تهران: انتشارات رسا، ۱۳۸۹.