فاشیسم اسلامی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

فاشیسم اسلامی[۱][۲] اصطلاحی تازه‌است که به تندروان مسلمان از طرف مخالفین آنها که طیفی از اصلاح طلبان مسلمان و سیاست‌مداران غربی و تندروان دیگر مذاهب را در بر می‌گیرد اطلاق می‌گردد. برخی فاشیسم اسلامی را به «جهادیسم مسلحانه» و «اسلام رادیکالی» توصیف کرده‌اند.[۳]

برخی واژه فاشیسم اسلامی را ساختهٔ نویسندهٔ فرانسوی ماکسیم رودینسون (۱۹۱۵-۲۰۰۴) برای توصیف انقلاب سال ۱۳۵۷ ایران میدانند.[۴]

در سال ۲۰۰۷ برنامه‌ای بنام «هفتهٔ آگاهی از فاشیسم اسلامی» برگزار شد[۵][۶]. اما در برخی دانشگاه‌ها نظیر هاروارد، نه تنها هیچ اجتماعی برای حمایت از این برنامه به راه نیفتاد بلکه در برابر برگزاری آن مقاومتهایی نیز به وجود آمد[۷]. برگزاری چنین مراسمی توسط گروه مسلمان دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا، برنامه‌ای اسلام‌هراسانه دانسته شد و در زمان برگزاری مراسم، گروه‌های مسلمان و غیرمسلمان بسیاری برای مخالفت با این برنامه و به نشانۀ اعتراض به آن در محوطۀ دانشگاه‌های مختلف اجتماع نمودند[۸]. همچنین در دانشگاه ویسکانسین، اجتماعاتی در پاسخ به این برنامه برگزار شد[۹].

کاربرد[ویرایش]

در ایران برای اولین بار دکتر بختیار این واژه را برای مخالفان رادیکال مذهبی رژیم شاه بکار برد[نیازمند منبع] و امروزه ورد زبان محافظه‌کاران و تعدادی از سیاست‌مداران غربی است. آصفی سخنگوی پیشین دولت احمدی نژاد در واکنش به به کار بردن این اصطلاح از سوی جرج بوش آن را قبیحانه و توهین به اسلام و خارج از عرف دیپلماتیک خواند.

نورمن پادهورتز، نخبهٔ محافظه‌کار آمریکا، هدف از فاشیسم اسلامی را «نابودی غرب و از میان برداشتن آزادیهایی که امریکا در دسترسی به آن می‌کوشد» عنوان کرده.[۱۰]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]