طرح ارتقای امنیت اجتماعی
«طرح ارتقای امنیت اجتماعی» برنامه اجرایی نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران است که در راستای مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی تحت عنوان «طرح جامع عفاف» اجرا شد. پس از تصویب «طرح جامع عفاف» و تایید آن توسط سید علی خامنهای، محمود احمدی نژاد (که بعنوان رییس جمهور، رییس شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز به شمار میرفت) «طرح جامع عفاف» را به نیروی انتظامی ابلاغ کرد. نیروی انتظامی برنامه اجرایی خود پیرامون عملی کردن «طرح جامع عفاف» را پس از چند جلسه هماهنگی با محمود احمدی نژاد با عنوان «طرح ارتقای امنیت اجتماعی» آغاز کرد.[۲][۳] با توجه به آنکه طرح در شورای عالی انقلاب فرهنگی تصویب گردیده بود، در کنار دولت قوه قضائیه، سپاه پاسداران، وزارت اطلاعات، نیروی مقاومت بسیج و... نیز همکاری داشتند.
مراحل نخستین طرح بیشتر بر پوشش زنان تمرکز داشت و در مراحل بعدی ابتدا جمعآوری معتادان و سپس جمعآوری اراذل و اوباش، بازرسی از کارگاهها و فروشگاههای لباس و آرایشگاههای مردانه، عکاسیها و.. نیز در دستور کار نیروی انتظامی قرار گرفت. اجرای این طرح واکنشهای فراوانی به همراه داشتهاست و در بسیاری موارد با مقاومت شهروندان روبه رو گردیدهاست.[۴][۵]
این طرح مورد حمایت مسئولان بلند پایه جمهوری اسلامی ایران قرار گرفت. سید علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی ایران از نیروی انتظامی خواست تا با قدرت این طرح را ادامه دهد.[۶]
محتویات
- ۱ ابعاد حقوقی و روند طرح
- ۲ اقدامات پلیس پیرامون پوشش و روابط مردم
- ۲.۱ کنترل پوشش وبازداشتها
- ۲.۲ ادعای مرگ یک دختر
- ۲.۳ کنترل ظاهر مردم در فرودگاهها
- ۲.۴ بازجویی از مردم پیرامون محل خرید لباس
- ۲.۵ کنترل خریدهای مردم
- ۲.۶ کنترل روابط افراد و «بدحجابی» در شرکتها و کافیشاپها
- ۲.۷ پلمپ عکاسیها
- ۲.۸ دادگاه سیار و پرونده سازی
- ۲.۹ کنترل موبایلها
- ۲.۱۰ اقدامات علیه افراد موسوم به اراذل و اوباش
- ۲.۱۱ خشونت در اجرای طرح
- ۲.۱۲ دیدگاههای رسمی داخلی
- ۳ پوشش خبری و واکنش گروهها و افراد
- ۴ نظر رضا غنی لو در خصوص رسانه یی شدن جرم و جنایت
- ۵ آغاز گشتهای بسیج در محلات
- ۶ درگیریها بین مردم و پلیس
- ۷ آثار اقتصادی
- ۸ فرماندهان طرح
- ۹ انتخابات ریاست جمهوری دهم و گشت ارشاد
- ۱۰ شکست گشت ارشاد
- ۱۱ جستارهای وابسته
- ۱۲ منابع
- ۱۳ پیوند به بیرون
ابعاد حقوقی و روند طرح[ویرایش]
«طرح ارتقای امنیت اجتماعی» از ابعاد مختلفی مورد بررسی و انتقاد قرار گرفته است که مهمترین آن جایگاه حقوقی اقدامات پلیس و سایر دستگاههای اجرا کنندهٔ طرح است.
قانون گذاری پیرامون پوشش و آرایش مردم[ویرایش]
پلیس در جریان اجرای طرح انواعی مختلفی از پوشش و آرایشها را ممنوع کرد و مانع از تولید، واردات، فروش و استفاده از آن گردید و اقدام به تذکر یا بازداشت و انتقال افراد به مراکز پلیس و پرونده سازی برای آنان کرد. این درحالی است که بر اساس قوانین ایران پلیس تنها ضابط قضایی و اجرا کننده قوانین است و نمیتواند راساً قانون گذاری کند.
اسماعیل احمدی مقدم فرماندهٔ وقت نیروی انتظامی پس از بالا گرفتن انتقادات و و خصوصاً پس از آنکه غلامحسین الهام، سخنگوی دولت احمدینژاد، حمایت دولت از اجرای «طرح ارتقای امنیت اجتماعی» را انکار کرد گفت:
تاکنون نخواستیم موضوع بند یکم این طرح را عنوان کنیم، اما به دلیل به وجود آمدن این بحثها باید بگوییم بر اساس بند یکم، تعیین مصادیق حجاب و حد و مرز آن بر عهدهٔ نیروی انتظامی است و صراحتاً به آن اشاره شده، از این رو تنها انجام وظیفه کردیم.
بنا به تایید علی خامنهای، شورای عالی انقلاب فرهنگی (بر خلاف قانون اساسی که یگانه قانون گذار را مجلس میداند) حق وضع قانون دارد.[۷] این شورا نیز در «طرح جامع عفاف» (ابلاغ شده توسط محمود احمدی نژاد) اختیار قانون گذاری پیرامون پوشش و آرایش مردم را به پلیس داده است.[۸] مجری این طرح نیروی انتظامی، سپاه و بسیج میباشد.[۹][۱۰][۱۱][۱۲][۱۳][۱۴]
عاملان طرح[ویرایش]
نیروی انتظامی، وزارت اطلاعات و بسیج تنها ارگانهایی هستند که بعنوان ضابط قضایی در ایران معرفی شدهاند. اما رییس پلیس امنیت اخلاقی خراسان رضوی از ارائه برگههای جریمهٔ اتومبیلها توسط طلاب حوزههای علمیه و بسیاری ارگانهای دیگر خبر میدهد.
در این طرح از ارگانهای زیادی کمک گرفته شده است اما تعداد قبوض محدود است و به طور مثال از نیروهای بسیج، حوزه علمیه و دانشگاه هم استفاده شده که همگی این افراد کاملاً قابل وثوق هستند. رییس پلیس امنیت اخلاقی خراسان رضوی خاطرنشان ساخت: در یک روش دیگر به صورت محسوس و با خودرو در خیابان توقف میکنیم.
شکایت چهل حقوقدان از نیروی انتظامی[ویرایش]
چهل حقوقدان در نامهای به کمیسیون اصل نود مجلس هفتم از نیروی انتظامی بدلیل ایجاد محدودیتها، ممنوعیتها و وضع و تفسیر قانون و اجرای مجازات نا نوشته، پوششهای بعضاً متعارف و مقبول جامعه را با عناوین مجرمانه بدون مستند قانونی، ممنوع و از مصادیق جرم تلقی کردن و بنابر تشخیص خود اقدام به برخورد با شهروندان کرده، شکایت کردند. حقوقدانان طرح ارتقای امنیت اجتماعی را مغایر با اصل ۳۷ قانون اساسی، که هیچکس را مجرم ندانسته و اصل را بر برائت قرار داده، مگر هنگامی که عمل ارتکابی جرم تعریف و مجازاتش هم در قانون مجازات اسلامی و جود داشته باشد؛ چرا که در غیر این صورت بر اساس قاعده فقهی قبح عقاب بلا بیان، مجازات عملی که جرم بودن آن اعلام نشده، امری است قبیح و مورد ذم شرع و عقل. همچنین اصل ۵۷ قانون اساسی مبنی بر پذیرش اصل بنیادین تفکیک قوا در نظام جمهوری اسلامی ایران، تصریح نموده که امر خطیر قانون گذاری در صلاحیت قوه مقننهاست بر شمردند. این نامه توسط دو نفر از حقوقدانان به کمیسیون تسلیم شد.[۱۶][۱۷][۱۸]
بودجه ۱۰۳ میلیاردی[ویرایش]
در تابستان ۱۳۸۷ یکسال پس از آغاز طرح، نیروی انتظامی از اختصاص بودجه ۱۰۳ میلیاردی به این طرح و دائمی شدن آن خبر داد.[۱۹]
اقدامات پلیس پیرامون پوشش و روابط مردم[ویرایش]
کنترل پوشش وبازداشتها[ویرایش]
- سردار علیرضا اکبر شاهی فرمانده انتظامی استان تهران (نیمه خرداد۱۳۸۷): دستگیری۱۰۹۸ زن بدلیل پوشش و ارسال ۱۱۴ نفر به دادگاه و دستگیری ۸۳ نفر بدلیل برگزاری مراسم جشن و میهمانی.[۲۰]
همچنین اداره ارشاد کرمان نیز استفاده از رنگهای سفید و زرد و قرمز را برای زنان در ادارت تابعه ممنوع و آنها را جلف نامید.[۲۱]
ادعای مرگ یک دختر[ویرایش]
گزارشهایی حاکی از مرگ دخترانی که به دلیل نوع پوشش توسط پلیس دستگیر و به بازداشتگاه منتقل شده بودند در رسانهها منتشر شد. مادر یک دختر گفته است است:
سارا پرستار کشیک یکی از بیمارستانهای تهران پس از آن که ساعت کاری اش صبح سوم اردیبهشت ماه ۱۳۸۷ به پایان رسید در راه بازگشت به خانه دانشجویی خود، با یکی از ماشینهای گشت ارشاد در ده ونک برخورد کرد. ماموران گشت به او تذکر داده و از او میخواهند تا روسری خود را جلو بکشد. در این لحظه سارا عصبانی شده و به مامور گشت گفت: «روسری من جلو است، من شب گذشته یک پسر ۲۰ ساله را کد زدهام، می دانی کد یعنی چه؟ یعنی مرگ؟ می دانی چرا؟ به خاطر مصرف زیاد کراک.» سارا باصدای بلند و تند تند شروع به صحبت با ماموران گشت کرده و روبه آنها ادامه داد: «اگر راست میگویید بروید و این جوانان معتاد را از خیابانها جمع کنید.» مادر سارا مدعی شد که با بالا گرفتن درگیری لفظی بین ماموران گشت و سارا، یکی از ماموران مرد او را به داخل ون هدایت کرد، سارا را به منکرات برده و از چهره اش عکسی با پلاکارد روی سینه گرفتند. شب سارا به خانه بازگشت و به مادرش تلفن کرد. به گفته مادرش سارا حالت روحی بدی داشته و به او اشاره کرده که قلبش درد گرفته است: «او اسم مامور گشت را به من داد و گفت مادر فقط این اسم به خاطرت باشد.» مادر سارا با ناراحتی گفت: «میدانم همه میروند ولی نحوه رفتن است که انسان را میسوزاند.»[۲۲]
کنترل ظاهر مردم در فرودگاهها[ویرایش]
فرماندهٔ پلیس فرودگاهها از جلوگیری از سفر ۱۲۸ نفر، اخذ تعهد کتبی از ۶۷۹۹ نفر و تذکر به ۱۷۱هزارو۱۵۱ نفر بدلیل آنچه بدحجابی خواند در ۵ماه اول سال ۱۳۸۷ خبر داد.[۲۳]
بازجویی از مردم پیرامون محل خرید لباس[ویرایش]
سال ۸۷ از سوی پلیس بعنوان سال تثبیت طرح ارتقای امنیت اجتماعی نام برده شد. در فاز جدید اقدامات پلیس برای کنترل پوشش مردم، نیروی انتظامی به جز بازداشت افراد بدلیل نوع پوشش، از آنان پیرامون محل خرید لباس تحقیق و سپس نسبت به پلمب فروشگاهها اقدام میکرد. این طرح از میدان ونک تهران آغاز شد.[۲۴]
کنترل خریدهای مردم[ویرایش]
نیروهای پلیس در ادامه طرح ارشادی خود به کنترل خریدهای زنان در پاساژها پرداخته و آنان را وادار به بازکردن کیف و روئیت لباسهای خریداری شده میکردند. به دلیل کمبود نیروی زن، نیروهای مرد پلیس نیز در کنترل لباسهای خریداری شده مداخله داشتند.[۲۵][پیوند مرده][۲۶]
کنترل روابط افراد و «بدحجابی» در شرکتها و کافیشاپها[ویرایش]
فرماندهٔ انتظامی تهران بزرگ طرح برخورد با بدحجابی در مراکز و شرکتهای خصوصی در سال ۱۳۸۷ را بیان کرد: «در راستای اجرای طرح ارتقای طرح امنیت اجتماعی، پلیس پایتخت به زودی طرح برخورد با بدحجابی در شرکتهای خصوصی و مراکزی نظیر کافی شاپها، کافی نتها، تالارها و رستورانها را از سر میگیرد و با اختلال کنندگان امنیت و قانون شکنان به شدت برخورد میکند.»[۲۷]
پلمپ عکاسیها[ویرایش]
در ادامه اجرای طرح، پلیس ضمن بازرسی از عکاسیها دهها واحد صنفی را پلمب و به تعدادی اخطار داد.[۲۸]
دادگاه سیار و پرونده سازی[ویرایش]
عباس پوریانی دادستان عمومی و انقلاب گرگان راهاندازی دادگاه سیار برای محاکمه زنان را اعلام کرد.[۲۹]
سردار رادان گفت که در تهران برای افراد به گفته وی بد حجاب پرونده سازی خواهد شد و به دادسرا اعزام میشود اما امکان استفاده از قاضی سیار در تهران وجود ندارد.[۳۰]
کنترل موبایلها[ویرایش]
علیرغم انکارهای پلیس روزنامهها گزارشهای متعددی از کنترل موبابلها توسط نیرویهای انتظامی منتشر کردند.[۳۱]
اقدامات علیه افراد موسوم به اراذل و اوباش[ویرایش]
افرادی تحت عنوان اراذل و اوباش دستگیر شدند و به ادعای برخی خانوادههای آنها بدون طی کردن کامل مراحل قانونی دادرسی، زندانی و شکنجه شدند.[۳۲]
خشونت در اجرای طرح[ویرایش]
نیروی انتظامی در موارد متعددی در اجرای طرح ارتقای امنیت اجتماعی به خشونت متوسل شدهاست. در جریان اجرای این برنامه، نیروهای نقاب دار پلیس، در قالب طرح «جمعآوری اوباش»، شب هنگام به منازل افراد یورش برده و پس از بیرون کشیدن آنان از منزل، آنان را در مقابل چشم ساکنان مورد ضرب و شتم و شکنجه علنی قرار میدادند.[۳۳]
بیشتر این بازداشت شدگان در سولهای در کهریزک نگهداری میشوند (سوله کهریزک) و زندانیان حق استفاده از هواخوری را نداشتهاند و تنها یک بار در روز اجازه دستشویی رفتن داشتند و آب و غذای آنها به شدت جیرهبندی شده بود.[۳۲]
رفتار خشونت آمیز نیروی انتظامی در برخورد با متهمان، توسط رسانهها و نیز مردم عادی تصویربرداری و پخش شدهاست. صحنههایی مانند یورش به منزل اوباش و خرده فروشان مواد مخدر، ضرب و شتم آنان و پیکرهای خون آلود متهمین[۳۳] نه تنها از سوی رسانههای مخالف حکومت بلکه از سوی رسانههای دولتی و صدا و سیما نیز پخش شدند.[۳۴] برای اولین بار در ایران، پلیس تصاویر این اقدامات را رسماً از صدا و سیما، روزنامه هاو خبرگزایها پخش کرد.
هم چنین خبرگزاری ایسنا نیز در گزارشی به دستگیری گسترده و بی دلیل جوانان در جنوب تهران[۳۵] پرداخت که بلافاصله از سایت این خبرگزاری حذف شد.[۳۶]
۶ نفر از بازداشت شدگان سوله کهریزک از شدت جراحت در بازداشتگاه مردند. نیروهای امنیتی خانوادههای آنان را تهدید کرد که اسامی کشتهشدگان را اعلام نکنند و برای دادخواهی اقدام نکنند.[۳۲]
دیدگاههای رسمی داخلی[ویرایش]
انتشار تصاویر برخوردهای خشن پلیس و انتقادات عمومی به دنبال آن، موجب شد تا بین دادستانی و پلیس بر سر مسئولیت این اقدامات اختلاف افتد و هر یک تلاش کرد تا مسئولیت آنرا به گردن دیگری اندازد.[۳۷][۳۸][۳۹]
معاون دادستان تهران ضمن اعتراف به اینکه «در قانون تعریفی از اراذل و اوباش نداریم» از پلیس انتقاد کرد.[۳۷] اما یکی از مقامات پلیس گفت که تحقیر و ضرب و شتم علنی دستگیر شدگان با نظر دادستان تهران و علیرغم میل پلیس بودهاست.[۳۸][۳۹]
در پی انتشار تصاویر برخورد پلیس با متهمان، غلامحسین الهام سخنگوی دولت، ابراز داشت دولت مخالف برخی برخوردهای انجام شده در قالب این طرح است[۴۰]؛ اگر چه معاون امنیتی وزیر کشور از این طرح استقبال کرده بود[۴۱][پیوند مرده].
آیتالله جنتی امام جمعه تهران گفت اگر علی (ع) بود بیش از اینها اقدام میکرد.[۴۲]
پوشش خبری و واکنش گروهها و افراد[ویرایش]
افراد و نهادهای حامی حقوق بشر، اخبار فراوانی از طرح مذکور ارائه دادهاند که بسیاری از این خبرها هیچگاه مورد تائید رسمی حکومت ایران قرار نگرفتهاست.
از جمله خبرهای منتشره، انتقال افراد بازداشت شده به بازداشتگاه کهریزک و شکنجه دادن آنان بودهاست.[۴۳] برخی از این افراد بلافاصله و بدون محاکمه قانونی اعدام شدند.[۴۳] پلیس که در ابتدا همه این افراد را مجرمین سابقه دار و اوباش معرفی کرده بود، پس از چند ماه شکنجه عدهای را بی سر و صدا آزاد کرد. این افراد پس از آزادی در مصاحبه با رسانهها اعلام کردند در حالی پلیس به بی گناهی آنان اعتراف و آنان را ازاد کرد که مدتها در بازداشتگاه کهریزک تحت شکنجه بودهاند.[۴۴][۴۵]
نهادهای حقوق بشری در گزارش های متعددی به شرح اتفاقات دردناک صورت گرفته در زندان کهریزک پرداختند. هم چنین این نهادها اعلام کردند که در مرحله اول طرح، نیروهای نقاب دار لبنانی بودهاند. بنا به این گزارشها، ۶ نفر از بازداشت شده گان در زندان کهریزک جان باختهاند.[۳۲]
در حالیکه بنا به اصل ۳۸ قانون اساسی جمهوری اسلامی، شکنجه به هر شکل ممنوع و اعتراف تحت شکنجه فاقد اعتبار است، آزاد شده گان تاکید داشتند که پلیس با شکنجههای مختلف از جمله کشیدن ناخنها آنان را وادار میکردهاست تا به جرایمی که مرتکب نشده بودند اعتراف کنند.[نیازمند منبع]
۲ زندانی سیاسی از ایل قشقایی که ۸ سال قبل بدلیل درگیری با سپاه زندانی شده بودند،[۴۶] در میان اراذل و اوباش اعدام شدند. هم چنین میثم لطفی که سابقه دستگیری در اعتراضات دانشجویی ۱۸ تیر را داشتهاست، درحالی که ابتدا به اعدام محکوم شده بود و تا پای چوبه دار هم رفت نهایتاً آزاد گردید.[۴۷]
اعتراض خانوادههای بازداشت شدگان در رسانههای داخل به هیچ عنوان اجازه انتشار نیافت و گفته شد که اعتراضات و اجتماع آنان در مقابل زندان با برخورد شدید نیروی انتظامی مواجه شدهاست. هم چنین فقیر بودن اکثر این افراد و ناتوانی در گرفتن وکیل نیز باعث آزادی عمل بیشتر پلیس در برخوردها شد.(مادر میثم لطفی: اگر فرزندم حکم اعدام گرفته، دیگه چرا شکنجه اش میکنند؟ به شدت کتکش زدهاند. چند بار دستش رو شکستهاند. این جوون دیگه برای من جوون نمیشه... من رو هم اگر شکنجه کنند به هرچیزی اعتراف میکنم. انسان اگر قاتل هم باشه حق ملاقات داره، سهماهه ندیدمش. من فقط میخوام بچهام عادلانه محاکمه بشه، وکیل بگیره، ملاقات داشته باشه.[۴۸]
علی رغم عدم انتشار هرگونه انتقادی از این طرح در رسانههای داخلی و عدم انعکاس اعتراضات خانواده بازداشت شدگان، فعالان حقوق بشر و حقوق دانان ضمن تاکید بر لزوم برخورد با مجرمین به تخلفات گسترده پلیس و بی حاصل بودن اقداماتی از این قبیل بدون توجه به ریشههای آن که گسترش فقر و تبعیض در ایران پس از انقلاب است تاکید کرده و سوابق اینگونه برخوردها را که پس از انقلاب کم هم نبودهاست یاد آوری کردند.[۴۹]
عمادالدین باقی: «نگارنده میتواند حداقل دو تن را نام برد که در میان اهالی محل اشتهار به شرارت نداشته و یکی از آنان وبلاگ نویس بودهاست اما با همین روش بازداشت شدهاند».
منیره برادران: «قصد من تبرئه کسانی نیست که با ارعاب، شرارت و چاقوکشی مزاحم مردم شده یا آسایش عمومی را مختل میکنند. بحث بر سر حقوق شهروندی است و دهها سؤال دیگر. اگر واقعاً پدیده قلدری و چاقوکشی که از ۶۰، ۷۰ سال پیش از محلات رخت بربسته بود، دوباره جان گرفتهاست، چه کسی مسؤول آن است؟ اگر از مدتها پیش عدهای با توسل به خشونت و چاقوکشی، امنیت مردم را مختل میکردهاند، نقش پلیس در این میان چه بوده و چرا به موقع دخالت نمیکرده است؟ و این بار که دخالت کرده، آیا هدف واقعاً «ارتقای امنیت اجتماعی» است یا ایجاد فضای ارعاب؟».[۵۰]
یکی از افرادی که پس از چند ماه شکنجه بی گناه تشخیص داده شده و آزاد شدهاست میگوید: «هیچیک از متهمان و اشرار واقعی پشیمان و تنبیه نشدهاند و از همه متهمان بارها شنیدهاست که امیدوارند اگر زنده بیرون رفتند انتقام سختی بگیرند و معنی» اوباش «بودن را به پلیس بفهمانند»[نیازمند منبع]
همزمان با انتقاد کارشناسان و نهادهای حقوق بشر، رسانههای دولتی سعی میکردند با پخش اعترافاتی که در زندان کهریزک از دستگیرشدگان گرفته شده بود و مصاحبه با قربانیان جرم جنایت و پخش آن احساسات عمومی را برای تایید نحوه برخورد خود با این موضوع تحریک کنند.
نظر رضا غنی لو در خصوص رسانه یی شدن جرم و جنایت[ویرایش]
مدیر عامل باشگاه خبرنگاران پلیس و مدرس دانشگاه علوم انتظامی گفت:رسانهای کردن بیش از حد سرقتهای به عنف و خشن، احساس امنیت در جامعه را مخدوش میکند و باعث الگوگیری جوانان در آستانه آسیب یا معتادین به مواد مخدر جدید برای تامین خرج اعتیاد خود خواهد شد.[۵۱]
واکنش میر حسین موسوی به این طرح[ویرایش]
مهندس موسوی در اولین کنفرانس مطبوعاتی پس از اعلام کاندیداتوری خود برای انتخابات ریاست جمهوری دوره دهم، خود در این زمینه گفت:پروژه امینت اجتماعی اثرات سوء دارد و تامین کننده اهداف نظام ما نمیباشد و همه مسایل اجتماعی با تکیه بر مزیتهای ما در اعتماد به جوانان و زنان باید تهیه شودو به صورت آمرانه و خشن هر نوع برخوردی که داشته باشیم آثار مثبتی نخواهد داشت. وی تاکید کرد: بخشی از برخوردها اساساً موضوعیت نداردو با سو نیت انجام میشود و این به حساب نظام گذاشته شود و من این گشتها را جمع خواهم کرد.[نیازمند منبع]
انتقادها به طرح[ویرایش]
منتقدان، این طرح را دخالت در امور شخصی افراد میدانند. برخی جامعه شناسان معتقدند این گونه طرحها موجب تشدید دورویی و نفاق در جامعه و ایجاد چندچهرگی و افزایش فاصله میان حکومت و مردم میشود. همچنین «اطاعت از این طرحها نشانه مشروعیت اجرای چنین طرحهایی نیست بلکه ناشی از ترس است به همین دلیل در افزایش فاصله حکومت و مردم تاثیر میگذارد و در پی آن ثبات سیاسی حکومت را متزلزلتر میکند. هر حکومتی باید نظام اطلاعاتی درستی داشته باشد تا عکس العمل درستی در برابر هر واقعهای از خود نشان دهد اما اتفاقاتی نظیر طرح برخورد با بدحجابی و رفتن به شرکتهای خصوصی مانع ورود اطلاعات درست به حکومت میشود؛ بنابراین، این اطلاعات حکومت را شکننده و بیثبات میکند.»[۲۷]
آغاز گشتهای بسیج در محلات[ویرایش]
فرمانده سپاه محمد رسول الله که در جریان تغییرات سال ۱۳۸۷ و ایجاد ساختار موزاییکی در سپاه پاسداران یکی از دو نیروی سپاه است که در شرایط بحرانی مسئول کنترل تهران خواهد بود، از آغاز گشتهای شبانه بسیج برای ارتقای امنیت اجتماعی خبر داد. این گشتها از ساعت ۱۲ شب تا ۶ صبح و در صورت لزوم ۱۰ شب تا ۶ صبح در محلات تهران انجام میشود و نیروها به سلاحهای سبک و نیمهسبک مجهز هستند. گشتهای بسیج در محلات از ابتدای انقلاب و خصوصاً پس از آغاز شورش مسلحانه توسط سازمان مجاهدین خلق ایران آغاز شد، اما پس از روی کار آمدن دولت خاتمی تضعیف و تقریباً تعطیل شده بود.[۵۲]
درگیریها بین مردم و پلیس[ویرایش]
درگیریهای بسیاری بین مردم و گشت ارشاد در شهرهای مختلف ایران از آغاز این طرح و حضور ماموران گشت ارشاد به وقوع پیوست. این درگیریها با خشونت و دستگیری، ضرب وشتم، زندان و شکنجه جمعی از شهروندان به دلایلی نظیر بدحجابی، نوع پوشش، روابط افراد، آرایش، مدل مو و مدل لباس همراه بود.[۳۶][۵۳][۵۴][۵۵][۵۶][۵۷][۵۸][۵۹]
آثار اقتصادی[ویرایش]
کنترل پوشش مردم خصوصاً زنان، حضور گسترده ماموران پلیس در فروشگاههای و مراکز خرید، بازرسی فروشگاهها توسط ماموران و تاکید به جلوگیری از ورود زنانی که به زعم پلیس بد حجاب هستند به فروشگاهها منجر به کاهش فروش و تولید پوشاک در ایران، برگشت خوردن بخشی از تولیدات و وارد آمدن فشار هرچه بیشتر بر صنعت ناتوان پوشاک ایران شد.[۶۰]
فرماندهان طرح[ویرایش]
- سرتیپ پاسدار اسماعیل احمدی مقدم: وی اندکی پس از پیروزی محمود احمدی نژاد از معاونت فرماندهی بسیج به فرماندهی نیروی انتظامی منصوب شد.
- سرتیپ پاسدار احمدرضا رادان:وی از فرماندهی نیروی انتظامی خراسان به فرماندهی نیروی انتظامی تهران ارتقا یافت و در مهر ۱۳۸۷ ضمن ارتقا درجه به سرتیپ تمامی به معاونت فرمانده نیروی انتظامی منصوب شد.[۶۱]
- سردار رضا زارعی فرمانده پلیس تهران، وی اندکی بعد به اتهام روابط نامشروع با زنان بازداشت شد.
انتخابات ریاست جمهوری دهم و گشت ارشاد[ویرایش]
درشرایطی که با تایید دولت احمدی نژاد نیروی انتظامی اقدام به برخورد گسترده و بازداشت زنان و جوانان به بهانه نوع پوشش، لباس، کفش و ... کرده بود میرحسین موسوی و مهدی کروبی دو کاندید اصلاح طلب اعلام کردند که جمعآوری این گشتها یکی از اقدامات آنان پس از پیروزی خواهد بود. همزمان گزارشی از ضرب و شتم یک خبرنگار توسط پلیس به بهانه کوتاه بودن مانتوی وی در رسانهها منتشر شد و برخی دیگر از رسانههای اصلاح طلب گزارشی از شکنجه وحشیانه جوانان در مراکز پلیس منتشر ساخت.[۶۲][۶۳][۶۴][۶۵][۶۶]
گرچه همزمان مسئولان نیروی انتظامی ضمن دفاع از عملکرد خود بر اعلام کردند که گشت ارشاد را توسعه خواهند داد و این اقدامات آنان به پشتوانه علی خامنهای ادامه مییابد.[۶۷]
شکست گشت ارشاد[ویرایش]
مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی ایران طی گزارشی این طرح را ناموفق قلم داد کرد و عامل آنرا بی توجهی به خواست و مطالبات مردم دانست و نتایج طرح گشت ارشاد را منفی خواند و با کلیات این طرح مخالفت کرد.[۶۸]
جستارهای وابسته[ویرایش]
مجموعهای از گفتاوردهای مربوط به طرح ارتقای امنیت اجتماعی در ویکیگفتاورد موجود است. |
منابع[ویرایش]
- ↑ ادامه طرح امنیت اجتماعی؛ این بار در پارک ها
- ↑ احمدی نژاد در جریان جزییات هم قرار داشت (روز آنلاین،۱۳ دی ۱۳۸۶)
- ↑ حمایت احمدی نژاد و پلیس امنیت اخلاقی (رادیو فردا،۶مرداد۱۳۸۶)
- ↑ gooya news :: culture : طرح امنیت اجتماعی و مقابله با فیلمهای «سانسور نشده»، رادیو فردا
- ↑ bbc world news entrepreneur magazine at autnews.info
- ↑ «دستور رهبر انقلاب و درخواست روحانی درباره طرح حجاب و عفاف».
- ↑ اینترنت مجرم بیدفاع (محمد سیفزاده، حقوقدان برای روشن شدن حدود و وظایف این نهاد [شورای عالی انقلاب فرهنگی] توضیح داد: براساس اصل ۷۱ قانون اساسی، تنها مرجع قانون گذاری مجلس است که میتواند در عموم مسائل در حدود مقرر در حوزهٔ قانون اساسی، قانون گذاری کند، این بدان معنا است که نهادهای دیگر هیچگاه حق تصویب قانون یا ضابطهای را که شرایط زندگی شهروندان را تعیین میکند، ندارند. -روزنامه کارگزاران،۱۷ خرداد ۱۳۸۷)
- ↑ «رییس پلیس امنیت اخلاقی ناجا با اشاره به برخی انتقادات: در صورت نیاز، اسناد هماهنگیهای طرح ارتقاءامنیت اجتماعی را بزودی منتشر میکنیم» (فارسی). ایسنا، ۱۰ دی ۱۳۸۶. بازبینیشده در ۱۰ دی ۱۳۸۶.
- ↑ BBCPersian.com
- ↑ احمدی نژاد در جریان جزییات هم قرار داشت (تاکنون نخواستیم موضوع بند یکم این طرح را عنوان کنیم، اما به دلیل به وجود آمدن این بحثها باید بگوییم بر اساس بند یکم، تعیین مصادیق حجاب و حد و مرز آن بر عهدهٔ نیروی انتظامی است و صراحتاً به آن اشاره شده - روزآنلاین،۱۳ دی ۱۳۸۶)
- ↑ پورمحمدی(وزیر کشور): از اجرای طرح امنیت اجتماعی توسط ناجا حمایت میشود (فارس،۱ خرداد۱۳۸۶)
- ↑ «عقب نشینی دولت از طرح امنیت اجتماعی انتخاباتی است» (رادیو فردا،۱۲ دی ۱۳۸۶)
- ↑ مقابله با پوشیدن چکمه؛ مبارزه با مد گرایی یا بد پوششی؟ (رادیو فردا،۲۱آذر ۱۳۸۶)
- ↑ پلیس: با چکمه بلند در زمستان برخورد میشود (رادیو فردا،۱۰آذر ۱۳۸۶)
- ↑ رییس پلیس امنیت اخلاقی خراسان رضوی:از طرح ارتقای امنیت اخلاقی عقب نشینی نمیکنیم (ایسنا،۲۱ تیر ۱۳۸۷)
- ↑ متن شکایت چهل حقوقدان از نیروی انتظامی(میدان زنان،۲۷دی ۱۳۸۶)
- ↑ مصاحبه با بکی از وکلای امضا کننده شکایت از پلیس(صدای آلمان)
- ↑ شکایت حقوق دانان از نیروی انتظامی(رادیو فردا،۲۶دی۱۳۸۶)
- ↑ طرح ارتقای امنیت اجتماعی دائمی میشود (روز،۲ تیر ۱۳۸۷)
- ↑ طرح امنیت اجتماعی بانوان در تهران به اجرا در آمد (خبرگزاری فارس،۱۲خرداد۱۳۸۷)
- ↑ رنگ سفید در کرمان ممنوع شد (تابناک،۱۳شهریور ۱۳۸۷)
- ↑ «شکایت مادر سارا از مامور گشت ارشاد». روزنامه سرمایه، ۱۰ اردیبهشت ۱۳۸۸.
- ↑ پلیس فرودگاه از سفر ۱۲۸ مسافر بدحجاب جلوگیری کرد (فارس ،۹شهریور ۱۳۸۷)
- ↑ دور جدید طرح ارتقای امنیت اجتماعی (همشهری ،۲۸ خرداد ۱۳۸۷)
- ↑ [۱]
- ↑ ماموران گشت ارشاد ساک خرید زنان را بازرسی کردند
- ↑ ۲۷٫۰ ۲۷٫۱ «روابط افراد در شرکتها کنترل میشود». روزنامه سرمایه (بازنشر در کانون زنان ایرانی)، ۸ اردیبهشت ۱۳۸۷. بازبینیشده در ۲۹ آوریل ۲۰۰۸.
- ↑ طرح امنیت اجتماعی؛ هر هفته یک مرحله (روزآنلاین،۱۷تیر۱۳۸۷)
- ↑ دستور دادستان گرگان برای برخورد جدی با افراد بدحجاب (خبرگزاری فارس،۱۶تیر۱۳۸۷)
- ↑ تشکیل پرونده، ویژه افراد بدحجاب است (باشگاه خبرنگاران جوان،۳۱ تیر ۱۳۸۷)
- ↑ «پلیس موبایل» حقیقت یا کذب؟ (روزنامه کارگزاران، شنبه ۵ مرداد ۱۳۸۷)
- ↑ ۳۲٫۰ ۳۲٫۱ ۳۲٫۲ ۳۲٫۳ کمیته گزارشگران حقوق بشر
- ↑ ۳۳٫۰ ۳۳٫۱ رادیو زمانه | گزارش ویژه | حقوق بشر | جشن خشونت
- ↑ ISNA - PicView
- ↑ http://www.isna.ir/ISNA/NewsView.aspx?ID=News-928497
- ↑ ۳۶٫۰ ۳۶٫۱ مردم تهران با ماموران گشت ارشاد درگیری پیدا کردند | خبرها | فارسی
- ↑ ۳۷٫۰ ۳۷٫۱ ISNA - 05-18-2007 - 86/2/28 - سرویس: / فقه و حقوق - حقوق اجتماعی / شماره خبر: 926043
- ↑ ۳۸٫۰ ۳۸٫۱ BBCPersian.com
- ↑ ۳۹٫۰ ۳۹٫۱ اخبار جامعه
- ↑ ISNA - 12-14-2007 - 86/9/23 - سرویس: / سیاسی / شماره خبر: 1050811
- ↑ [۲]
- ↑ رادیو زمانه | خبر اول | ایران | Øنتی: اگر علی بود بیش از اینها اعدام می‌کرد
- ↑ ۴۳٫۰ ۴۳٫۱ کمیته گزارشگران حقوق بشر
- ↑ akhbare-rooz (iranian political Bulletin)
- ↑ روزنامه اعتماد86/3/8: خبر
- ↑ اعدام دو تن از زندانیان امنیتی تحت نام اراذل و اوباش
- ↑ کمیته گزارشگران حقوق بشر - میثم لطفی بازداشت شد
- ↑ http://web.archive.org/web/20090116092407/http://www.voanews.com/real/voa/nenaf/pers/pers1930vbWED.ram
- ↑ BBCPersian.com
- ↑ رادیو زمانه | گوی سیاست | حقوق بشر | «ارتقای امنیت اجتماعی» یا نقض حقوق شهروندی
- ↑ «نقش رسانه در احساس امنیت در فضای جامعه». اجتماعی (پایگاه خبری تحلیلی رویداد)، ۱۳۹۱/۱۰/۶.
- ↑ «آغاز گشتهای بسیج در محلات». روزآنلاین، ۱۳ آبان ۱۳۸۷.
- ↑ دستگیری 9 نفر در درگیری با ماموران گشت ارشاد
- ↑ درگیری جوانان با گشت ارشاد در میدان منیریه
- ↑ کمیته گزارشگران حقوق بشر - درگیری گشت ارشاد با مردم در میدان ولی عصر تهران
- ↑ درگیری میان مردم و گشت ارشاد – رشت | خانه حقوق بشر ایران
- ↑ IranPressNews : ایران پرس نیوز: درگیری با گشت ارشاد؛ شرایط نگران کننده دو بازداشتی
- ↑ همه چیز درباره گذشته و حال گشتهای ارشاد
- ↑ شرایط نگران کننده احمد توکل نیا و نامزدش پس از درگیری با ماموران گشت ارشاد | انقلاب اسلامی در هجرت
- ↑ تاثیرات اقتصادی طرح امنیت اجتماعی(بیبیسی فارسی،۲خرداد۱۳۸۷)
- ↑ «پاداش طرح امنیت اجتماعی». روزآنلاین، ۲۱مهر ۱۳۸۷.
- ↑ ««پیروز شوم، گشت ارشاد متوقف میشود»». رادیو زمانه، ۲۲ فروردین ۱۳۸۸.
- ↑ «کروبی در دانشگاه زنجان:اگر گشت ارشاد به اقداماتش پایان ندهد، نزد فرمانده کل قوا خواهم رفت». یاری نیوز، ٢٣ فروردین ١٣٨٨.
- ↑ «در صورت پیروزی گشتهای ارشاد را جمعآوری میکنم». کلمه، ۱۷ فروردین ۱۳۸۸.
- ↑ «موسوی: تمام خیابانها هم گشت ارشاد شود مشکلی حل نمیشود». آفتاب نیوز.
- ↑ «ضرب و شتم خبرنگار به خاطر چهار انگشت باز بالای زانو». هم میهن به نقل از روزنامه اعتماد.
- ↑ «مسئول عقیدتی سیاسی ناجا: رهبری بر اجرای طرح امنیت اجتماعی تاکید دارند». آفتاب نیوز، ۲۹ اردیبهشت ۱۳۸۸.
- ↑ «دلیل ناموفق بودن اجرای «گشت ارشاد»». بهارنیوز.
پیوند به بیرون[ویرایش]
- درگیریها بین مردم و گشت ارشاد در رشت در یوتیوب
- درگیریها بین مردم و گشت ارشاد در یوتیوب
- درگیریها بین مردم و گشت ارشاد در یوتیوب
- درگیریها بین مردم و گشت ارشاد در یوتیوب
- دستگیری و ضرب وشتم یک دختر توسط گشت ارشاد در همدان در یوتیوب
- کتابچه پشت پرده امنیت اجتماعی - فعالان حقوق بشر در ایران، گزارشی از طرح برخورد با اراذل و اوباش
- تصاویر طرح جدید برخورد با بدحجابی در تهران (خبرگزاری فارس)
- درگیریها بین مردم و گشت ارشاد در یوتیوب
- درگیریها بین مردم و گشت ارشاد
- درگیریها بین مردم و گشت ارشاد در تبریز در یوتیوب
- درگیری بین مردم و گشت ارشاد در یوتیوب
|
|