فضاپیمای جونو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
ایالات متحده آمریکا جونوفضاپیمای جونو
JUNO - PIA13746.jpg
تصویری خیالی از فضاپیمای جونو بر فراز سیاره مشتری
سازندهٔ اصلی مؤسسه تحقیقات جنوب غربی
نوع مأموریت کاوشگر فضایی به مقصد منظومه شمسی
موشک حامل اتلس ۵ ۵۵۱
طول مأموریت بیش از ۱۰ سال
سرنشینان بدون سرنشین


جونو
JUNO - PIA13746.jpg
تصویر خیالی- هنری از فضاپیمای جونو بر فراز سیاره مشتری
نوع ماموریت مدارگرد مشتری
اپراتور NASA / JPL
شناسهٔ کوسپار 2011-040A
شماره ستکات ۳۷۷۷۳
وب‌گاه www.nasa.gov/mission_pages/juno/main/index.html
مدت ماموریت 6 years total

Cruise: 5 years
Science phase: 1 year
ویژگی‌های فضاپیما
سازنده مؤسسه تحقیقات جنوب غربی
BOL mass ۳٬۶۲۵ کیلوگرم (۷٬۹۹۲ پوند)[۱]
توان 400 W; two 55-ampere-hour lithium-ion batteries[۲]
آغاز ماموریت
تاریخ راه‌اندازی ۵ اوت ۲۰۱۱ (۲۰۱۱-08-۰۵) 16:25:00 UTC
(۵ سال، ۲ ماه و ۱۸ روز پیش)
موشک اتلس ۵ ۵۵۱ (AV-029)
سایت راه‌اندازی Cape Canaveral SLC-41
پیمان‌کار Lockheed Martin
پرواز از زمین
Closest approach ۹ اکتبر ۲۰۱۳ (۲۰۱۳-10-۰۹)
(۳ سال و ۱۴ روز پیش)
Distance ۵۵۹ کیلومتر (۳۴۷ مایل)
مشتری (سیاره) orbiter
Orbital insertion ۴ ژوئیه ۲۰۱۶ (planned)[۳]
Orbits 37 (planned)[۳]

Juno mission insignia.svg
نشان مأموریت جونو


برنامه مرزهای نو
← نیوهورایزنز
اسیریس-رکس

جونو (به انگلیسی: Juno) نام فضاپیمای روباتیکِ بدونِ سرنشینِ ناسا است[۴] که در چهارم ژوئیهٔ ۲۰۱۶ در مدار قطبی سیاره مشتری قرار گرفت. این کاوشگر فضایی در پنجم اوت ۲۰۱۱ از فلوریدا به فضا پرتاب شده و شرکت لاکهید مارتین و مؤسسه تحقیقات جنوب غربی سازنده و پیمان‌کار هدایت آن هستند.

نیروی این قمر با انرژی خورشیدی تأمین می‌شود.[۵]

این فضاپیما در مدار قطبی این سیاره قرار گرفته تا ترکیب، میدان گرانشی، میدان مغناطیسی، و مَگنِتوسفِرِ مشتری را بررسی کند. جونو همچنین تلاش‌هایی برای یافتن سرنخ‌هایی در مورد چگونگی تشکیل شدن این سیاره، از جمله احتمالِ داشتنِ یک هستهٔ سنگی، مقدار آب موجود در ژرفای جوّ آن، توزیع انبوه جِرمی، و بادهای عمیق آن؛ که سرعت آن می‌تواند تا ۶۱۸ کیلومتر (۳۸۴ مایل) در ساعت برسد، خواهد داشت.[۶]

جونو دومین فضاپیمایی است که مدار مشتری را دور می‌زند؛ پس از فضاپیمای گالیله که از ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۳ این سیاره را دور زد.

فضاپیمای جونو نیروی مورد نیاز خود را از آرایه‌های خورشیدی می‌گیرد، روشی که معمولاً توسط ماهواره‌های مستقر و مشغول به کار در مدار زمین و یا در منظومهٔ شمسی درونی استفاده شده، در حالی که مولد گرما-الکتریک رادیوایزوتوپی معمولاً برای مأموریت به بخش بیرونیِ منظومهٔ شمسی و فراتر از آن استفاده می‌شود، با این حال، برای جونو، سه بال خورشیدی، که بزرگترین پانلی است که تا کنون بر روی کاوشگرهای سیاره‌ای مستقر شده، نقشی اساسی در ایجاد ثبات در فضاپیما و تولید قدرت بازی کنند.[۷]

نام این فضاپیما از اساطیر یونانی-رومی بر گرفته شده: ژوپیتر حجابی از ابرها برای پنهان کردن فساد خود، در اطراف خود جذب می‌کرد اما همسر او، الهه یونو، توانست به درون ابر بنگرد و ماهیت واقعی ژوپیتر را ببیند.[۸]

نمای کلی[ویرایش]

پیمودن مسیر زمین تا مدار مشتری که برای جونو پنج سال به درازا کشید در ۴ ژوئیه، ۲۰۱۶ به پایان رسید. این فضاپیما یک فاصلهٔ تقریبی بیش‌تر از ۲٫۸ میلیارد کیلومتر (۱۸٫۷ واحد نجومی؛ ۱۷۴۰۰۰۰۰۰۰ مایل) را برای رسیدن به مشتری پیمود.[۹] این فضاپیما، در نقش یک مدارگرد، مدار مشتری را ۳۷ بار در دورهٔ از پیش برنامه‌ریزی شدهٔ ۲۰ ماه دُور خواهد زد.[۱۰] تلاش جونو برای استفاده از دریافتِ کمک گرانشی از زمین برای افزایش سرعت خود، دو سال پس از راه اندازیِ ۵ اوت ۲۰۱۱، در اکتبر ۲۰۱۳ به نتیجه رسید.[۱۱] در تاریخ ۵ ژوئیه ۲۰۱۶، فضاپیمای جونوبه انجام یک مانور برای کُند کردن سرعت خود به منظورِ ایجادِ امکانِ قرار گرفتن در مدار مشتری پرداخت. جونو دو بار این مدار ۵۳ روزه را؛ پیش از انجام مانور دیگری در تاریخ ۱۹ اکتبر که آن را به یک مدار قطبی ۱۴ روزه خواهد افکند، دُور خواهد زد.

نگارخانه[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. "Juno Mission to Jupiter—NASA Facts". NASA. April 2009. p. 1. Retrieved April 5, 2011. 
  2. "Juno Spacecraft Information – Power Distribution". Spaceflight 101. 2011. Retrieved August 6, 2011. 
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ Greicius, Tony (September 21, 2015). "Juno – Mission Overview". NASA.gov. Retrieved October 2, 2015. 
  4. http://www.nasa.gov/mission_pages/juno/main/index.html
  5. http://www.usatoday.com/tech/science/space/2011-08-01-jupiter-mission_n.htm
  6. http://www.nasa.gov/centers/goddard/news/topstory/2008/jupiter_lrs.html Winds in Jupiter's Little Red Spot almost twice as fast as strongest hurricane
  7. http://www.nasa.gov/mission_pages/juno/launch/Juno_solarpower.html "NASA – Juno's Solar Cells Ready to Light Up Jupiter Mission". www.nasa.gov. Retrieved October 4, 2015.
  8. http://www.nasa.gov/mission_pages/juno/news/juno20110805.html ^ "NASA – Juno's Solar Cells Ready to Light Up Jupiter Mission". www.nasa.gov. Retrieved October 4, 2015.
  9. http://usatoday30.usatoday.com/tech/science/space/2011-08-01-jupiter-mission_n.htm Dunn, Marcia (August 1, 2011). "NASA going green with solar-powered Jupiter probe". USA Today.
  10. Dunn, Marcia (August 1, 2011). "NASA going green with solar-powered Jupiter probe". USA Today. Jump up to: a b c d Greicius, Tony (September 21, 2015). "Juno – Mission Overview". NASA. Retrieved October 2, 2015.
  11. http://www.nasa.gov/launchschedule/ "NASA's Shuttle and Rocket Launch Schedule". NASA. Retrieved February 17, 2011.

پیوند به بیرون[ویرایش]