تیمسار

تیمسار لقبی احترام‌آمیز است که فرهنگستان ایران آن را بجای واژه‌های ژنرال،حضرت اجل ٬ والاحضرت و حضرت برگزید. این لقب در ارتش ایران برای دارندگان درجهٔ نظامی سرتیپ و بالاتر از آن بکار می‌رفت.

در سال ۱۳۷۸ و اندکی پس از کشته‌شدن علی صیاد شیرازی، واژهٔ عربی «امیر» جایگزین تیمسار شد. از روند به‌کارگیری واژه‌ها در اخبار رسانه‌های آن زمان چنین برمی‌آید که دلیل این تغییر، ناخرسندی طبقه حاکم از تکرار عبارت "تیمسار سپهبد" برای یادکرد از صیاد شیرازی بود. صیاد شیرازی در بهار آن سال، با درجه سرلشگری به‌دست سازمان مجاهدین خلق کشته‌شد و برابر سنت ارتش، یک درجه‌ تشویقی (سپهبدی) دریافت کرد. تا پیش از آن، کسی در جمهوری اسلامی ایران درجه سپهبدی نداشته‌است و چنین می‌نماید که تکرار عبارت "تیمسار سپهبد" در رسانه‌ها، یاد ناخوش‌آیند سران ارتش شاهنشاهی و ستیز ایشان با روحانیت حاکم را برای ایشان زنده می‌کرد. جدا از حذف دستوری واژۀ "تیمسار" از واژگان نیروهای مسلح، این واژه پارسی همچنان نزد فرماندهان و مردم مقبولیت و محبوبیت دارد و به ‌کار می‌رود.

جستارهای وابسته

• سردار
• امیر (لقب نظامی)

منابع

• "واژه‌های نو فرهنگستان ایران تا پایان سال ۱۳۱۸، تهران، نشر ابن سینا ۱۳۱۹.