استوار
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
اُستُوار یکی از درجههای نظامی ایران است و پایینتر از درجهٔ ستوان و بالاتر از درجهٔ گروهبان جا میگیرد. در دورهٔ پهلوی اول، این درجه را «مُعین نایب» مینامیدند.[۱]
درجهٔ استوار دو مرحله دارد:
- استوار یکم
- استوار دوم
حقوق استوار[ویرایش]
به موجب بخشنامه، به کلیهٔ دستگاههای اجرائی ایران درخصوص نحوهٔ پرداخت حقوق و مزایای کارکنان وظیفه در تاریخ سهشنبه، ۱۵ مرداد ۱۳۸۷، حقوق دریافتی استوارها در آن تاریخ بدینگونه بود:[۲]
استوار دوم:
- کل حقوق (ریال): ۳۹۵٬۱۳۶؛ بازنشستگی ۹٪: ۳۵٬۵۶۲
- بیمهٔ عمر و حوادث ۱٪: ۳۹۵۱
- خالص پرداختی (ریال): ۳۵۵٬۶۲۳
استوار یکم
- کل حقوق (ریال): ۴۱۶٬۳۰۴
- بازنشستگی ۹٪: ۳۷٬۴۶۷
- بیمهٔ عمر و حوادث ۱٪: ۴۱۶۳
- خالص پرداختی (ریال): ۳۷۴٬۶۷۴
قوانین مرتبط با استوارها در دورهٔ پهلوی[ویرایش]
قانون راجع به تبدیل درجهٔ استواریکمهای خلبانی و فنی نیروی هوایی به ستوانیارسومی، که در جلسهٔ ۱۳۳۸٫۱۰٫۱۵ به تصویب مجلس سنا رسیدهبود و مشتمل بر مادهٔ واحده و پنج تبصره است، در جلسهٔ پنجشنبه ۲۵ آذرماه ۱۳۳۸ به تصویب مجلس شورای ملی رسید.[۳]
متن این قانون بدین شرح است:
- مادهٔ واحده - استواریکمهای خلبانی و فنی نیروی هوایی که حداقل دارای گواهینامهٔ سوم متوسطه بوده و بیش از چهار سال تمام در درجهٔ اخیر قدمتِ خدمت داشته باشند، پس از طی دورهٔ آموزشگاه ستوانیاری به درجهٔ ستوانیارسومی مفتخر میگردند.
- تبصرهٔ ۱ - ستوانیاری دارای درجات ۳ و ۲ و ۱ میباشد که بهترتیب ستوانیارسومی، ستوانیاردومی، ستوانیاریکمی نامیده میشوند.
- تبصرهٔ ۲ - حداقل مدت توقف در هر یک از درجات ستوانیارسومی و ستوانیاردومی برای ترفیع به درجهٔ بالاتر پنج سال تمام میباشد.
- تبصرهٔ ۳ - حقوق درجهٔ این قبیل درجهداران در درجات ستوانیارسومی و ستوانیاردومی و ستوانیاریکمی بهترتیب معادل حقوق درجهٔ ستوانسومی، ستواندومی، ستوانیکمی بوده و میزان حقوق سنواتیِ آنان معادل یکدهم (۱۰). (۱) حقوق مندرج در مادهٔ ۵۱ قانون استخدام نیروهای مسلح شاهنشاهی خواهد بود.
- تبصرهٔ ۴ - شرایط ورود و سایر مقررات مربوط به آموزشگاه ستوانیاری برابر اساسنامهای که به وسیلهٔ نیروی هوایی پیشنهاد و به تصویب وزارت جنگ میرسد تعیین خواهد شد.
- تبصرهٔ ۵ - درمورد درجهداران خلبان و فنی نیروی هوایی، مقررات این قانون جانشین مقررات مادهٔ ۲۹ قانون استخدام نیروهای مسلح شاهنشاهی و سایر مقررات مربوط به افسریاران خواهد بود.[۴]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
واژههای نو فرهنگستان ایران تا پایان سال ۱۳۱۸، تهران، نشر ابن سینا، ۱۳۱۹ خ.
- ↑ از فرمان شاهنشاهی تأسیس نیروی هوایی تا دژ پرندهٔ آمریکایی در تهران خبرگزاری فارس
- ↑ سایت حقوقی دادخواهی، بازدید: مارس ۲۰۰۹.
- ↑ مجموعه قوانین مجلس شورا، بازدید: مارس ۲۰۰۹.
- ↑ همان.
|
این یک مقالهٔ خرد نیروهای نظامی است. با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید. |