استوار

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
درجه‌های ارتش ایران
نیروها
زمینی و هوایی دریایی
ارتشبد دریابد
سپهبد دریاسالار
سرلشکر دریابان
سرتیپ دریادار
سرتیپ دوم دریادار دوم
سرهنگ ناخدا یکم
سرهنگ دوم ناخدا دوم
سرگرد ناخدا سوم
سروان ناوسروان
ستوان ۳، ۲ و ۱ ناوبان ۳، ۲ و ۱
استوار ۲ و ۱ ناواستوار ۲ و ۱
گروهبان ۳، ۲ و ۱ مهناوی ۳، ۲ و ۱
سرجوخه سرناوی
سرباز ۲ و ۱ ناوی ۲ و ۱
سرباز ناوی

اُستُوار یکی از درجه‌های نظامی ایران است و پایین‌تر از درجهٔ ستوان و بالاتر از درجهٔ گروهبان جا می‌گیرد. در دورهٔ پهلوی اول، این درجه را «مُعین نایب» می‌نامیدند.[۱]

درجهٔ استوار دو مرحله دارد:

  • استوار یکم
  • استوار دوم

حقوق استوار[ویرایش]

به موجب بخشنامه، به کلیهٔ دستگاه‌های اجرائی ایران درخصوص نحوهٔ پرداخت حقوق و مزایای کارکنان وظیفه در تاریخ سه‌شنبه، ۱۵ مرداد ۱۳۸۷، حقوق دریافتی استوارها در آن تاریخ بدین‌گونه بود:[۲]

استوار دوم:

کل حقوق (ریال): ۳۹۵٬۱۳۶؛ بازنشستگی ۹٪: ۳۵٬۵۶۲
بیمهٔ عمر و حوادث ۱٪: ۳۹۵۱
خالص پرداختی (ریال): ۳۵۵٬۶۲۳

استوار یکم

کل حقوق (ریال): ۴۱۶٬۳۰۴
بازنشستگی ۹٪: ۳۷٬۴۶۷
بیمهٔ عمر و حوادث ۱٪: ۴۱۶۳
خالص پرداختی (ریال): ۳۷۴٬۶۷۴

قوانین مرتبط با استوارها در دورهٔ پهلوی[ویرایش]

قانون راجع به تبدیل درجهٔ استواریکم‌های خلبانی و فنی نیروی هوایی به ستوانیارسومی، که در جلسهٔ ۱۳۳۸٫۱۰٫۱۵ به تصویب مجلس سنا رسیده‌بود و مشتمل بر مادهٔ واحده و پنج تبصره است، در جلسهٔ پنجشنبه ۲۵ آذرماه ۱۳۳۸ به تصویب مجلس شورای ملی رسید.[۳]

متن این قانون بدین شرح است:

مادهٔ واحده - استواریکم‌های خلبانی و فنی نیروی هوایی که حداقل دارای گواهینامهٔ سوم متوسطه بوده و بیش از چهار سال تمام در درجهٔ اخیر قدمتِ خدمت داشته باشند، پس از طی دورهٔ آموزشگاه ستوانیاری به درجهٔ ستوانیارسومی مفتخر می‌گردند.
تبصرهٔ ۱ - ستوانیاری دارای درجات ۳ و ۲ و ۱ می‌باشد که به‌ترتیب ستوانیارسومی، ستوانیاردومی، ستوانیاریکمی نامیده می‌شوند.
تبصرهٔ ۲ - حداقل مدت توقف در هر یک از درجات ستوانیارسومی و ستوانیاردومی برای ترفیع به درجهٔ بالاتر پنج سال تمام می‌باشد.
تبصرهٔ ۳ - حقوق درجهٔ این قبیل درجه‌داران در درجات ستوانیارسومی و ستوانیاردومی و ستوانیاریکمی به‌ترتیب معادل حقوق درجهٔ ستوان‌سومی، ستوان‌دومی، ستوان‌یکمی بوده و میزان حقوق سنواتیِ آنان معادل یک‌دهم (۱۰). (۱) حقوق مندرج در مادهٔ ۵۱ قانون استخدام نیروهای مسلح شاهنشاهی خواهد بود.
تبصرهٔ ۴ - شرایط ورود و سایر مقررات مربوط به آموزشگاه ستوانیاری برابر اساسنامه‌ای که به وسیلهٔ نیروی هوایی پیشنهاد و به تصویب وزارت جنگ می‌رسد تعیین خواهد شد.
تبصرهٔ ۵ - درمورد درجه‌داران خلبان و فنی نیروی هوایی، مقررات این قانون جانشین مقررات مادهٔ ۲۹ قانون استخدام نیروهای مسلح شاهنشاهی و سایر مقررات مربوط به افسریاران خواهد بود.[۴]

جستارهای وابسته[ویرایش]

درجه‌های نظامی ایران

منابع[ویرایش]

واژه‌های نو فرهنگستان ایران تا پایان سال ۱۳۱۸، تهران، نشر ابن سینا، ۱۳۱۹ خ.