زبان‌های هندوآریایی میانه

زبان‌های هندوآریایی میانه یا زبان‌های هندی میانه شاخه‌ای از زبان‌های هندوآریایی می‌باشد. این گروه زبانی از تبار زبان‌های هندوآریایی باستان -چون سانسکریت ودایی- می‌باشد. همچنین زبان‌های هندواروپایی امروزی -مانند بنگالی، پنجابی و هندوستانی- نیز از تبار همین گروه زبانی‌اند.

زبان‌های هندواروپایی میانه میان سال‌های ۵۰۰ پیش از میلاد تا ۱۰۰۰ میلادی رواج داشته‌اند و بیشتر به سه دستهٔ زیر بخش‌می‌شوند:

• مرحلهٔ کهن که با نوشته‌های اشوکا، متن‌های بودایی به زبان پالی و نوشته‌های مقدس جین شناخته‌می‌شوند.
• مرحلهٔ میانه که دربرگیرندهٔ ادبیات پراکریت است.
• مرحلهٔ متاخر که نماینده‌اش زبان اپبرمشه است.

جستارهای وابسته

• زبان پالی

منابع

Wikipedia contributors, "Middle Indo-Aryan languages," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Middle_Indo-Aryan_languages&oldid=489879485 (accessed September 10, 2012).