تکینگی برهنه
در نسبیت عام، تکینگی برهنه (به انگلیسی: Naked singularity) یک نوع تکینگی گرانشی بدون افق رویداد است. در یک سیاهچاله تکینگی کاملاً در مرزی که افق رویداد نام دارد، دربرگرفته می شود. درون افق رویداد نیروی گرانش تکینگی به اندازه ای قوی است که حتی نور نیز نمی‌تواند از آن بگریزد، از این رو اجسام داخل افق رویداد - که شامل خود تکینگی نیز می شود- مستقیماً قابل مشاهده نیستند؛ در مقابل، یک تکینگی برهنه از بیرون قابل مشاهده است.
وجود تکینگی های برهنه سبب بروز مسائل بنیادی برای نسبیت عام می شود، زیرا نسبیت عام نمی‌تواند چگونگی تکامل فضازمان در نزدیکی یک تکینگی برهنه را پیش بینی کند. در سیاهچاله های عمومی این مسئله وجود ندارد زیرا هیچ ناظری قادر به مشاهده فضازمان درون افق رویداد نخواهد بود.
برخی از پژوهشگران بر این باورند که اگر گرانش کوانتومی حلقه درست باشد، تکینگی های برهنه نیز در طبیعت وجود خواهند داشت[۱][۲][۳] و درنتیجه فرضیه سانسور کیهانی برقرار نخواهد بود. محاسبات عددی[۴] و برخی از بحثهای دیگر[۵] نیز به نوعی این امکان را پیشنهاد می دهند.
تا به امروز هیچ تکینگی برهنه (و هیچ اف رویدادی) مشاهده نشده است.
منابع[ویرایش]
- ↑ M. Bojowald, Living Rev. Rel. 8, (2005), 11 (http://relativity.livingreviews.org/Articles/lrr-2008-4/)
- ↑ R. Goswami & P. Joshi, Phys. Rev. D, (2008) (http://arxiv.org/abs/gr-qc/0608136)
- ↑ R. Goswami, P. Joshi, & P. Singh, Phys. Rev. Letters, (2006), 96 (http://arxiv.org/abs/gr-qc/0506129)
- ↑ D. Eardley & L. Smarr, Phys. Rev. D., (1979), 19, (http://prola.aps.org/abstract/PRD/v19/i8/p2239_1)
- ↑ A. Krolak, Prog. Theor. Phys. Supp., (1999) 136, 45, (http://ptp.ipap.jp/link?PTPS/136/45/)
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
