کوثا
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
تل ابراهیم کوثا، کوثاه، گودوآ |
|
---|---|
|
|
موقعیت | استان بابل، عراق |
منطقه | میانرودان |
مختصات | ۳۲°۴۵′۳۶.۱″ شمالی ۴۴°۳۶′۴۶.۳″ شرقی / ۳۲.۷۶۰۰۲۸° شمالی ۴۴.۶۱۲۸۶۱° شرقیمختصات: ۳۲°۴۵′۳۶.۱″ شمالی ۴۴°۳۶′۴۶.۳″ شرقی / ۳۲.۷۶۰۰۲۸° شمالی ۴۴.۶۱۲۸۶۱° شرقی |
نوع | تل |
اطلاعات بیشتر | |
تاریخهای حفاری | ۱۸۸۱ |
باستانشناسان | هرمزد رسام |
کوثا، کوثاه (به سومری: گودوآ، با نام امروزی تل ابراهیم) سایتی باستانی در استان بابل عراق است. کاوشهای باستانشناسان نشان داده که این شهر متعلق به دورهی بابلی نو میباشد. از نام کوثا در منابع مختلف تاریخی یاد شده است.
نخستین باستانشناسی که به کاوش این سایت پرداخت جرج راولینسون بود. او آجری متعلق به دورهی بختنصر که مربوط به امپراتوری بابل نو بوده است یافت که در آن از نام کوثا یاد شده بود. بعدها این سایت توسط جرج اسمیت و ادگار جیمز بنکس نیز مورد کاوش قرار گرفت. تل ابراهیم پیش از آن توسط هرمز رسام در سال ۱۸۸۱ به مدت چهار هفته حفاری شده بود که چیزهای زیادی جز چند کاسهی منقوش و لوح پیدا نشده بود.[۱][۲]
منابع[ویرایش]
منابع برای مطالعهی بیشتر[ویرایش]
- Julian Reade, Hormuzd Rassam and His Discoveries, Iraq, vol. 55, pp. 39–62, 1963