زبان‌های پهاری
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
| پهاری | |
|---|---|
| पहाड़ी | |
| پراکندگی جغرافیایی: |  هند (اوتاراکند، هیماچال پرادش، پنجاب، جامو و کشمیر، سیکیم، بنگال غربی)،  نپال،  پاکستان (کشمیر آزاد)،  چین (تبت) |
| خانواده زبان: | زبان‌های هندواروپایی
|
| تقسیمات: |
خاوری (زبان نپالی)
مرکزی (زبان گرهوالی, Kumaoni)
باختری Dogri–Kangri
|
زبان‌های پَهاری (به دیواناگری: पहाड़ी) شاخه‌ای از زبان‌های هندوآریایی است که گویشورانش در دامنه‌های هیمالیا، از نپال تا اوتاراکند، هیماچال پرادش و جامو و کشمیر در هندوستان می‌زیند.
نام این زبان‌های ریشه در واژهٔ پَهار به معنای کوهستان دارد. زبان‌های پهاری به سه شاخهٔ مرکزی، خاوری و باختری تقسیم‌می‌شوند.
منابع[ویرایش]
Wikipedia contributors, "Pahari languages," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Pahari_languages&oldid=515229689 (accessed October 7, 2012).
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
