نخستین جنگ ایران و ترکان
نخستین جنگ ایران و ترکان | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
|||||||||
جنگندگان | |||||||||
ساسانیان | خاقانات ترک | ||||||||
فرماندهان | |||||||||
بهرام چوبین | ساوه شاه |
نخستین جنگ بین ایران و ترک به جنگی گفته میشود که در سال ۵۸۸ میلادی، بین ساسانیان و خاقانات ترک رخ داد.
محتویات
علت شروع جنگ[ویرایش]
در سال ۵۶۲ میلادی هپتالیان یا (هیاطله) به دست انوشیروان سقوط کرده و از بین رفت. در پیکارهایی که بعد از آن بین ایران و ترکان در گرفت، قسمتهایی از سرزمین هپتالیان به دست ایران و قسمتهایی از آن به دست ترکان افتاد. در همین زمان ترکان پس از تصرف سرزمینهای واقع در شمال ایران، به راههای بازرگانی مهمی دست یافتند و سرزمین سغد را نیز به متصرفههای خویش ملحق کردند.
پس از سقوط هپتالیان، ترکان نه تنها قدرت سیاسی، بلکه نیروی اقتصادی بزرگی نیز بدست آوردند. قسمتهای مهمی از راه ابریشم که از شرق به غرب میگذشت، از این پس در اختیار ترکان قرار گرفت. این راه از سرزمین کاشغر و ناحیهٔ شاپورگان تا جنوب آسیای میانه کشیده شده بود. سپس راه ابریشم به خراسان میپیوست و از داخل ایران میگذشت. ترکان میخواستند که با بیزانس وارد معامله شوند. حمل ابریشم ار راه شمال دریای خزر و قفقاز بسیار گران و همراه با مخاطره بود، بنابراین چارهٔ کار در این بود که خاقان ترک با شاهنشاه ایران کنار بیاید. ترکان در زمان انوشیروان با شاه ایران به توافق نرسیدند. ایستمی خان ترک، در زمان انوشیروان به ایران خبر اعلان جنگ داد ولی مواضع و استحکاماتی که ایرانیان در سدهٔ قرن پنجم برابر هپتالیان پدید آورده بودند، در نظر ترکان گذرناپذیر مینمود، از این رو حمله ترکان متوقف ماند.[۱] برای بوجود آوردن دگرگونیهای اقتصادی و رهایی از اقتصاد شبانی، برای ترکان چارهای جز این نبود که به ایران حمله برند و راه ابریشم را به تصرف درآورند. در سال ۵۸۸ میلادی اتحاد بین بیزانس و ترکان حاصل شد و ترکان آمادهٔ جنگ با ایران شدند.[۲]
جنگ ترکان با بهرام چوبین[ویرایش]
در سال ۵۸۸ میلادی هرمز چهارم که حاصل ازدواج بین انوشیروان و دختر ایستمی خان ترک بود، بر اریکه شاهی تکیه داشت. در مرزهای غربی جنگ با بیزانس جریان داشت. در همین زمان لشکریان ترک و خزر به آران و ارمنستان حملهور شدند.
در شرق نیز ساوه شاه فرمانروای ترکان و دایی هرمز چهارم به ایران حمله برد. پیاده نظام سپاه ایران، در برابر ترکان تاب مقاومت نیاورد. در سراسر کشور نگرانی و سرآسیمگی پدید آمده بود.[۳]
هرمز چهارم، بهرام چوبین را که از مردم ری بود با دوازده هزار مرد به سوی ترکان فرستاد.
جنگ در گرفت و فرمانروای ترکان کشته شد. این جنگ با پیروزی ایران پایان پذیرفت.
بهرام پس از پایان جنگ یک ماه در هرات ماند و غنائم بدست آمده را میان شاهنشاه و سپاه خویش بخش کرد.[۴] در شاهنامه شرح این جنگ به تفصیل آمده است.
جنگ بهرام گور با ترکان یا توران؟[ویرایش]
تاریخ و زندگی هر قوم و ملتی را باید در گذشتههای دور و روزگاران کهن جستجو کرد اما تاریخنگاران برای تسهیل در پژوهشهای خویش کوشیدهاند تا مبدائی برای تاریخ ملتها عنوان کنند. ترکان نیز از سدههای دراز در سرزمینهای شمال چین و بخشی از اراضی سیبری میزیستند ولی تاریخنگاران مبدأ تاریخ ترکان را سال ۵۴۵ میلادی دانستهاند.
نوشتهٔ برخی از مورخان پارسی و عرب، به جنگ بهرام پنجم (بهرام گور) با ترکان اشاره دارد. بهرام گور به سال ۴۳۸ میلادی، یعنی حدود یکصد سال پیش از این مبدأ تاریخی که برای ترکان در نظر گرفتهاند، درگذشته است. چگونه ممکن است، بهرام گور با ترکان پیکار کرده باشد؟ استاد بارتولد این مسئله را چنین توضیح میدهد که نام توران در اوستا آمده است و چنین به نظر میرسد که تورانیان شاخهای از آریاییان بودهاند. میان ایرانیان و تورانیان دشمنی وجود داشت. از سدهٔ ششم میلادی که ترکان به آسیای میانه راه یافتند، شباهت این دو نام سبب شد که بعضی نام توران را با نام ترکان یکی بدانند. حال آنکه رابطهای میان این دو نام موجود نبود.
باید گفت که به احتمال قوی فردوسی در جنگ بهرام با ترکان روزگار خود را ملاک داوری قرار داده است. در روزگار فردوسی غزان و قیچاقها که از قبایل ترکی زبان بودند، در فرارود سکنی داشتند. پیش از آن نیز ترکان در عهد ساسانیان و نیمهٔ دوم سدهٔ ششم میلادی، به این سرزمین راه یافتند و مردم سغد و خوارزم را تابع خود کردند. چون در دشتهای آسیای میانه زبان ترکی رواج یافته بود، فردوسی چنین پنداشت که توران و ترکان از یک تیره و یک نژاد هستند.[۵]
پانویس[ویرایش]
- ↑ رضا، عنایت الله. ایران و ترکان در روزگار ساسانیان. ص ۹۷
- ↑ رضا، عنایت الله. ایران و ترکان در روزگار ساسانیان. ص ۹۲ تا ۱۰۵
- ↑ رضا، عنایت الله. ایران و ترکان در روزگار ساسانیان. ص ۱۰۶
- ↑ رضا، عنایت الله. ایران و ترکان در روزگار ساسانیان. ص ۱۲۰
- ↑ رضا، عنایت الله. ایران و ترکان در روزگار ساسانیان. ص ۵۵ تا ۶۶
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- رضا، عنایت الله. ایران و ترکان در روزگار ساسانیان. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، ۱۳۶۵
- (http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=First_Perso-Turkic_War&oldid=357379158 (accessed July ۲، ۲۰۱۰.