پراکریت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
پراکریت
پراکندگی جغرافیایی:
خانواده زبان: زبان‌های هندواروپایی
تقسیمات:
ISO 639-2 and 639-5: pra

پراکریت (به سانسکریت: prākṛta प्राकृत) نام گروهی از زبان‌های هندوآریایی میانه است.

پراکریت زبانی ادبی بوده و از پشتیبانی پادشاهان هند باستان بهره‌مند بوده‌است، در مقابل روحانیت راست‌کیش هندو گرایشی بدین زبان نداشته‌اند. کهن‌ترین نمونهٔ دردست از استفاده از پراکریت مربوط به اشوکا پادشاه نیرومند هندوستان است. گونه‌های متمایزی از پراکریت در بخش‌های مختلف هندوستان باستان از سوی پادشاهان بومی مورد پشتیبانی قرارگرفته و به کار رفته‌است.

واژهٔ پراکریت در زبان سانسکریت معنای جداشدهٔ از یک سرچشمه را می‌رساند.

دو شیر پشت به پشت بر ستونی که بر روی آن با خط خروشتی و زبان پراکریت نوشته‌هایی حک شده‌است. موزه بریتانیا

منابع[ویرایش]

Wikipedia contributors, "Prakrit," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Prakrit&oldid=503335811 (accessed September 15, 2012).