دریاچه بالخاش
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
مختصات: ۴۶°۱۰′ شمالی ۷۴°۲۰′ شرقی / ۴۶.۱۶۷° شمالی ۷۴.۳۳۳° شرقی
| دریاچه بالخاش | |
|---|---|
 |
|
 |
|
| حوزه آبریز دریاچه بالخاش | |
| موقعیت | قزاقستان |
| مختصات | ۴۶°۱۰′ شمالی ۷۴°۲۰′ شرقی / ۴۶.۱۶۷° شمالی ۷۴.۳۳۳° شرقی |
| نوع دریاچه | حوضه بسته |
| ورودی‌های اصلی | رودهای Ili, Karatal, Aksu, Lepsi, Byan, Kapal, Koksu |
| خروجی‌های اصلی | تبخیر |
| کشور |  چین ,  قزاقستان |
| طول | ۶۰۵ کیلومتر (۳۷۶ مایل) |
| عرض | ۷۴ کیلومتر (۴۶ مایل) (شرق) ۱۹ کیلومتر (۱۲ مایل) (غرب) |
| عمق | ۵٫۸ متر (۱۹ فوت) |
| حداکثر عمق | ۲۶ متر (۸۵ فوت) |
| حجم آب | ۴۴۰ کیلومتر مکعب (۱۱۰ مایل مکعب) |
| طول ساحل 1 | ۱۰۶ کیلومتر (۶۶ مایل) |
| ارتفاع از سطح آبهای آزاد | ۳۴۱٫۴ متر (۱٬۱۲۰ فوت) |
| یخ‌زده‌گی | نوامبر تا مارس |
| 1 Shore length is not a well-defined measure. | |
بالخاش دریاچه‌ای واقع در جنوب شرقی قزاقستان است که پس از آرال بزرگترین دریاچه‌های درون‌بومی آسیای مرکزی است. اگر چه این دریاچه مخزنی ندارد، میزان شوری آن کم است و رود ایلی و چند رود دیگر به آن می‌ریزد.[۱]
این دریاچه برای جغرافی‌دانان مسلمان در سده‌های پیشین ناشناخته بود. قلموقها نخستین کسانی بودند که نام مغولی بالخاش را به این دریاچه دادند. این قوم در سده ۱۱ق و نیمه نخست سده ۱۲ق بر این مناطق تسلّط داشتند. سرزمین پیرامون بالخاش متروک و بسیار خشک است. این دریاچه تا زمان انقلاب اکتبر روسیه، از نظر اقتصادی نقشی نداشت. اهمیت این ناحیه، در ۱۹۳۶م، با بنای یک شهر بزرگ صنعتی به نام بالخاش در کرانه خلیج کوچک برتیس در ساحل شمالی دریاچه آغاز شد.[۲]
منابع[ویرایش]
- ↑ دائرةالمعارف فارسی، سرواژه: بالخاش
- ↑ دانشنامه جهان اسلام، بالخاش
پیوند به بیرون[ویرایش]
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ دریاچه بالخاش موجود است. |
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 |
این یک مقالهٔ خرد قزاقستان است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
