اندی وارهول

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
اندی وارهول
اندی وارهول
زاده اندرو وارهولا
۶ اوت ۱۹۲۸(۱۹۲۸-08-0۶)
پیتسبورگ، پنسیلوانیا
مرگ ۲۲ فوریه ۱۹۸۷ میلادی (۵۸ سال)
نیویورک سیتی، نیویورک
ملیت آمریکایی
شناخته‌شده برای نقاشی، سینما
جنبش هنر پاپ

اَندی وارهول (به انگلیسی: Andy Warhol) (زاده ۶ اوت ۱۹۲۸ - مرگ ۲۲ فوریه ۱۹۸۷) هنرمند، نویسنده، و فیلم‌ساز پیشرو آمریکایی، از بنیان‌گذاران هنر پاپ دههٔ ۱۹۵۰ در ایالات متحده بود. او شناخته‌شده‌ترین چهره هنر پاپ و دارای اندیشه‌های بسیار آوانگارد بود.

هنر پاپ، هنری کمابیش طاغی و ضد ارزش‌های هنری آکادمیک بود که در میانهٔ قرن بیستم پا گرفت. آثار اندی وارهول یا اندرو وارهولا با وجود آنکه در زمان حیاتش مخالفان بسیاری در میان منتقدان داشت محبوبیت عام زیادی کسب کرد و او را به یکی از جنجالی‌ترین شخصیت‌های هنری مبدل کرد. هم‌اکنون بزرگ‌ترین موزهٔ دنیا که به یک هنرمند اختصاص دارد در پیتزبورگ پنسیلوانیا موزهٔ اندی وارهول است.[۱]

زندگی‌نامه[ویرایش]

اندی وارهول (سمت راست) در مراسمی در کاخ سفید ترسیمی از جیمی کارتر را به او اهدا می‌کند. (ژوئن ۱۹۷۷).

اندی وارهول با نام اصلی اندرو وارهولا در تاریخ ۶ اوت ۱۹۲۸ در پیتسبورگ پنسیلوانیا به دنیا آمد. او فرزند سوم یک خانوادهٔ مهاجر اهل کشور اسلواکی بود. پدرش کارگر ساختمانی بود و مادرش کارهای گلدوزی انجام می‌داد.

وارهول در سال‌های ۱۹۶۰ یک کارخانه کلاه سازی را در نیویورک اجاره و آن را تبدیل به استودیو کرد. این استودیو که مدت‌هاست دیگر وجود ندارد به نام کارخانه مشهور بود.[۲]او با این کار ویژگی یکتایی و ناب بودن اثر هنری را از بین برده و شروع به تولید آثار هنری در مقیاس انبوه کرد. در همین دوره وارهول شروع به نقاشی از تولیدات معروف آمریکایی مانند سوپ کمپبل و بطری کوکاکولا نمود. یکی از شناخته‌شده‌ترین کارهای او، قوطی‌های سوپ کمپبل است که در سال ۱۹۶۲ میلادی ترسیم شده است.

او در ۲۲ فوریه ۱۹۸۷ در نیویورک درگذشت و آنجا به خاک سپرده شد.

دیدگاه[ویرایش]

او در کتاب «فلسفه اندی وارهول» نوشته‌است: «چیز شگفت‌انگیز دربارهٔ آمریکا این است که سنتی را آغاز کرده که در آن ثروتمندترین مشتریان دقیقاً همان چیزی را می‌خرند که فقیرترینشان می‌خرند. شما می‌توانید کوکاکولا را در تلویزیون ببینید و می‌دانید که رئیس جمهور کوکاکولا می‌خورد، الیزابت تایلور کوکاکولا می‌خورد، و فکر کنید، شما هم می‌توانید کوکاکولا بخورید. کوکا همان کوکاست و با هیچ مقداری از پول نمی‌توانید کوکایی بهتر از آنچه داشته باشید که یک ولگرد در گوشه‌ای می‌خورد. همه کوکاها یکسان هستند و همه آنها خوب. این را الیزابت تایلور می‌داند، رئیس جمهور می‌داند، ولگرد می‌داند و شما هم می‌دانید.» از ویژه‌ترین شیوه‌های وارهول تکرار است، او با استفاده از چاپ سیلک برای تکرار مکانیکی موضوعاتش و حذف احساسات شخصی هنرمند از اثر، زندگی و تصویرهای زندگی انسان مدرن را به نمایش می‌گذارد.[۱]

آثار مربوط به ایران[ویرایش]

اندی وارهول در سال ۱۹۷۷ میلادی، پرتره‌ای هایی از فرح پهلوی ، محمدرضاشاه پهلوی و خواهرش اشرف پهلوی را کشیده است.[۳][۴] پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، این پرتره ها و دیگر آثار مشابه در انبار موزه هنرهای معاصر تهران ماند و عملاً نادیده گرفته شد.[۵]

کتاب‌ها[ویرایش]

  • فلسفه اندی وارهول، از A تا B و برعکس
  • پاپیسم، دهه شصت وارهول

پانویس[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ تاریخ هنر، قاب دولوحهٔ مریلین، جشن کتاب، شماره ۴
  2. «کشف فیلم‌های 'گمشده' اندی وارهول». بی‌بی‌سی فارسی. بازبینی‌شده در ۶ اوت ۲۰۱۵. 
  3. The New York Times Style Magazine - Dec. 2, 2007 - Masterpiece Basement - Museum of Modern Art - Tehran
  4. «پرتره «فرح دیبا» اثر اندی وارهول و دیگر آثار هنری در نیویورک». رادیو فردا. بازبینی‌شده در ۶ اوت ۲۰۱۵. 
  5. همکاری موزه هنرهای معاصر و گالری تیت لندن، بی‌بی‌سی فارسی

منابع[ویرایش]

  • «اندی وارهول»(انگلیسی)‎. دانشنامه برخط بریتانیکا. بازبینی‌شده در ۶ اوت ۲۰۱۵. 

پیوند به بیرون[ویرایش]