آلفونس دو لامارتین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
آلفونس دولامارتین
Alphonse-Marie-Louis de Prat de Lamartine.jpg
زادروز ۲۱ اکتبر ۱۷۹۰
ماسون, فرانسه
مرگ ۲۸ فوریه ۱۸۶۹ (۷۸ سال))
پاریس, فرانسه
ملیت فرانسه فرانسوی
رویدادهای مهم وزیر امور خارجه فرانسه
پیشه شاعر، نویسنده و سیاستمدار
سال‌های نویسندگی (میلادی)-(میلادی)
دیوان سروده‌ها تخیلات شاعرانه-تفکرات نو-آهنگ‌های شاعرانه و مذهبی-رازها-گرازیلا-سفر شرق-سقوط یک فرشته
همسر(ها) ماریا-الیزا بیرچ (۱۸۶۳-۱۸۲۰)
فرزندان دو فرزند
صفحه در دادگان فیلم‌ها
امضا Alphonse de Lamartine signing.jpg
Alphonse de Lamartine, ca.1865

آلفونس ماری لوئی دو پرات دو لامارتین (به فرانسوی: Alphonse Marie Louis de Prat de Lamartine) ‏ (متولد ۲۱ اکتبر ۱۷۹۰, ماسون[۱]؛ درگذشت ۲۸ فوریه ۱۸۶۹, پاریسشاعر، نویسنده و سیاستمدار فرانسوی.

زندگینامه[ویرایش]

آلفونس دولامارتین شاعر و ادیب و سیاستمدار فرانسوی در ۲۱ اکتبر ۱۷۹۰ در ماکون بدنیا آمد و در بیست سالگی برای خاطر سلامتی خود به ایتالیا عزیمت نمود و در آنجا با «گرازیلا» آشنا شد گرازیلا نام خاطره انگیزی است که در بیشتر اشعار او به چشم می‌خورد.

او از خانواده اشراف بود لامارتین پس از تجدید سلطنت "بوربونها" در فرانسه در قرن ۱۹ از شخصیت‌های برجسته سیاسی به حساب می‌آید.

نخستین کتاب او «اندیشه‌های شاعرانه و مذهبی» در سال ۱۸۲۰ (سی سالگی) منتشر شد و در سال ۱۸۲۳ «اندیشه‌های تازه» را منتشر نمودشعر فلسفی و هماهنگ و موزون او به سبب تازگی و زیبایی و دلپذیزی خاصی که داشت مردم را متوجه وی ساخت. در سال ۱۸۳۰ «هماهنگی ها» را انتشار داد اشعار این کتاب بیشتر جنبه اندیشه داشت تا جنبه غزلسرائی. او «سقوط یک فرشته» و «ژوسلین» را هم در سال ۱۸۳۷ منتشر کرد و آخرین اثر شعری او بنام «برگزیده ها» است که در سال ۱۸۳۹انتشار یافت. بهترین اثر شعری لامارتین «دریاچه» است که خودش هم به آن علاقه داشت.

لامارتین حوادث عادی زندگی روزمره را به زبان ساده و با یک دید زیبای شاعرانه به رشته تحریر درآورد لامارتین به زندگی آمیخته به تقوی، مذهب کاتولیک، به پرستش طبیعت آنچنان که روسو و برناردن دوسن پیر توصیف کرده بودند و به احساس‌های مادام دواشتال و آثار شاتو بریان علاقه داشت.

وی در سال ۱۸۲۰ با یک زن ثروتمند انگلیسی به نام ماریا-الیزا بیرچ[۲] ازدواج نمود لامارتین در عین حال شاعر و ادیب بود در سیاست نیز مداخله می‌کرد و او در ۱۸۲۳ منشی سفارت فرانسه در ناپل شد. او در جوانی‌اش سفرهایی را انجام داد او سال‌های ۱۸۲۴ تا ۱۸۲۹ را در فلورانس گذراند و در ۱۸۲۹ تغییر ماموریت پیدا کرد و در سال‌های ۱۸۳۴-۱۸۳۲ به خاور دور سفر کرد از سال ۱۸۳۹ همراه با تحولات اروپا به سیاست علاقه‌مند شد و در مدت غیبتش او را به نمایندگی مجلس فرانسه برگزیدند و در مجلس زیاد نطق می‌کرد اندک اندک متمایل به جناح چپ شد و در انقلاب فوریه سال ۱۸۴۸ لامارتین به عضویت دولت موقت فرانسه برگزیده شد و در سال ۱۸۴۶ نامزد ریاست جمهوری شد اما رای کافی نیاورد و پس از شکست در انتخابات ریاست جمهوری مقابل ناپلئون سوم، از سیاست کناره‌گیری کرد و از آن پس تنها به فعالیت‌های ادبی مشغول شد. بعد از این شکست فقیر و بیچاره شد برای تامین معاش خود پشت سر هم در روزنامه‌ها مقاله می‌نوشت او در روزنامه «لاپرس» اعترافات را نوشت و در ۲۸ فوریه ۱۸۶۹ در سن هفتاد و هشت سالگی در حال فقر و بیچارگی جان سپرد.

آثار[ویرایش]

لامارتین بیشتر بابت شعر اتوبیوگرافی‌اش دریاچه (به فرانسوی: Le Lac) مشهور است.

  • آهنگ‌های شاعرانه
  • تاریخ ژیروندون‌ها
  • مرگ سقراط
  • حکومت عقلی
  • سقوط یک فرشته
  • زندگی اسکندر کبیر
  • زندگی میکل آنژ
  • مردان بزرگ خاور
  • تاریخ روسیه
  • رازهای جدید
  • رافائل

پانویس[ویرایش]

  1. Mâcon
  2. Marianne-Elisa Birch

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]