بوریس کیمیاگرف
| بوریس کیمیاگرف | |
| زاده | ۱۹۲۰ سمرقند، جمهوری خلق شوروی بخارا  |
| درگذشته | ۱۹۷۹ دوشنبه، جمهوری شوروی سوسیالیستی تاجیکستان  |
| ملیت | تاجیکستانی شوروی |
| زمینه فعالیت | کارگردان |
| همسر | آنا کیمیاگروا |
| فرزندان | لیلیا کیمیاگروا |
| محل زندگی | دوشنبه، سمرقند |
بوریس (بِنسیون) آریِویچ کیمیاگرف (به فارسی تاجیکی: Борис (Бенсион) Ариевич Кимёгаров) (زادهٔ ۳۰ سپتامبر ۱۹۲۰ برابر با ۸ مهر ۱۲۹۹ ه.خ در سمرقند - درگذشتهٔ ۱۹ آوریل ۱۹۷۹ برابر با ۳۰ فروردین ۱۳۵۸ ه.خ در دوشنبه) کارگردان شهیر تئاتر و سینمای تاجیکستان (شوروی) است. او در سمرقند به دنیا آمد و جزء یهودیان سرزمین بخارا بود. شهرت بوریس کیمیاگرف بیشتر برای کارگردانی چهار فیلم بر پایهٔ شاهنامهٔ فردوسی می‌باشد.
زندگی‌نامه[ویرایش]
در سال‌های ۱۹۳۴ تا ۱۹۳۶ هنرپیشه و دستیار کارگردان تئاتر خوقند بود. او در سال‌های ۱۹۳۶ تا ۱۹۳۹ در بنیاد علوم تربیتی استالین‌آباد (دوشنبه) تحصیل کرد. در سال ۱۹۴۴ از بنیاد دولتی سینماتوگرافی فارغ‌التحصیل شد. کیمیاگرف از یهودیان بخارای شریف بود. امروز خانواده اش در تل آویو زندگی می کند. دختر لیلیا بدین باور است که در صورتی که پدرش زنده می بود احتمالاً هرگز نمی گذاشت از تاجیکستان بیرون شوند. چون پدرش علاقه ی وافری به تاجیکستان داشت. بوریس کیمیاگرف از جمله معدود کارگردانان تاجیکستان شوروی بود که دست بازی در ساختن فیلم هایش داشت. او دارای نفوذ بسیار زیاد در بین سیاست مداران شوروی سابق بود. فیلم های بوریس کیمیاگرف با مصرف گزاف ساخته می شدو بهترین هنرمندان شوروی سابق در آن نقش ایفا می کردند. او از شاگردان سرگئی آیزنشتاین است. فیلم های آیزنشتاین بر روی کیماگرف تاثیر فوق العاده عمیق کردند و پس از آن کیمیاگرف پیرو سبک او در فیلم سازی شد. سر انجام کیمیاگرف در در حالی که بیمار بود در زیر تیغ جراحی درگذشت و در دوشنبه به خاک سپرده شد.
فیلم‌شناسی[ویرایش]
| سال تولید | نام فیلم به فارسی | نام فیلم به روسی | توضیحات |
|---|---|---|---|
| ۱۹۵۶ | داخونده | Дохунда | بر اساس رمانی از صدرالدین عینی |
| ۱۹۵۸ | موقعیت عالی | Высокая должность | |
| ۱۹۵۹ | قسمت شاعر | Судьба поэта | فیلمی دربارهٔ رودکی شاعر پارسی‌گو، در سال ۱۹۶۰ در جشنوارۀ سینمای آسیا و آفریقا در شهر قاهره جایزۀ عقاب طلایی را برد. |
| ۱۹۶۱ | پرچم کاوهٔ آهنگر | Знамя кузнеца | |
| ۱۹۶۲ | سکوت نخواهد بود | Тишины не будет | |
| ۱۹۶۴ | زمان صلح | Мирное время | |
| ۱۹۶۶ | حسن ارابه‌کش | Хасан - Арбекеш | |
| ۱۹۶۸ | چگونه به دل بیاموزم | Как велит сердце | |
| ۱۹۷۱ | داستان رستم | Сказание о Рустаме | |
| ۱۹۷۱ | رستم و سهراب | Рустам и Сухраб | |
| ۱۹۷۵ | یک زندگی کافی نیست | Одной жизни мало | |
| ۱۹۷۶ | داستان سیاوش | Сказание о Сиявуше | |
| ۱۹۷۹ | آدم پوستش را عوض می‌کند | Человек меняет кожу |
کتاب‌شناسی[ویرایش]
- چگونه به دل بیاموزم (۱۹۶۸) (Как велит сердце)
منابع[ویرایش]
- سایت سینما و تئاتر (روسی)
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، «Кимягаров, Борис Ариевич»، ویکی‌پدیای روسی، دانشنامهٔ آزاد (بازیابی در ۲ نوامبر ۲۰۱۰).
پیوند به بیرون[ویرایش]
- رادیو آزادی (تاجیکی)
- ایران از داستان‌های شاهنامه فیلم می‌سازد
- سینما در تاجیکستان
- ظهور نوین سهراب
- بخش‌هایی از فیلم رستم و سهراب در یوتیوب
- نخستین شاعر
