زبان هندی، (हिन्दी یا हिंदी) نامی است که به یک زبان هندواروپایی داده‌اند؛ یا یک گویش پیوسته از زبان‌هایی است که در هندوستان شمالی و مرکزی سخن گفته می‌شود (کمربند هندی).
سخنگویان محلی گویش‌های هندی را ۴۰٪ از جمعیت هند می‌سازد[۱]. آنچنان که در قانون اساسی هند تعریف شده‌است، هندی زبان رسمی کشور هند است. همجنین هندی یکی از ۲۲ زبان پیش‌بینی‌شده در قانون اساسی است.[۲] هندی رسمی اغلب به‌عنوان هندی مدرن و استاندارد شناخته می‌شود، که در کنار انگلیسی، برای ادارهٔ حکومت مرکزی به‌کار می‌رود.[۳][۴] هندی استاندارد، نگاشت سانسکریت شده‌ای است که از گویش کهری بولی به‌دست آمده‌است. اما زبان اردو نگاشت عربی شده از همان گویش است. این دو نگاشت در کنار هم به طور تاریخی به هندوستانی معروف هستند.
