یونسکو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

مختصات: ۴۸°۵۱′۰۰″ شمالی ۲°۱۸′۲۲″ شرقی / ۴۸.۸۵° شمالی ۲.۳۰۶° شرقی / 48.85; 2.306 (UNESCO headquarters))


یونسکو
UNESCO flag.png
نشان یونسکو
نوع رکن سازمان تخصصی
رئیس بلغارستان ایرینا بوکووا
وضعیت فعال
تأسیس ۱۶ نوامبر ۱۹۴۵م
مقر اصلی پاریس، فرانسه
وب‌گاه www.unesco.org

سازمان علمی، فرهنگی و تربیتی ملل متحد (UNESCO) که به‌طور خلاصه یونسکو نامیده می‌شود، یکی از سازمان‌های تخصصی وابسته به سازمان ملل متحد است که درسال ۱۹۴۵ تشکیل شد. هدف این سازمان کمک به صلح و امنیت در جهان از راه همکاری بین‌المللی در زمینه‌های آموزشی و علمی و فرهنگی وتربیتی به منظور افزایش احترام به عدالت و قانون‌مداری و حقوق بشر، بر پایه منشور سازمان ملل متحد است.

۱۹۵ کشور عضو یونسکو هستند. مقر آن در پاریس پایتخت فرانسه است و دفترهایی در کشورهای مختلف دارد.

مناقشات و اصلاحات[ویرایش]

یونسکو در برخی کشورها مانند ایالات متحده، بریتانیا و سنگاپور در راس مناقشات قرار داشته‌است. در دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰، حمایت یونسکو از ایجاد «نظم نوین اطلاعات در جهان» و گزارش مک براید مبنی بر دموکرات کردن رسانه‌ها و ایجاد فضای مناسب برای دسترسی آسان به اطلاعات به شدت در این کشورها مورد انتقاد قرار گرفت و این کشورها این روند را تلاشی برای مقابله با آزادی مطبوعات دانستند. برخی کشورهای غربی یونسکو را پایگاه کمونیست و کشورهای جهان سوم برای حمله به جهان غرب می‌دانستند. در سال ۱۹۸۴، ایالات متحده در اعتراض به روند موجود از یونسکو استعفا داد و فعالیت‌هایش را به حالت تعلیق درآورد و بریتانیا و سنگاپور هم در سال‌های ۱۹۸۵ و ۱۹۸۶ به آمریکا ملحق شدند. با تغییر دولت بریتانیا در سال ۱۹۹۷ این کشور مجدداً به یونسکو پیوست و ایالات متحده هم در سال ۲۰۰۳ مجدداً به این سازمان ملحق شد. در طی این سالها، اصلاحات اساسی در این سازمان انجام شد.

برخی از این تغییرات عبارتند از: تعداد شعبات یونسکو به نصف کاهش پیدا کرد و در نتیجه تعداد مدیران کل نیز از ۲۰۰ نفر به ۱۰۰ نفر کاهش پیدا کرد. تعداد کارمندان این سازمان هم در سراسر جهان به حدود ۲۰۰۰ نفر رسید. در همین حین، برخی از ساختارهای مدیریتی موازی شامل ۳۵ پست مشاوره ارشد از چارت سازمان حذف شدند. از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۳ تعداد دویست و نه سفر کارمندی صورت گرفت و کمبود بودجه ده میلیون دلاری این سازمان برطرف شد. با کاهش تعداد مدیران ارشد به نصف، هرم مدیریتی این سازمان که یکی از بلندترین هرم‌های سازمانی سازمان ملل محسوب می‌شد کوچکتر شد و «تورم» پست‌های سازمانی که در بالای هرم دیده می‌شد به پایین هرم منتقل شد. استخدام رقابتی، تشویق کارمندان بر اساس عملکرد آنها، آموزش مدیران مورد توجه قرار گرفت. سیستم‌های SAP و SISTER برای برنامه‌ریزی مدیریتی و مالی شفاف مبتنی بر نتایج حاصل مورد استفاده قرار گرفتند. در سال ۲۰۰۱، خدمات بررسی داخلی IOS شکل گرفت تا با توجه به نتایج حاصل از پروژه‌های قبلی راه برای اصلاح پروژه‌های جدید هموار شود. در واقع عملکرد اصلی IOS بیشتر حسابرسی است تا بررسی برنامه‌ها و این خدمات در حقیقت شامل حسابرسی دفاتر مختلف یونسکو و توجه به نحوه مدیریت برنامه‌ها می‌شود و به سودمند بودن یا نبودن پروژه‌های در دست اجرا توجهی ندارد. انسجام برنامه‌ها و ارتباط منطقی بین آنها یکی از چالش‌های یونسکو در دنیای امروزی است. یکی از دلایل اصلی بروز این چالش امکان مدیریت پروژه‌ها توسط دفاتر مختلف یونسکو (دفاتر و بخش‌های اصلی در مقر اصلی یونسکو در پاریس، دفاتر منطقه‌ای و خوشه‌ای یونسکو و موسسات بین‌المللی) که بین آنها ارتباط مؤثر و همکاری لازم وجود ندارد.

فعالیت‌های یونسکو[ویرایش]

جوایز و مدال‌های یونسکو[ویرایش]

یونسکو جوایز و مدال‌هایی را در زمینه‌های مختلف علمی و فرهنگی ارائه می‌کند که برخی از آنها عبارتند از: * جایزه ژان. اموس. کومو نیوس پدر تعلیم و تربیت، برای نظریه پردازان برجسته آموزش، دو سالانه.

سی

مدیران کل یونسکو[ویرایش]

  1. جولین هاکسلی، انگلستان، (۱۹۴۸–۱۹۴۶)
  2. تورس بودت، مکزیک، (۱۹۵۲–۱۹۴۸)
  3. جان ویلکینسون تیلور، ایالات متحده، (موقت ۱۹۵۳–۱۹۵۲)
  4. لوتر اوانس، ایالات متحده، (۱۹۵۸–۱۹۵۳)
  5. وتیورنیو ورونسه، ایتالیا (۱۹۶۱–۱۹۵۶)
  6. رنه ماهو، فرانسه، (۱۹۷۴–۱۹۶۱)؛ (موقت ۱۹۶۲)
  7. آمادو – ماهاتار ام بو، سنگال (۱۹۸۷–۱۹۷۴)
  8. فدریکو ماریو زاراگونوزا، اسپانیا (۱۹۹۹–۱۹۸۷)
  9. کوشیرو ماتسورا، ژاپن (۱۹۹۹–۲۰۰۹)
  10. ایرینا بوکووا،[۱] بلغارستان (۲۰۰۹ - تا کنون)

پانویس[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]