دولت فلسطین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
کشور فلسطین
دولة فلسطین
Dawlat Filasṭīn
سرود ملی: "فدائی"

"My Redemption"
  • Proclaimed capital
  • Administrative center
بزرگترین city اورشلیم (مورد مناقشه)
غزه (de facto)a
دولت De jure parliamentary republic operating de facto as a semi-presidential republic[۳]
 -  President محمود عباسb
 -  Prime Minister رامی حمدالله
 -  Speaker of Parliament Salim Zanoun
قوه مقننه مجلس ملی
روند تأسیس
 •  اعلامیه استقلال  
 •  پذیرش به عنوان کشور ناظر در مجمع عمومی سازمان ملل  
 •  تغییر وضعیت از دولت خودگردان  
 •  دعوای حاکمیتی با اسرائیل Ongoingc[iii][۴][۵] 
مساحت
 -  مجموع ۶٬۲۲۰ کیلومترمربع 

۲٬۴۰۰ مایل مربع 
جمعیت
 -   تخمین۲۰۱۴ 4,550,368[۸] (123rd)
 -  تراکم ۷۳۱/کیلومترمربع 
۱٬۸۹۵/مایل‌مربع
تولید ناخالص داخلی (PPP) 2008a تخمین
 -  مجموع $11.95 billiona (–)
 -  تولید سرانه $2,900a (–)
Gini (۲۰۰۹) ۳۵٫۵ 
شاخص توسعه انسانی (۲۰۱۳) ۰٫۶۸۶ (107th)
منطقه زمانی ​ (ساعت جهانی+۲)
 -  تابستان (دی‌اس‌تی)  (ساعت جهانی+۳)
جهت رانندگی راست
ISO 3166 code PS
دامنه اینترنت .ps
پیش‌شماره تلفن +۹۷۰

دولت فلسطین (به عربی: دولة فلسطين) دولتِ کشور مستقل فلسطین در شامات واقع در غرب آسیا است.[۹][۱۰]

فلسطین در شرق دریای مدیترانه قرار دارد و از شمال با لبنان و سوریه، از شرق با اردن و از جنوب با مصر مرز زمینی دارد. این کشور دارای ویژگی‌های جغرافیایی متنوعی است.

تاریخ[ویرایش]

طرح تقسیم فلسطین[ویرایش]

در ۲۹ نوامبر ۱۹۴۷ میلادی، سازمان ملل متحد، طرح تقسیم سرزمین فلسطین به دو کشور اسرائیل و فلسطین و اداره شهر اورشلیم، به صورت بین‌المللی را تصویب کرد. از تاریخ ۳۰ نوامبر ۱۹۴۷ تا ۱۴ مه ۱۹۴۸ میان شبه‌نظامیان یهودی و فلسطینی، نبردهای خونینی درگرفت. نهایتاً در ۱۴ مه ۱۹۴۸ هم‌زمان با پایان قیومیت بریتانیا بر فلسطین، «رژیم اسرائیل» با صدور منشور استقلال، اعلام موجودیت کرد. یک روز پس از اعلام استقلال، همسایگان عرب برای دفاع از مردم فلسطین به طور هم‌زمان به اسرائیل حمله کردند که متحمل شکست شدند. از آن پس، مجموعه‌ای از درگیری‌های نظامی بین نیروهای اسرائیلی و کشورهای عرب رخ داده که جنگ ۱۹۴۸، جنگ ۱۹۵۶، جنگ شش‌روزه ۱۹۶۷ و جنگ یوم کیپور ۱۹۷۳ مهم‌ترین آن‌ها بوده‌اند.

رسمیت فلسطین به عنوان یک کشور[ویرایش]

طرح رسمیت دولت فلسطین برای اولین بار توسط سازمان آزادی‌بخش فلسطین در ۱۵ نوامبر ۱۹۸۸ در الجزایر تشکیل شد. کشورهای عضو سازمان ملل متحد در زمان حکمرانی محمود عباس به درخواست فلسطینی‌ها رای موافق دادند و از نهاد ناظر (سازمان آزادی‌بخش فلسطین) به کشور ناظر غیرعضو ارتقاء پیدا کرد. در رأی گیری شب ۲۹ نوامبر ۲۰۱۲ در مجمع عمومی سازمان ملل، ۱۳۸ کشور رای موافق و ۹ کشور رای مخالف، عبارت از آمریکا، کانادا، اسراییل، جمهوری چک، پاناما و چهار کشور جزیره‌ای کوچک واقع در میکرونزی اقیانوس آرام، و ۴۱ کشور رای ممتنع دادند.[۱۱] به این ترتیب موقعیت فلسطین در سازمان ملل مشابه موقعیت سریر مقدس است.

کشور فلسطین در سال ۲۰۱۴ درخواست عضویت به ده نهاد بین‌المللی را ارائه داد و در ماه آوریل به عضویت کنوانسیون ژنو درآمد.[۱۲]

سوئد در سال ۲۰۱۴ اعلام کرد که فلسطین را بعنوان یک کشور به رسمیت می‌شناسد.[۱۳]

تقسیمات[ویرایش]

نام مساحت[۱۴] جمعیت تراکم جمعیت muhfaza یا مرکز استان
استان جنین ۵۸۳ ۳۱۱٬۲۳۱ ۵۳۳٫۸۴ جنین (شهر)
استان طوباس ۴۰۲ ۶۴٬۷۱۹ ۱۶۰٫۹۹ طوباس
استان طولکرم ۲۴۶ ۱۸۲٬۰۵۳ ۷۴۰٫۰۵ طولکرم
استان نابلس ۶۰۵ ۳۸۰٬۹۶۱ ۶۲۹٫۶۸ نابلس
استان قلقیلیه ۱۶۶ ۱۱۰٬۸۰۰ ۶۶۷٫۴۶ قلقیلیه
استان سلفیت ۲۰۴ ۷۰٬۷۲۷ ۳۴۶٫۷ سلفیت
استان رام‌الله و البیره ۸۵۵ ۳۴۸٬۱۱۰ ۴۰۷٫۱۴ رام‌الله
استان اریحا ۵۹۳ ۵۲٬۱۵۴ ۸۷٫۹۴ اریحا
استان قدس ۳۴۵ ۴۱۹٬۱۰۸a ۱۲۱۴٫۸a اورشلیم (De Jure and disputed)
استان بیت‌لحم ۶۵۹ ۲۱۶٬۱۱۴ ۹۲۷٫۹۴ بیت‌لحم
استان الخلیل ۹۹۷ ۷۰۶٬۵۰۸ ۷۰۸٫۶۳ الخلیل
استان شمال غزه ۶۱ ۳۶۲٬۷۷۲ ۵۹۴۷٫۰۸ جبالیا
استان غزه ۷۴ ۶۲۵٬۸۲۴ ۸۴۵۷٫۰۸ غزه
استان دیرالبلح ۵۸ ۲۶۴٬۴۵۵ ۴۵۵۹٫۵۶ دیر البلح
استان خان‌یونس ۱۰۸ ۳۴۱٬۳۹۳ ۳۱۶۱٫۰۴ خان‌یونس
استان رفح ۶۴ ۲۲۵٬۵۳۸ ۳۵۲۴٫۰۳ رفح

جستارهای وابسته[ویرایش]

نگارخانه[ویرایش]

  • کشورهایی که کشور فلسطین را به رسمیت شناخته‌اند

  • رای‌گیری برای شناسایی کشور مستقل فلسطین به عنوان عضو ناظر سازمان ملل

  • PalestineP7b-1Pound-1929-donatedtj f.jpg
  • Mill (British Mandate for Palestine currency, 1927).jpg
  • British Mandate Palestinian passport.jpg
روابط دیپلماتیک با دو دولت اسرائیل و فلسطین:     به رسمیت شناختن هر دو دولت     تنها اسرائیل را به رسمیت می‌شناسد     به رسمیت شناختن اسرائیل، به همراه روابطی با فلسطین     تنها فلسطین را به رسمیت می‌شناسد     به رسمیت شناختن فلسطین، به همراه روابطی با اسرائیل     اسرائیل و فلسطین     نامعلوم

}

منابع[ویرایش]

  1. ↑ Bissio, Robert Remo, ed. (1995). The World: A Third World Guide 1995–96. Montevideo: Instituto del Tercer Mundo. p. 443. ISBN 978-0-85598-291-1. 
  2. ↑ Lapidoth, Ruth (2011). "Jerusalem: Some Legal Issues" (PDF). The Jerusalem Institute for Israel Studies. p. 26. Archived from the original on 5 June 2014. Retrieved 5 June 2014. The attitude of the Palestinians was expressed inter alia in 1988 and 2002. When the Palestine National Council proclaimed in November 1988 the establishment of a Palestinian State, it asserted that Jerusalem was its capital. In October 2002 the Palestinian Legislative Council adopted the Law on the Capital, which stipulates that Jerusalem is the capital of the Palestinian State, the main seat of its three branches of government. The State of Palestine is the sovereign of Jerusalem and of its holy places. Any statute or agreement that diminishes the rights of the Palestinian State in Jerusalem is invalid. This statute can be amended only with the consent of two-thirds of the members of the Legislative Council. The 2003 Basic Law also asserts that Jerusalem is the capital of the State of Palestine.  Reprinted from: Wolfrum, Rüdiger (ed.) (online 2008-, print 2011). The Max Planck Encyclopedia of Public International Law. Oxford University Press.
  3. ↑ "Declaration of Independence (1988) (UN Doc)". State of Palestine Permanent Observer Mission to the United Nations. United Nations. 18 November 1988. Archived from the original on 8 June 2014. Retrieved 8 June 2014. 
  4. ↑ Miskin, Maayana (5 December 2012). "PA Weighs 'State of Palestine' Passport". israelnationalnews.com. Arutz Sheva. Archived from the original on 7 December 2012. Retrieved 8 June 2014. A senior PA official revealed the plans in an interview with Al-Quds newspaper. The change to 'state' status is important because it shows that 'the state of Palestine is occupied,' he said. 
  5. ↑ "State of Palestine name change shows limitations". AP. 2013-01-17. Archived from the original on |archiveurl= requires |archivedate= (help). Israel remains in charge of territories the world says should one day make up that state. 
  6. ↑ "The World Factbook: Middle East: West Bank". cia.gov. Central Intelligence Agency. 7 April 2014. Archived from the original on 6 May 2014. Retrieved 8 June 2014. 
  7. ↑ "The World Factbook: Middle East: Gaza Strip". cia.gov. Central Intelligence Agency. 12 May 2014. Archived from the original on 8 June 2014. Retrieved 8 June 2014. 
  8. ↑ "Estimated Population in the Palestinian Territory Mid-Year by Governorate,1997-2016". Palestinian Central Bureau of Statistics. State of Palestine. Archived from the original on 8 June 2014. Retrieved 8 June 2014. 
  9. ↑ Charbonneau, Louis (29 November 2012). "Palestinians win implicit U.N. recognition of sovereign state". Reuters. Thomson Reuters. Archived from the original on 5 June 2014. Retrieved 8 June 2014. 
  10. ↑ Lederer, Edith M (30 November 2012). "Live Stream: Palestine asks United Nations for a 'birth certificate' ahead of vote". www.3news.com. New Zealand: MediaWorks TV. Archived from the original on 16 January 2013. Retrieved 8 June 2014. 
  11. ↑ http://www.bbc.co.uk/persian/world/2012/11/121130_l93_palestine_un.shtml
  12. ↑ بی‌بی‌سی
  13. ↑ «سوئد کشور فلسطین را به رسمیت شناخت». فرارو. بازبینی‌شده در ۰۴ اکتبر ۲۰۱۴. 
  14. ↑ "Palestine". GEOCHIVE. GEOCHIVE. Retrieved 3 October 2015. 
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=دولت_فلسطین&oldid=17554363»