سارگن بزرگ

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
سارگون بزرگ
پادشاه اکد
Sargon of Akkad.jpg
تصویر برنزی سارگون
دوران اواخر قرن ۲۴ پ. م.
نام کامل سارگون
پیش از نارام سین
پس از مؤسس سلاکه اکد
شعار پادشاهی شبان مردم

سارگن بزرگ(به اکدی: Šarukinu به معنای پادشاه راستین) پادشاه اکد از ۲۳۳۴ تا ۲۲۷۹ (پیش از میلاد) بود. او بنیادگذار خاندان پادشاهی اکد بود. او را سارگون یکم نیز می‌خوانند در تاریخ نگاشته شده در جهان او سومین کسی است که توانست یک پادشاهی بزرگ پدید آورد.[۱]

افسانه تولد[ویرایش]

یک لوح متعلق به دوران امپراتوری آشور (قرن هفتم قبل از میلاد) در چند خط از زبان خود سارگن دوران کودکی او را شرح می دهد که شباهت زیادی به زندگی موسی در کودکی دارد. لوح با جمله « منم سارگن، شاه بزرگ، شاه اکد» آغاز می شود سپس به شرح تولد و سال های اولیه گوینده داستان می پردازد :

مادر یک کاهنه بود. (اما) پدرم را نمی‌شناسم.

برادران پدرم عاشق کوهها بودند.

زادگاه من آزوپیرانوست، که در ساحل فرات قرار دارد.

مادر کاهنه ام مرا حامله شد، او مرا در خفا به دنیا آورد.

او مرا در رودخانه انداخت (به طوری که) آب مرا غرق نکرد.

آب مرا به سوی اکی آبیار برد.

اکی آبیار مرا به فرزندی پذیرفت و مرا تربیت کرد.

اکی آبیار مرا به باغبانی خود برگزید.

هنگامی که من یک باغبان بودم، ایشتار عشق خود را به من ارزانی داشت، و من برای چهر و ... سال پادشاهی کردم.[۲]

بانی سلسله اکد[ویرایش]

سارگون یکم نخستین فرمانروای نامی اکد است که لوگال‌زاگه‌سی پادشاه سومر را شکست داد. پیش از او این جایگاه از آن پادشاهان سومری لوگال‌آله‌موندو و لوگال‌زاگه‌سی بود. همچنین برپایه تاریخ او نخستین پادشاهی بود که دست به کشورگشایی زد. امپراتوری پهناور او از عیلام تا دریای مدیترانه گسترده بود و دربرگیرنده میانرودان و شاید آناتولی بود.[۳] او دستور به ساخت پایتخت تازه‌اش آکاد داد که جایی در کرانه فرات میان کیش و سیپار ساخته شد.

دوران استیلا[ویرایش]

از زمان سارگن یکم که زمان استیلای سامی نژادان بر میان رودان است تمدن دیرین سومر نصیب اکدی‌ها گردید، حتی گروهی از خداوندان سومری با نام و نشان ملی (سومری) نزد آنان پرستیده شد. دسته دسته لغات قضایی و کشوری و دینی و بازرگانی و کشاورزی سومری به زبان سامی اکدی راه یافت. خط سومری به دستیاری اکدی‌ها به همه طوایف سامی زبان رسید و پس از سپری شدن روزگار اکد و به دوران رسیدن بابل و آشور که تنها با همدیگر تفاوت لهجه داشتند همین خط برای نوشتن زبان آنان به کار رفت.

نخستین سلسله شاهان بابل که از سال ۲۲۲۵ سر کار آمدند و کشور آشور که در سنین ۱۸۰۰ و ۱۵۰۰ پیش از میلاد در شمال به قدرت رسیدند، بابل جانشین سومر و آشور جانشین اکد گردید. دو کشور بابل و آشور نوبهٔ خود از تمدن سومر بهره‌مند شدند از آن جمله خط است که به واسطه اکدی‌ها به آنها رسیده بود. به ناچار با زبان‌های آنان سازش پیدا کرده و با صدها علامت وسیله کتابت زبان آنان گردید.

اکدی‌های سامی‌نژاد همیشه از سوی دیگر هم نژادانشان از سوریه ، فلسطین و عربستان تقویت شده و نیرومندتر می‌شدند و بر نفوذ خود در خاک همسایه می‌افزودند. سرانجام اکدیان بدست اقوام شمالی کوت منقرض و یکصد سال میان‌رودان بدست قبایل کوتی افتاد و منجر به ویرانی‌اش شد.

امپراتوری سارگن، در اواخر قرن بیست و چهارم پ.م

پانویس[ویرایش]

  1. The Secret History of the World - Laura Knight-Jadczyk - Red pill press.2005.canada - pp 475-477
  2. تاریخ و تمدن بین‌النهرین، جلد اول، تاریخ سیاسی، نوشته یوسف مجیدزاده، صفحه ۹۳
  3. Ibid.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]