مردم عراق

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
مردم عراق
العراقیون Irāqīyūn
Bakrsidqi.jpg
Rashid Ali Al-Gaylani.jpg
Qasim in uniform.png
Al-kindi.jpeg
Zainab Salbi.jpg
Mohammad Baqir al-Sadr.jpg
Malshabibi.jpg
Nazik Al-Malaika02.jpg
Ammobabaasheadcoach.jpg
Hormuzd Rassam.jpg
Kazem Main.jpg
Jim Al-Khalili (cropped and shadow enhanced).jpg
Naguib el-Rihani.jpg
MBashir.jpg
کل جمعیت
۳۷٬۰۰۰٬۰۰۰+
مناطق با جمعیت قابل توجه
 عراق ۳۱٬۲۳۴٬۰۰۰[۱]
 سوریه ۲ million+[۲]
 اردن ۵۰۰٬۰۰۰, or less[۳]
 ایران ۵۰۰٬۰۰۰+[۴]
 ترکیه ۵۰۰٬۰۰۰+[۵]
 بریتانیا ۴۵۰٬۰۰۰+[۶]
 مصر ۱۵۰٬۰۰۰+[۷]
 آلمان ۱۵۰٬۰۰۰+[۸]
 امارات متحده عربی ۱۵۰٬۰۰۰+[۹]
 ایالات متحده آمریکا ۱۴۰٬۰۰۰+[۱۰]
 سوئد ۱۲۰٬۰۰۰+[۱۱]
 کویت ۱۰۰٬۰۰۰+[۱۲]
 لبنان ۱۰۰٬۰۰۰+[۱۳]
 یمن ۱۰۰٬۰۰۰+[۱۴]
 استرالیا ۸۰٬۰۰۰+[۱۵]
 هلند ۶۰٬۰۰۰+
 یونان ۵٬۰۰۰–۴۰٬۰۰۰+[۱۶]
. کشورهای بیشتر
زبان‌ها
عربی (۷۹٪); کردی (۱۷٪)
آرامی جدید (۲٪); ترکمانان (۲٪)
دین
اسلام (۹۷٪)
سایرین
مسیحی, مندایی, و دیگر مذاهب

مردم عراق یا عراقی ها (عربی: العراقیون ʿIrāqīyūn, کُردی: گه‌لی عیراق Îraqîyan, آرامی: ܥܡܐ ܥܝܪܩܝܐ ʿIrāqāyā, ترکی استانبولی: Iraklılar) به شهروندان عراق گفته می‌شود.[۱۷] زبان‌های عربی و کُردی[پ ۱] دو زبان رسمی در عراق محسوب می‌شوند، و در کنار این دو؛ زبان ترکی آذربایجانی برای اهالی ترکمانان عراق و زبان آرامی نیز توسط آشوری‌های عراق تکلم می‌شود.

مردم عرب با دارا بودن اکثریت جمعیت در بین ۷۰٪ - ۷۵٪ در کنار کُردها با بافت قومی ۱۵٪ - ۲۰٪ از عمده ترین تشکیل دهندگان جمعیت قومی در عراق هستند و ۵٪ نیز ترکمانان عراق، آشوری‌های عراق و... تشکیل می‌دهند. همچنین حدود ۶۰٪-۶۵٪ درصد مردم عراق شیعه، ۳۲٪-۳۷٪ درصد سنی و ۳ درصد مسیحی و پیروان سایر ادیان هستند.[۱۸] مسیحیان، ترکمن‌ها، ایزدیها، شبکی‌ها، بهایی‌ها، صابئین (منداییان)، اهل حق (یارسان) و کردهای فیلی برای دوران طولانی در عراق زندگی کرده‌اند برخی برای قرن‌ها و عده ای چندین هزار سال.[۱۹]

اقلیت‌ها[ویرایش]

مسیحیان[ویرایش]

مسیحیان عراق شامل اقوام و مذهب‌های مختلف می‌شود ولی اکثر آنها از مسیحیان کلدانی و آشوری هستند. رقم آنها از یک‌ونیم میلیون نفر در سال ۲۰۰۳ به ۳۵۰ تا ۴۵۰ هزار نفر کاهش یافته است. آنها در نینوا عمدتاً در روستاهایی مثل قرقوش (بغدادیه)، برطله، حمدانیه و تل‌کیف زندگی می‌کنند.

ایزدی‌ها[ویرایش]

ایزدی‌ها آداب مذهبی‌شان را پنهانی به جا می‌آورند. اینکه ریشه اصلی ایزدی‌ها به کجا برمی‌گردد همواره مورد بحث بوده است. دین آنها شامل عناصر بسیاری از ادیان مختلف از جمله مذهب زرتشتی است. در نتیجه اعتقادات و رمز و رازی که دین شان را احاطه کرده خیلی از مسلمانان و غیر مسلمانان ایزدی‌ها را شیطان پرست می‌دانند. تخمین زده می‌شود حدود پانصد هزار ایزدی امروز در عراق در مزارع و دشتهای اطراف نینوا زندگی می‌کنند. مناطقی که مورد مناقشه میان عرب‌ها و کردهاست.

شبکی‌ها[ویرایش]

شبکی‌ها اقلیتی با زبان وآداب و رسوم خودشان هستند. بیشتر شبکی‌ها شیعه‌اند و درصد کمی از آنها را هم سنی‌ها تشکیل می‌دهند. تصور می‌رود که نزدیک به ۲۵۰ تا ۴۰۰ هزار شبکی در نینوا زندگی می‌کنند. بعضی از سنی ها شبکی ها را متهم می‌کنند که شاخه‌ای افراطی از مذهب شیعه‌اند در حالیکه دیگران آنها را شاخه‌ای مرتد از اسلام می‌دانند و همین باعث حملات خشونت‌آمیز علیه آنها می‌شود. آنها که در مناطق مورد مناقشه میان کردها و عرب‌های عراق زندگی می‌کنند.

ترکمن‌ها[ویرایش]

ترکمن‌ها پس از عرب‌ها و کردها سومین گروه قومی بزرگ عراق هستند، جمیعت آنها رقمی بین پانصد هزار تا دو ونیم میلیون نفر تخمین زده می‌شود. اکثر آنها مسلمان هستند و به شیعه و سنی تقسیم می‌شوند. و جمیعت اندکی از آنها مسیحیان کاتولیک هستند. ترکمن‌ها زبان و آداب و رسوم خودشان را دارند. آنها به طور عمده در امتداد خطوط مرزی بین مناطق اعراب و کردها در استان نینوا و بیشتر در تل عفر، کرکوک و دیاله زندگی می‌کنند، ولی در دیگر مناطق کشور هم به سر می‌برند.

صابئین (منداییان)[ویرایش]

صابئین (منداییان) ازمردمان بومی بین‌النهرین (میان‌رودان) هستند که ریشه‌شان به آرامی‌ها می‌رسد. جامعه، فرهنگ و زبان صابئین رو به انقراض است. همانند مسیحیان، منداییان هم در زمان حکومت رژیم بعث عراق از محفاظت و آزادی نسبی برخوردار بودند. ولی از زمان حمله آمریکا به عراق در سال ۲۰۰۳ نزدیک به نود درصد آنها کشور را ترک کرده‌اند. دین مندایی نیازمند نزدیکی به آب پاکیزه و ترجیحاً طبیعی برای انجام مراسم غسل تعمید است. در نتیجه آنها در طول تاریخ در نزدیکی باتلاق‌ها و رودخانه‌ها در جنوب عراق و نزدیکی بغداد زیسته‌اند. منداییان به عنوان گروهی صلح‌طلب که گروه یا قبیله‌ای از آنها حمایت نظامی نمی‌کند در جستجوی امنیت به نینوا و منطقه کردستان عراق پناه برده‌اند. اما بحث بر سر اینکه منداییان اهل کتاب هستند یا نه همیشه جنجال برانگیز بوده که آنها را قربانی خشونت گروههای افراطی کرده است.

منابع[ویرایش]

  1. "Iraq". International Monetary Fund. Retrieved 2009-04-27. 
  2. "NGO's claim Iraqis have hit 2 million in Syria". Retrieved 2010-12-11. 
  3. "UNHCR". 
  4. "500,000 Iraqis in Iran". Retrieved 2010-12-10. 
  5. "Ethnic groups of Turkey". Joshua Project. Retrieved 2010-12-10. 
  6. "The Iraqi Embassy estimates that the Iraqi population is around 350,000-450,000". International Organization for Migration. Retrieved 2010-12-10. 
  7. "Iraqis In Egypt". HRW. Retrieved 2007-08-18. 
  8. "Population pressures". ECRE. Archived from the original on 2007-08-07. Retrieved 2007-08-19. 
  9. Constantine, Zoi (28 August 2008). "UAE Iraqis restricted by passport delays". The National. Retrieved 1 March 2012. 
  10. "Arab American Demographics". Arab American Institute. Retrieved 2010-12-10. 
  11. "Statistics Sweden". Statistics Sweden. Retrieved 2010-12-15. 
  12. "Ethnic groups of Kuwait". Joshua Project. Retrieved 2010-12-10. 
  13. "Iraqis in Lebanon". aina.org. Archived from the original on 2007-09-29. Retrieved 2007-08-15. 
  14. "Iraqis In Yemen". HRW. Retrieved 2007-09-08. 
  15. "Australian Iraqi population estimated to be as high as 80,000". The Sydney Morning Herald. 2005-01-22. Retrieved 2010-12-10. 
  16. "Iraqi community in Greece". UNHCR. Retrieved 2007-08-14. 
  17. "Iraqi – a native or inhabitant of Iraq". Reference.com. Retrieved 2010-12-10. 
  18. https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/geos/iz.html
  19. از عثمانی تا داعش؛ اقلیت‌های عراق، قربانیان خشونت

پیوند به بیرون[ویرایش]

توضیحات[ویرایش]

  1. زبان رسمی در اقلیم کردستان عراق