هنگ کنگ
| منطقهٔ ویژهٔ اداری جمهوری خلق چین هنگ‌کنگ |
|||
|---|---|---|---|
| بخش خودمختار | |||
 |
|||
|
|||
 هُنگ‌کُنگ |
|||
| مختصات: ۲۲°۱۶′۴۲″ شمالی ۱۱۴°۰۹′۳۲″ شرقی / ۲۲.۲۷۸۳۳° شمالی ۱۱۴.۱۵۸۸۹° شرقیمختصات: ۲۲°۱۶′۴۲″ شمالی ۱۱۴°۰۹′۳۲″ شرقی / ۲۲.۲۷۸۳۳° شمالی ۱۱۴.۱۵۸۸۹° شرقی | |||
| پیمان نانجینگ | ۲۹ اوت ۱۸۴۲ | ||
| اشغال توسط ژاپن | ۲۵ دسامبر ۱۹۴۱-۱۵ اوت ۱۹۴۵ | ||
| انتقال حاکمیت به چین | ۱ ژوئیه ۱۹۹۷ | ||
| حکومت | |||
| • رئیس دولت[۱] | لئونگ چون یینگ | ||
| مساحت | |||
| • کل | ۱٬۱۰۴ کیلومتر مربع (۴۳۰ مایل مربع) | ||
| • آبی | ۴٫۵۸ کیلومتر مربع (۱٫۸ مایل مربع) | ||
| جمعیت (۲۰۱۰) | |||
| • جمعیت | ۷٬۰۶۱٬۲۰۰ | ||
| • تراکم | ۶٬۴۰۰/کیلومتر مربع (۱۷٬۰۰۰/پا) | ||
| منطقهٔ زمانی | HKT (یوتی‌سی ۸+) | ||
| پیش‌شماره(های) تلفن | ۸۵۲ | ||
| کد ایزو ۳۱۶۶ | HK | ||
| HDI | ۰٫۸۶۲  (۲۱ام) |
||
| واحد پول | دلار هنگ کنگ | ||
| زبان رسمی | چینی و انگلیسی | ||
هُنگ کُنگ (به انگلیسی: Hong Kong) شهری است جزیره‌ای در جنوب چین. منطقه خودمختار هنگ کنگ با هفت میلیون و ۲۳۰ هزار نفر جمعیت[۲]، از مهم‌ترین بازارهای مالی و تجاری آسیا و جهان به شمار می‌رود. هنگ کنگ از سال ۱۸۴۲ تا ۱۹۹۷ جزو مستعمرات امپراتوری بریتانیا بود. در سال ۱۹۹۷ و پس از پایان یافتن پیمان پیشین به جمهوری خلق چین پیوست.
منطقه هنگ کنگ یکی از دو منطقه تقسیماتی ویژه در جمهوری خلق چین است. منطقه دیگر ماکائو است. زبان‌های رسمی در هنگ کنگ چینی و انگلیسی است. زبان رایج در هنگ کنگ اما عملاً زبان کانتونی است که یکی از گونه‌های چینی می‌باشد. ۹۳٫۶ درصد از مردم هنگ کنگ چینی‌تبار هستند. واحد رسمی پول هنگ کنگ، دلار هنگ کنگ است.
هنگ‌کنگ شهری با ۳۹ ساختمان بلند که ارتفاع هر یک بیش از ۲۰۰ متر است به شهر آسمان‌خراش‌ها معروف شده و تعداد ۴ برج بلند از مجموع ۱۵برج مرتفع دنیا را در خود جای داده است. منطقه هنگ‌کنگ چهارمین منطقه در جهان از نظر تراکم جمعیت به‌شمار می‌آید. مید-لِولز، نام اعیان‌نشین‌ترین منطقه هنگ‌کنگ است.[۳]
هنگ‌کنگ به خاطر بندرگاه طبیعی عمیق خود که پذیرای کشتی‌های بزرگ باربری بین‌المللی است، شهرت دارد.[۴]
محتویات
جغرافیا[ویرایش]
هنگ کنگ در ۶۰ کیلومتری شرق ماکائو در شرق دلتای رودخانه مروارید قرار گرفته و از سوی شمال با استان گوآنگ‌دونگ و از سوی جنوب با دریای چین جنوبی هم‌مرز است.
هنگ کنگ ۲٬۷۵۵ کیلومتر مربع مساحت دارد و از آنجا که بیشتر سطح آن شامل کوه و تپه است، ساخت‌وساز تنها در ۲۵ درصد از سطح هنگ کنگ انجام شده و حدود ۴۰ درصد سطح منطقه نیز شامل پارک و ذخیره‌گاه‌های طبیعی است.[۵]
هنگ کنگ شامل سه محدوده جغرافیایی اصلی یعنی جزیره هنگ کنگ، شبه‌جزیره کولون، و منطقه‌های جدید است. غیر از این، هنگ کنگ هم‌چنین بیش از ۲۰۰ جزیره دارد که بزرگ‌ترین آن‌ها جزیره لانتاو است.
تاریخچه[ویرایش]
نام هنگ کنگ به معنی «بندرگاه عطرآگین» است. این منطقه از حدود پنج هزار سال پیش مسکونی بوده و آثاری از دوره نوسنگی در آن یافت شده‌است. چینی‌های هان (قوم اصلی چین) در زمان دودمان سونگ بین سال‌های ۹۷۰ تا ۱۲۷۹ از شمال چین به هنگ کنگ آمدند. امروزه هنگ کنگ شهری جزیره‌ای در چین است که از دهه ۱۸۴۰ میلادی تحت حاکمیت بریتانیا بود اما در سال ۱۸۹۸، دولت‌های بریتانیا و چین معاهده‌ای را امضا کردند که براساس آن، هنگ کنگ به صورت اجاره ۹۹ ساله در اختیار بریتانیا قرار گرفت. بریتانیا در سال ۱۹۹۷، هنگ کنگ را با فرمول «یک کشور - دو نظام» به چین برگرداند. بر پایه توافق بین بریتانیا و چین، قرار است هنگ کنگ تا سال ۲۰۴۷ از درجه بالایی از خودمختاری برخوردار باشد. شهر هنگ کنگ که در سدهٔ نوزدهم همچون یک بندر بازرگانی عمل می‌کرد امروزه به صورت یک مرکز اصلی امور مالی در جهان درآمده است.
سیاست[ویرایش]
قانون اساسی هنگ‌کنگ در سال ۱۹۹۰ به تصویب رسیده است. رئیس جمهور چین رئیس دولت در هنگ‌کنگ می‌باشد. قوه مقننه هنگ‌کنگ متشکل از ۶۰ نفر که به مدت ۴ سال برخی انتخاب و برخی منتصب می‌شوند.
هنگ کنگ مهر ماه سال ۱۹۹۳ به مدت سه ماه شاهد ناآرامی‌های بی‌سابقه و تجمع اعتراض‌آمیز هزاران نفر از مردم این منطقه موسوم به «جنبش چتر» بود. در آن سال، هزاران فعال طرفدار دموکراسی دست به تظاهرات و تجمع زدند و خواهان برگزاری انتخابات آزاد در هنگ‌گنگ هستند. اعتراض‌ها به تصمیم مقامات پکن در خصوص تأیید نامزدهای انتخابات محلی بود و معترضان در طول این مدت شماری از خیابان‌های اصلی این شهر را به اشغال خود درآورده بودند. بعد از این اتفاق نیز این منطقه تحت کنترل چین، هرازگاهی شاهد تجمعات کوچک و بزرگ بود و نگرانی مسئولان امنیتی هنگ کنگ این است که حادثه سال ۹۳ بار دیگر تکرار شود.[۶]
سال ۲۰۱۴ میلادی هزاران معترض به دولت محلی هنگ کنگ، با تحصن در مقابل دفتر لئونگ چون یینگ، رئیس این دولت، خواهان استعفای او شدند. رئیس دولت محلی هنگ کنگ منصوب دولت چین است، و معترضان از لئونگ چون یینگ به عنوان سیاست‌مداری یاد می‌کنند که «بیش از حد» به دولت چین نزدیک است.
مردم[ویرایش]
اکثریت مردم هنگ کنگ دین به‌خصوصی ندارند و ناخداباور یا ندانم‌باور هستند. حدود ۴۳ درصد از مردم هنگ کنگ اعتقاداتی مربوط به سه دین بودایی، تائویسم و آیین کنفوسیوس دارند.[۷] در هنگ کنگ آزادی مذهب به درجه بالایی وجود دارد.
نگارخانه[ویرایش]
پانویس[ویرایش]
- ↑ رسانه‌های رسمی چین از عملکرد رئیس دولت هنگ‌کنگ حمایت کردند، بی‌بی‌سی فارسی
- ↑ "Mid-year Population for 2014". Census and Statistics Department (Hong Kong). 12 August 2014.
- ↑ گران‌ترین آپارتمان آسیا با قیمت حدود ۷۰ میلیون یورو، دویچه‌وله فارسی
- ↑ Ash, Russell (2006). The Top 10 of Everything 2007. Hamlyn. p. 78. ISBN 0-600-61532-4.
- ↑ Morton, Brian; Harper, Elizabeth (1995). An Introduction to the Cape d'Aguilar Marine Reserve, Hong Kong. Hong Kong University Press. p. 9. ISBN 9789622093881.
- ↑ خبرگزاری ایرنا: هنگ کنگ وضعیت امنیتی به خود گرفت. تاریخ خبر: ۱۰/۰۶/۱۳۹۵. کد خبر: ۸۲۲۱۱۷۲۰ (۵۵۳۰۶۱۹).
- ↑ "Hong Kong". Bmm.org. 1 July 1997. Retrieved 2 November 2011.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، «هنگ کنگ»، ویکی‌پدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد (بازیابی در ۱۷ مهر ۱۳۹۱).
پیوند به بیرون[ویرایش]
 |
ویکی‌سفر یک راهنمای سفر برای هنگ کنگ دارد. |
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ هنگ کنگ موجود است. |
|
||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||
.svg)
|
|||||||||||
 |
این یک مقالهٔ خرد پیرامون یک مکان جغرافیایی است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
- الگو:کشورهای آسیا
- هنگ کنگ
- ایالتها و قلمروهای بنیانگذاریشده در ۱۹۹۷ (میلادی)
- دریای جنوبی چین
- دولتشهرها
- سرزمینهای مورد مناقشه در آسیا
- شهرهای بندری در جمهوری خلق چین
- کشورها و سرزمینهای انگلیسیزبان
- کشورها و سرزمینهای چینیزبان
- مستعمرات سابق بریتانیا
- مستعمرات سابق در آسیا
- مناطق شهری بر پایه کشور جمهوری خلق چین
- مناطق مسکونی بنیانگذاریشده در ۱۸۴۲ (میلادی)
- مناطق مسکونی ساحلی در هنگ‌کنگ
- شهرهای چین
- منطقه ویژه اداری
