تیمور شرقی

Democratic Republic of Timor-Leste
جمهوری دموکراتیک تیمور شرقی
تیمور شرقی
Democratic Republic of Timor-Leste; جمهوری دموکراتیک تیمور شرقی; تیمور شرقی
پرچم
	شعار ملی: یگانگی، اقدام، پیشرفت
	سرود ملی: میهن;
پایتخت; (و بزرگترین شهر)	دیلی; ۸°۳۴′ جنوبی ۱۲۵°۳۴′ شرقی / ۸.۵۶۷° جنوبی ۱۲۵.۵۶۷° شرقی
زبان رسمی	زبان تتوم / پرتغالی
نوع حکومت	جمهوری
نام حاکمان ; -رئیس جمهور; -نخست وزیر	; تائور ماتان رواک; خانانا گاسمائو
موارد منجر به تشکیل; اعلان	۲۸ نوامبر ۱۹۷۵
مساحت
جمعیت
واحد پول	دلار آمریکا (USD)
منطقه زمانی	UTC (ساعت جهانی+۹)
دامنه اینترنتی	.tl
پیش‌شماره تلفنی	+۶۷۰+

مختصات: ۸°۳۴′ جنوبی ۱۲۵°۳۴′ شرقی / ۸.۵۶۷° جنوبی ۱۲۵.۵۶۷° شرقی / -8.567; 125.567

جمهوری دموکراتیک تیمور شرقی (به انگلیسی: East Timor Democratic Republic of) کشوری است واقع در جنوب شرق آسیا، کنار دریای باندا، دریای تیمور و دریای فلورس، شرق ایالت سوندای شرقی اندونزی، جنوب مجموعه جزایر ملوک اندونزی و شمال غرب استرالیا، پایتخت آن دیلی است.

تیمور شرقی بیش از یک میلیون جمعیت دارد که اکثر آنان مسیحی کاتولیک هستند. در جریان خشونت‌ها در سال ۱۹۹۹ بیش از یک هزار نفر کشته و عده زیادی بی خانمان شدند. بیشتر موارد نقض حقوق بشر و خونریزی‌ها در تیمور شرقی در سال ۱۹۹۹، نتیجه اقدامات شبه نظامیان مسلح بوده و ارتش اندونزی مسئول مسلح کردن و متشکل کردن این شبه نظامیان بوده‌است^{[نیازمند منبع]}.

تیمور شرقی تا سال ۲۰۰۲ میلادی از جمله استان‌های اندونزی بود و در پی قیام‌ها و شورش‌های استقلال طلبانه از این کشور جدا شد، سرانجام ۲۰ مه ۲۰۰۲ میلادی تیمور شرقی از اندونزی اعلام استقلال کرد.

۷۸/۵ درصد مردم این کشور کوچک طی همه‌پرسی عمومی و زیر نظارت نیروهای حافظ صلح ملل متحد، در ۳۰ اوت ۱۹۹۹ به استقلال خود از اندونزی رای دادند که با توجه به عدم داشتن تجربه جهت امور کشور، آماده‌سازی دولت جهت به دست گرفتن قدرت و استقرار نظام اداری جدید، مقدماتی لازم داشت که با سپردن موقتی به سازمان ملل تحت عنوان دولت انتقالی این امر در سال ۲۰۰۲ فراهم گردید.

تاریخ[ویرایش]

در سال ۱۹۹۹ مردم تیمور شرقی با شرکت در یک همه پرسی که تحت نظر سازمان ملل برگزار شد به استقلال از اندونزی رای دادند. نتیجه این همه پرسی واکنش خشونت‌آمیز شبه نظامیان طرفدار اندونزی را به دنبال داشت. اقدامات شبه نظامیان با ورود یگان‌هایی از ارتش استرالیا، که بر اساس قطعنامه شورای امنیت به این سرزمین اعزام شده بودند، خاتمه یافت اما در جریان خشونت‌ها، بیش از یک هزار تن از اهالی تیمور شرقی کشته شدند.

با خروج نیروهای اندونزی از تیمور شرقی، اداره امور این سرزمین به طور موقت برعهده نماینده سازمان ملل قرار گرفت و روز ۲۰ ماه مه سال ۲۰۰۲، تیمور شرقی به عنوان یک کشور مستقل مورد شناسایی بین‌المللی قرار گرفت.

سیاست[ویرایش]

از سال ۲۰۰۲ میلادی زانانا گوسمائو به سمت رئیس جمهور و ژوزه راموس هورتا از سال ۲۰۰۶ به عنوان نخست وزیر انتخاب شدند.

جغرافیا[ویرایش]

پایتخت این کشور بندر دیلی (Dili) با ۴۸ هزار نفر جمعیت می‌باشد. مساحت تیمور شرقی ۱۴٫۸۷۴ کیلومتر مربع و جمعیت آن ۹۷۵ هزار نفر است.

از شهرهای مهم تیمور شرقی می‌توان، داره ۱۷ هزار نفر، بائوکائو ۱۴ هزار نفر، مالیانا ۱۲ هزار نفر و ارمرا ۱۲ هزار نفر را نام برد.

تقسیمات کشوری[ویرایش]

کشور تیمور شرقی مشتمل بر ایالت می‌شود:

(Lautém)
بائو کائو (Baucau)
(Viqueque)
(Manatuto)
دیلی (Dili)
(Aileu)
(Manufahi)

(Liquiçá)
(Ermera)
(Ainaro)
(Bobonaro)
(Cova-Lima)
(Oecussi-Ambeno)
مالیانا (Maliana)

اقتصاد[ویرایش]

واحد پول تیمور شرقی، دلار آمریکا با واحد جزء (سنت) می‌باشد. الوار، نارگیل، موز و سایر محصولات نواحی گرمسیری استوایی از صادرات تیمور شرقی محسوب می‌شود.

مردم[ویرایش]

اکثریت نژاد تیمور شرقی را رامائوبره‌ها تشکیل می‌دهند، چینی‌ها، اندونزیایی‌ها و پرتغالی‌ها در اقلیت هستند.

تیمور شرقی دومین کشور مسیحی قاره آسیا بعد از فیلیپین است. تیموری‌ها ۷۸ درصد جمعیت کشور را تشکیل می‌دهند و از دو گروه عمده Austtonesian و پاپوایی تشکیل شده‌اند.

دین ۸۶ ٪ مردم تیمور شرقی، کاتولیک، ۵ ٪ پروتستان و ۳ ٪ مسلمان است.

تتوم و پرتغالی زبان‌های رسمی تیمور شرقی هستند.