واسطه فیض
واسطه فیض به معنی کسی یا چیزی است که خدا توسط آن فیض خود را به موجودات می‌رساند.
در اسلام نیازی به واسطه برای ارتباط با خدا نیست.[۱] شیعیان امام عصر را واسطهٔ فیض الهی می‌دانند.[۲] در فلسفهٔ اسلامی انسان کامل واسطهٔ فیض خداست.[۳]
براساس تعلیمات کلیسای کاتولیک، واسطه‌های فیضی که عیسی به کلیسا بخشیده بسیارند.[۴] از این جمله واسطه‌ها می‌توان به هفت آیین و سلسله مراتب کشیش‌ها اشاره کرد.[۴][۵] از مهمترین واسطه‌های فیض می‌توان به هفت آیین، دعا و عبادت، و کارهای نیک اشاره کرد.[۶]
منابع[ویرایش]
- ↑ Nasr, Seyyed Hossein. “Qurʾān”. In Britanica. Retrieved April 16, 2014.
- ↑ دادجو، یدالله. «امام، واسطه فیض الهی». کلام اسلامی، ش. ۶۸ (۱۳۸۷): ۱۴۶–۱۵۵. بازبینی‌شده در ۲۰۱۴-۰۵-۰۱.
- ↑ حسن زاده آملی، حسن. «انسان کامل از دیدگاه نهج البلاغه». پژوهشهای نهج البلاغه، ش. ۹ (۱۳۸۳): ۱۵–۲۲. بازبینی‌شده در ۲۰۱۴-۰۵-۰۱.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ Catholic Bishops' Conferences of England & Wales, Ireland and Scotland, One Bread One Body, p. 7
- ↑ George Joyce, "The Church" in The Catholic Encyclopedia
- ↑ Bunson, M.. 2009 Catholic Almanac. Our Sunday Visitor's Catholic Almanac. Our Sunday Visitor, 2008. 143. ISBN 9781592764419. Retrieved 2014-05-01.
Wikipedia contributors, "Means of grace," Wikipedia, The Free Encyclopedia, (accessed May 1, 2014).
