تصمیم‌گیری
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
تصمیم‌گیری به فرایندهای ذهنی (شناختی) گفته می‌شود که به انتخاب یک اقدام در میان اقدامات جایگزین می‌انجامند. تصمیم گیری در دو نوع تجویزی و نوصیفی تعریف می گردد.[۱]
دانیل کاهنمن برنده جایزه نوبل علم اقتصاد در سال 2002 میلادی، در کتاب خود تحت عنوان Thinking, Fast and Slow [۲] به بررسی جنبه های توصیفی تصمیم گیری پرداخته است
انواع تصمیم گیری[ویرایش]
تصمیم گیری را بر اساس فاکتور های گوناگونی می توان تقسیم بندی نمود، ولی به طور کلی می توان از سه دیدگاه زمان؛ پیچیدگی و میزان تفکر بر آن نگاه کرد که هر یک از این سه دسته خود شامل مواردی به شرح زیر می باشند:[۳]
بر اساس زمان
- فوری
- تاخیری
- تقدیری
بر اساس پیچیدگی
- ساده
- پیچیده
بر اساس میزان تفکر
- احساسی
- منطقی
- مشارکتی
الگوي كلاسيك بهترين طرز تصميم گيري[ویرایش]
- تحليل موقعيت يا مسئله
- شناسايي چند راه حل مناسب
- انتخاب راه حل مناسب
- در ميان گذاشتن راه حل مناسب با مخاطبان
- تجزيه و تحليل نتايج ناشي از راه حل
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ بیزرمن <http://www.hbs.edu/faculty/Publication%20Files/08-102.pdf>
- ↑ Kahneman, Daniel (2011). Thinking, fast and slow. Farrar. ISBN 978-1-42996-935-2.
- ↑ تصمیم گیری موثر چیست
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
