دوره پلانک
نوشتاری از مجموعهی |
کیهانشناسی فیزیکی |
---|
جهان منبسطشونده
|
آینده جهان
|
تاریخچه نظریات کیهانشناختی
|
دانشمندان
|
اثرات اجتماعی
|
در کیهانشناسی فیزیکی، دوره پلانک(به انگلیسی: Planck Epoch)، اولین دوره زمانی در تاریخ جهان از زمان صفر تا تقریباً ۱۰−۴۳ تانیه بعد(زمان پلانک) تعریف میشود. این باور وجود دارد که به دلیل اندازه بسیار کوچک جهان در این دوره زمانی، آثار کوانتومی گرانش نیروی غالب بودهاست. اینطور پنداشته میشود که در طول این دوره گرانش به اندازه سایر نیروهای بنیادی قوی بودهاست و ممکن است که همه نیروها یکی بودهباشند. وضعیت بسیار داغ و چگال تصورناپذیر اولیه در طول دوره پلانک پایدار نبود. همچنانکه جهان منبسط و سرد شد در طی فرایندی به نام تقارنشکنی نیروهای بنیادی به شکل آشنای امروزه آن شکل گرفتند
امروزه کیهانشناسی نوین پیشنهاد میکند که ممکن است دوره پلانک باعث آغاز یک مرحله یکپارچهسازی شدهباشد که به دوره یکپارچهسازی بزرگ شناخته میشود و تقارنشکنی به سرعت منجر به آغاز یک دوره تورم کیهانی گشته که طی آن جهان در زمان بسیار کوچکی به میزان بسیار زیادی منبسط شدهاست.[۱]
منابع[ویرایش]
- ↑ Edward W. Kolb; Michael S. Turner (1994). The Early Universe. Basic Books. p. 447. ISBN 978-0-201-62674-2. Retrieved 10 April 2010.
|