سازمان بهداشت جهانی
World Health Organization سازمان بهداشت جهانی منظمة الصحة العالمیة 世界卫生组织 Organisation mondiale de la Santé Всемирная организация здравоохранения Organización Mundial de la Salud |
|
---|---|
پرچم سازمان جهانی بهداشت
|
|
نوع رکن | وابسته به سازمان ملل متحد |
مخفف | WHO |
رئیس | مارگارت چان |
وضعیت | فعال |
تأسیس | ۷ آوریل ۱۹۴۸ |
مقر اصلی | ژنو، سوئیس |
وبگاه | www.who.int |
رکن مادر | شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد |
سازمان بهداشت جهانی (WHO) یکی از آژانسهای تخصصی سازمان ملل متحد است که نقش یک مرجعیت سازمان دهنده را بر بهداشت جامعهٔ جهانی ایفا میکند. این آژانس در ۹ آوریل سال ۱۹۴۸ در ژنو (واقع در سوییس) تأسیس شد و حکم سرپرستی و منابعش را از سازمان بهداشت سابق، که خود آژانسی در جامعه ملل بود برگرفت.
محتویات
اساسنامه و تاریخچه سازمان بهداشت جهانی[ویرایش]
اساسنامهٔ سازمان بهداشت جهانی هدفش را دستیابی مردم به بیشترین سطح سلامت ممکن بیان میکند. وظیفهٔ اصلی این سازمان مبارزه با بیماریها مخصوصاً بیماریهای مسری شایع و ارتقاء سلامت عمومی مردم جهان است. سازمان بهداشت جهانی یکی از نخستین آژانسهای سازمان ملل متحد است و اساسنامهٔ آن رسماً در اولین روز بهداشت جهانی (۷ آوریل سال ۱۹۴۸)، زمانی که توسط ۲۶ کشور از اعضای سازمان ملل تصویب شد به کار بسته شد. پیش از این موضوع، فعالیتهای مذکور و باقی فعالیتهای سازمان بهداشتِ جامعه ملل، تحت کنترل کمیتهای موقتی بود. این کمیتهٔ موقتی حاصل کنفرانس بینالمللی سلامت (در تابستان سال ۱۹۴۶) بود. عملیات واگذاری مسئولیتها به تصویب مجمع عمومی رسید. سرویس بیماریهای واگیر OIHP فرانسه نیز به کمیتهٔ موقتی سازمان بهداشت جهانی در ۱ ژانویه ۱۹۴۷ پیوست.
وظایف و ماموریتها[ویرایش]
WHO علاوه بر هماهنگ کردن تلاشهای بینالمللی برای پایش بیماریهای عفونی، مانند مالاریا و ایدز از برنامههایی برای پیشگیری و درمان چنین بیماریهایی حمایت میکند. این سازمان از تولید و توزیع واکسنهای مؤثر و بیخطر، شیوههای تشخیصی داروها حمایت میکند. WHO علاوه بر ماموریتهای فوق بر اساس پیمانهای بینالمللی ممکن است ماموریتهای جدیدی را به عهده گیرد. سازمان جهانی بهداشت همچنین متولی «طبقهبندی بینالمللی بیماریها» (ICD) است که دهمین تجدید نظر در آن در سال ۱۹۹۲ منتشر شد. از دیگر کار های WHO می توان به تعریف بسته مراقبت های اولیه سلامت یا PHC (به انگلیسی : Primary Health Care) و ایجاد ساختار های انگیزشی مالی و غیر مالی جهت ترغیب کشور ها در اعمال برنامه های بهداشتی در سطح کلان می باشد.
ساختار[ویرایش]
کشورهای عضو سازمان جهانی بهداشت نمایندگانی به «مجمع جهانی بهداشت» میفرستند، که ارگان اصلی تصمیمگیری این سازمان است. این مجمع هر سال در ماه مه تشکیل جلسه میدهد و علاوه بر تعیین دبیرکل سازمان برای پنج سال، سیاستهای مالی سازمان را بررسی میکند و بودجههای پیشنهادی برنامهها را بازبینی و تأیید میکند. مجمع همچنین ۳۶ عضو حود را به عنوان هیئت اجرایی برای سه سال برمیگزیند تا تصمیمات و سیاستهای مجمع را به اجرا درآورند و به مشاوره دادن و تسهیل کارها بپردازند. همه اعضای سازمان ملل میتوانند عضو سازمان بهداشت جهانی شوند. سایر کشورها در صورتی که تقاضای عضویتشان به تصویب اکثریت مجمع عموم جهانی بهداشت برسد، میتوانند عضو شوند. ۱۹۳ کشور در حال حاضرعضو WHO هستند. تمام اعضای سازمان ملل به جز لیختناشتاین عضو سازمان جهانی بهداشت هستند. دو کشور غیر عضو سازمان ملل نیو (Niue) و جزایر کوک هم عضو WHO هستند. WHO دارای شش دفتر منطقهای آفریقا (برازاویل، کنگو)، آمریکا (واشنگتن دیسی، ایالات متحده)، مدیترانه شرقی (قاهره، مصر)، اروپا (کپنهاگ، دانمارک)، جنوب شرق آسیا (دهلی نو، هند) و غرب اقیانوسیه (مانیل، فیلیپین) است که تا حد زیادی دارای خود مختاری هستند و هرکدام کشورهای منطقه خود را پوشش میدهند. رئیس این دفترها که مدیر منطقهای نام دارد بوسیله «کمیته منطقهای» برای پنج سال انتخاب میشود. هر کمیته منطقهای از وزاری بهداشت کشورهای عضو تشکیل میشود. علاوه بر این سازمان بهداشت جهانی در ۱۴۷ دفتر کشوری و رابط را در همه این مناطق اداره میکند. معمولاً در پایتخت هر کشور یک دفتر وجود دارد که ممکن است دفاتر اقماری در سایر مناطق کشور را سرپرستی کند. دفتر کشوری را یک پزشک تعلیمدیده با عنوان «نماینده سازمان جهانی بهداشت» اداره میکند که ملیت کشور مربوط را ندارد. دبیرکل فعلی (۲۰۰۸) سازمان جهانی بهداشت خانم مارگرت چان از کشور چین است.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا، «World Health Organization»، ویکیپدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد (بازیابی در ۱۲ ژانویه ۲۰۱۲).
|