حاخام
قسمتی از چشمانداز یهودیت | ||||||||||||||
قوم یهود و یهودیت | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
||||||||||||||
|
||||||||||||||
ویکیپروژه | ||||||||||||||
حاخام یا خاخام یا حَکَم (به عبری: חכם)[haham] ( ) اصطلاحی در یهودیت بوده و به معنای حکیم و عنوانی است مربوط به پیشوای مذهبی و کسی که استاد تورات است.
این لغت به طور کلی برای فرد دانا بکار میرود حتی اگر آن فرد یهودی نبوده و جنتیل باشد. در تلمود به افراد دانای جنتیل حاخام اموت هاعولم اطلاق میشود. سفاردیها که در میان اعراب زندگی میکردند برای عدم استفاده از لغت ربی که در عربی به معنی خدای من است از لغت حاخام استفاده میکنند.
حاخام در اصل واژهای عبری و همریشه با «حکیم» در عربی است و به کسی گفته میشود که دانش کاملی از تورات دارد بعبارتی دیگر در دین یهود٬ حاخام یا حاکام یعنی معلم تورات و این واژه اولینبار در سنهدرین آورده شده است.
در کشورهای اسلامی[ویرایش]
در کشورهای اسلامی یهودیان که میدانستند استفاده از لغت ربی ممکن است به دلیل معنی در زبان عربی مشکلساز شود از لغت حاخام به طور مترادف با لغت ربی استفاده میکردند. در امپراطوری عثمانی ربی اعظم، حاخامباشی نام داشت.
در بین قرائیم[ویرایش]
یهودیت قرائیم که اعتقادی به نیاز به واسطه بین انسان و تورات ندارد و معتقد است هر فردی میتواند به فهم تورات بپردازد از لغت حاخام برای فردی که دانش زیادی در تورات داشته باشد استفاده میکند. در یهودیت قرائیم حاخام دارای قدرت خاصی نیست و مقام او تنها مقام مشاوره است.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- Jewish Encyclopedia
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا، «Hakham»، ویکیپدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد (بازیابی در ۲۱سپتامبر۲۰۱۴).
- معین، محمد، فرهنگ فارسی معین، انتشارات امیرکبیر، تهران.
این یک مقالهٔ خرد پیرامون یهودیت است. با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید. |