دودمان سونگ

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
Song dynasty
宋朝
960–1279
A map showing the territory of the Song, Liao, and Western Xia dynasties. The Song occupies the east half of what constitutes the territory of the modern People's Republic of China, except for the northernmost areas (modern Inner Mongolia and above). Western Xia occupies a small strip of land surrounding a river in what is now Inner Mongolia and Ningxia, and the Liao occupy a large section of what is today north-east China.
Northern Song in 1111
پایتخت کایفنگ (汴京)
(960–1127)

هانگژو (臨安)
(1127–1276)
زبان‌(ها) زبان‌های چینی
دین آیین بودایی
تائوئیسم
کنفسیوس‌گرایی
Heaven worship
ادیان سنتی چینی
دولت Monarchy
امپراتوران دودمان سونگ
 - 960–976 امپراتور تائی زو (سونگ)
 - 1126–1127 امپراتور چینزونگ
 - 1127–1162 امپراتور گائوزونگ
 - 1278–1279 امپراتور بینگ سونگ
دوره تاریخی Postclassical Era
 - Established by Zhao Kuangyin, امپراتور تائی زو (سونگ) 960
 - Alliance Conducted at Sea 1115–1125
 - Jingkang Incident 1127
 - Beginning of تسخیر سلسله سونگ توسط مغول 1235
 - Surrender of هانگژو 1276
 - جنگ یامن marks end of Song rule March 19, 1279
مساحت
 - 962 est. ۱٬۰۵۰٬۰۰۰کیلومترمربع (۴۰۵٬۴۰۷مایل‌مربع)
 - 1111 est. ۲٬۸۰۰٬۰۰۰کیلومترمربع (۱٬۰۸۱٬۰۸۶مایل‌مربع)
 - 1142 est. ۲٬۰۰۰٬۰۰۰کیلومترمربع (۷۷۲٬۲۰۴مایل‌مربع)
جمعیت
 -  حدود 1120 ۱۱۸٬۸۰۰٬۰۰۰a&#۹۱;›&#۹۳; 
یکای پول Jiaozi، Huizi، Chinese cash، Chinese coin، سکه, etc.
پیش از آن
به دنبال آن
Later Zhou
Jingnan
Later Shu
Southern Han
Southern Tang
Wuyue
Northern Han
Yuan dynasty
امروزه بخشی از  چین
   هنگ کنگ
   ماکائو
چین در عهد سونگ شمالی

دودمان سونگ(چینی:宋朝) یکی از دودمانهای حاکم بر چین بود که بین سالهای ۹۶۰ تا ۱۲۷۹ بر چین فرمان می‌راند؛ پیش از این دودمان پنج سلسله و ده پادشاهی، و پس از آن دودمان یوآن حکم راندند. دودمان سونگ، نخستین دولت جهان بود که اقدام به چاپ اسکناس یا پول کاغذی نمود. دودمان سونگ را عموماً به دو بخش سونگ شمالی و سونگ جنوبی تقسیم می‌کنند. سرسلسله این دودمان، امپراتور تایزو بود که از سال ۹۶۰ تا ۹۷۶ پادشاهی کرد.

تاریخچه سیاسی[ویرایش]

پس از فروپاشی دودمان تانگ، بیش از پنجاه سال در چین پنج دودمان و ده پادشاهی بر چین حاکم بودند؛ تا این‌که در شخصی به نام چائوکوانگ‌یین سلسلهٔ سونگ را تأسیس کرد. در میانه‌های سدهٔ دهم میلادی، گروهی از اقوام بیابان‌گرد که خیتان نامیده می‌شدند، از مغولستان به مرزهای شمالی چین حمله‌ور شدند. آن‌ها همچنین موفق شدند جنوب منچوری را تصرف کنند.

در حدود سال ۱۱۰۰، جورچن‌های مغول به چین یورش آوردند. در چنین شرایطی دولت سونگ با جورچن‌ها علیه خیتان‌ها یک‌پارچه شد. سرانجام خیتان‌ها شکست خوردند، اما اتحاد با جورچن‌ها پایدار نبود و اقوام مغول در شمال چین آغاز به پیشروی کردند. در نتیجه، شمال چین به دست جورچن‌ها افتاد و دولت سونگ به سمت جنوب عقب‌نشینی کرد.

در چنین شرایطی چین شمالی قلمرو دولت جورچن اعلام شد و شهر پکن به پایتختی برگزیده شد. چین جنوبی نیز قلمرو دولت سونگ باقی ماند و پایتخت آن شهر هانگ‌چو بود.

روش‌های جنگ و نظامیگری[ویرایش]

باروت که در سدهٔ شانزدهم از جایگاه ویژه‌ای در جنگ‌ها برخوردار گردید، در روزگار دودمان سونگ در چین ابداع گردید. چینی‌ها موشک‌های علامت دهنده، نارنجک‌های انفجاری و فشفشه‌های آتش‌بازی را ساختند؛ اما توپ‌های جنگی چینی از چوب‌های سخت به جای آهن ساخته شده بودند. چینی‌ها در جنگ علیه جورچن‌ها از این جنگ‌افزارها بهره گرفتند.

منابع[ویرایش]

  • تاریخ چین، شسنو ژان، محمد پارسیپور، نشر علم، ۱۳۷۴
  • دودمان‌های شاهی چین، مین لوهوئی، نشر امیرکبیر، ۱۳۵۴

جستارهای وابسته[ویرایش]

امپراتوران دودمان سونگ