سالاریان
Sallarid dynasty سالاریان |
||||
پادشاهی | ||||
|
||||
Map of the Sallarid dynasty at its greatest extent | ||||
پایتخت | شهرستان طارم | |||
زبان(ها) | زبان فارسی | |||
دین | اسلام | |||
ساختار سیاسی | پادشاهی | |||
King | ||||
- 919–941 | محمد بن مسافر (last) | |||
- 1050-1062 | Musafir ibn Ibrahim II (last) | |||
دوره تاریخی | قرون وسطی | |||
- تأسیس | 919 | |||
- انقراض | 1062 | |||
امروزه بخشی از | ارمنستان جمهوری آذربایجان ایران |
پیشنهاد شدهاست که این مقاله یا بخش با مسافریان ادغام گردد. (بحث) |
تاریخ ایران | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
دوران باستان | |||||||
نیا-ایلامی ۳۲۰۰–۲۷۰۰ پ.م. | |||||||
عیلام ۲۷۰۰–۵۳۹ پ.م. | |||||||
منائیان ۸۵۰–۶۱۶ پ.م. | |||||||
شاهنشاهی | |||||||
ماد ۶۷۸–۵۵۰ پ.م. | |||||||
(سکاها ۶۵۲–۶۲۵ پ.م.) | |||||||
هخامنشیان ۵۵۰–۳۳۰ پ.م. | |||||||
سلوکیان ۳۱۲–۶۳ پ.م. | |||||||
اشکانیان ۲۴۷ پ.م.–۲۲۴ پس از میلاد | |||||||
ساسانیان ۲۲۴–۶۵۱ | |||||||
سدههای میانه | |||||||
خلافت راشدین ۶۵۱–۶۶۱ | |||||||
امویان ۶۶۱–۷۵۰ | |||||||
خلافت عباسیان ۷۵۰–۱۲۵۸ | |||||||
زیاریان ۹۲۸–۱۰۴۳ |
صفاریان ۸۶۷–۱۰۰۲ |
||||||
آل بویه ۹۳۴–۱۰۵۵ |
سامانیان ۸۷۵–۹۹۹ |
||||||
غزنویان ۹۶۳–۱۱۸۶ | |||||||
سلجوقیان ۱۰۳۷–۱۱۹۴ | |||||||
خوارزمشاهیان ۱۰۷۷–۱۲۳۱ | |||||||
ایلخانان ۱۲۵۶–۱۳۳۵ | |||||||
چوپانیان ۱۳۳۵–۱۳۵۷ |
مظفریان ۱۳۳۵–۱۳۹۳ |
||||||
جلایریان ۱۳۳۶–۱۴۳۲ |
سربداران ۱۳۳۷–۱۳۷۶ |
||||||
تیموریان ۱۳۷۰–۱۴۰۵ | |||||||
قراقویونلو ۱۴۰۶–۱۴۶۸ |
تیموریان ۱۴۰۵–۱۵۰۷ |
||||||
آققویونلو ۱۴۶۸–۱۵۰۸ |
|||||||
معاصر اولیه | |||||||
صفویان ۱۵۰۱–۱۷۲۱ |
هوتکیان ۱۷۰۹–۱۷۳۸ |
||||||
افشاریان ۱۷۳۸–۱۷۵۰ | |||||||
زندیان ۱۷۵۰–۱۷۹۴ |
افشاریان ۱۷۵۰–۱۷۹۶ |
||||||
قاجاریان ۱۷۹۶–۱۹۲۵ | |||||||
معاصر | |||||||
دودمان پهلوی ۱۹۲۵–۱۹۷۹ | |||||||
دولت موقت ایران ۱۹۷۹–۱۹۸۰ | |||||||
جمهوری اسلامی ۱۹۸۰–امروز | |||||||
سالاریان (کنگریان) یک خاندان مسلمان ایرانی و شاخه ای فرعی و در عین حال مستقل از جستانیان بودند. که در محدوده بین قزوین و سفید رود حکومت می کردند.[۱] مؤسس این حکومت فردی به نام سالار مرزبان شاه (سالار بک) پسر محمد پسر مسافر سالاری بود که تبار وی به روسای کرد جنوب آذربایجان (حوالی شهر بیجار) برمی گردد ، او قلعه ای در شمیران قزوین ساخت و آن جا را پایتخت خود قرار دارد از او چهار پسر بجا ماند : جستان بک ، ابراهیم بک ، ناصر بک و کیخسرو بک .[۲][۳] سالاریان مذهب اسماعیلی داشتند و بر خلاف جستانیان زیدی نبودند. به همین دلیل در زمان حکومت حسن صباح بر الموت با او هم پیمان شدند و تا حمله مغلان در زمان هلاکو نزدیک به ۲ قرن بر طارم و قلعه شمیران حکومت کردند. این منطقه تا زمان صفویه از مهم ترین مراکز قدرت به شمار می آمد .[۴] این خاندان به مرور توانستند بخش هایی از زنجان و آذربایجان را به تسخیر خود در آورند و بازماندگان این سلسله در همان منطقه (حوالی شهر بیجار) میزیسته و لقب "بک" داشته اند. این سلسله از خاندان کهن روادی کردی می باشد .
منابع[ویرایش]
این یک مقالهٔ خرد پیرامون تاریخ است. با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید. |