پراو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
پراو
Per av.jpg
پراو، کوهی که پوشیده از برف است
ارتفاع ۳۳۵۷
ترجمه پر آب (زبان کردی)
تلفظ Parâw
مکان
مکان شمال شرقی کرمانشاه
رشته‌کوه رشته کوه زاگرس
کوهنوردی
نخستین صعود سال ۱۳۵۰ توسط یک تیم اکتشافی از انگلستان
مسیر روستای چالابه، رو به روی کارخانه سیمان

کوه پراو (شیخ علی خان) (پَرآو =زبان کردی)(به معنای =پر آب) بلندترین قله شهر کرمانشاه با ۳۳۵۷ متر از سطح دریا در شمال شرقی شهر کرمانشاه واقع شده است.[۱] غار پراو یکی از غارهای عمودی برتر جهان است. یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد غار پراو وجود دهانه آن در ارتفاع سه هزار متری از سطح دریا است که این بالاترین سطح در بین تمام غارهای دنیا می‌باشد. در سال ۱۳۸۸ غار پراو توسط سازمان حفاظت محیط زیست ایران به عنوان اثر طبیعی - ملی به ثبت رسید.

این کوه در حقیقت امتدادی از ارتفاعات الوند است که به سوی کوه‌های طاق بستان پیش می‌رود و از آنجا به سمت کردستان می‌رود، بلندترین کوه این ارتفاعات، قله بیستون است.

پناهگاه[ویرایش]

در دامنه های کوه پراو تا کنون سه جانپناه ساخته شده است. [۲]

جانپناه بزرگ پراو که در میدان پراو و در سال ۱۳۵۹ تا ۶۰ شمسی و با هزینه ۴۵ هزار تومان توسط کمیته پناهگاه‌های هیئت کوهنوردی استان کرمانشاه ساخته شده‌است. این پناهگاه با مساحتی حدود ۳۲ متر مربع و ظرفیت خواب حدود ۱۵ نفر در ارتفاع حدود ۳۱۰۰ متری و بسیار نزدیک به دهانه ورودی غار عمیق پراو است.

جانپناه غار یک شبه، جانپناه دیگری در جبهه جنوبی قله پراو است که در سال ۱۳۵۹ در مسیر صعود قله شیخ علی خان و در ارتفاع ۲۷۲۰ متری با هزینه ده هزار تومان ساخته شده‌است. مساحت آن حدود نه متر مربع و ظرفیتش حدود هشت نفر برای خواب است.

جانپناه فلزی گردنه شنل هم در سال ۱۳۶۲ توسط فدراسیون کوهنوردی در مسیر صعود به قله شاودالان و بر روی گردنه ۲۷۰۰ متری شنل ساخته شده‌است. مساحت و ظرفیت آن به ترتیب 10 متر مربع و حدود 8 نفر برای خوابیدن است.



پانویس[ویرایش]