تعلیمات، کمک، مشورت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
تعلیمات، کمک، مشورت
Resolute Support.svg
نماد رسمی RSM
فعالیت ۱ ژانویه ۲۰۱۵ تاکنون
وفاداری ناتو ناتو
پادگان/ستاد کابل، افغانستان
مشغولیات جنگ با تروریسم
علامت
پرچم رسمی Flag of the Resolute Support Mission.svg
کابل، ۲۸ دسامبر، ۲۰۱۴:مراسم تغییر مأموریت از آیساف به RS

تعلیمات، کمک، مشورت (به انگلیسی: Resolute Support Mission یا RS)، به عملیات فعلی ناتو در افغانستان گفته می‌شود که در ۱ ژانویه ۲۰۱۵[۱] پس از به پایان رسیدن کار آیساف در افغانستان شروع به کار کرد.[۲][۳] تمرکز اصلی این عملیات پشتیبانی پایدار و فراهم نمودن حمایتهای مختلف از جمله آموزش، مشاوره، کمک و مأموریت‌های ضد تروریستی در افغانستان می‌باشد. این عملیات در حال حاضر به فرماندهی ژنرال جان اف کمپبل متشکل از ۱۳۱۹۹[۱] سرباز در خاک افغانستان است.[۴] تعلیمات، کمک، مشورت به عبارتی ادامه کار ناتو در افغانستان تحت یک نام جدید و برکناری عملیات آیساف می‌باشد، اگرچه تمرکز اصلی این عملیات هم اکنون روی جنبه‌های دیگری از جنگ در افغانستان است.

پایه و اساس حقوقی[ویرایش]

اجرای این عملیات توسط وزرای خارجه کشورهای عضو ناتو و موافقت‌نامه وضعیت نیروها در اواخر ژوئن ۲۰۱۴ تصویب شد و توسط رئیس جمهور افغانستان محمد اشرف غنی و نماینده ارشد ملکی ناتو در افغانستان در کابل در ۳۰ سپتامبر ۲۰۱۴ به امضا رسید.[۲] شورای امنیت سازمان ملل متحد در حمایت از مأموریت جدید بین‌المللی در افغانستان قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد ۲۱۸۹ به اتفاق آرا به تصویب رساند.[۳]

مسئولیت‌ها[ویرایش]

مهم‌ترین فرق بین آیساف و RS در نحوه عملکرد آن در جنگ است. این سازمان عمدتاً مسئول فراهم نمودن آموزش، مشاوره و کمک برای نیروهای امنیتی افغان و موسسات مربوط به آن است و وظایف آن شامل اقدامات جنگی نیست.[۲] این سازمان در حال حاضر به ۶ بخش تقسیم شده است که به عنوان دستورات آموزش مشاوره و کمک (به انگلیسی: Train Advice Assist Commands) یا به صورت مخفف TAAC یاد می‌شود.

بخش فرمانده کشور مرکز
TAAC غرب موریزیو آنگلو اسکاردینو  ایتالیا هرات
TAAC شمال آندرئاس هانه‌من  آلمان مزار شریف
TAAC جنوب ویت زوان لونگ  ایالات متحده آمریکا فرودگاه قندهار
TAAC شرق کریستوفر بنتلی  ایالات متحده آمریکا ولسوالی قرغه‌ای
TAAC مرکز صفک گوک  ترکیه فرودگاه کابل
TAAC هوایی (برای نیروهای هوایی) مایکل راث‌اشتین  ایالات متحده آمریکا فرودگاه کابل

کشورهای شامل[ویرایش]

کشورهای زیر در حال حاضر سربازان خود را زیر پرچم ناتو و تعلیمات، کمک، مشورت در افغانستان هدایت می‌کنند.

کشور تعداد سربازان
 آلبانی* ۴۲
 ارمنستان ۱۲۱
 جمهوری آذربایجان ۹۴
 استرالیا ۴۰۰
Flag of Belgium.svg بلژیک* ۴۳
 بوسنی و هرزگوین ۵۳
 بلغارستان* ۱۱۰
 دانمارک* ۱۶۰
 آلمان* ۸۵۰
 استونی* ۴
 فنلاند ۸۰
 گرجستان ۸۸۵
 یونان* ۴
 ایسلند** ۴
 جمهوری ایرلند* ۷
 ایتالیا* ۵۰۰
 لتونی* ۲۵
 لیتوانی* ۷۰
 لوکزامبورگ* ۱
 جمهوری مقدونیه ۳۸
 مغولستان ۱۲۰
 مونته‌نگرو ۱۷
 هلند* ۸۳
 نیوزیلند ۸
 نروژ* ۵۶
 اتریش ۱۰
 لهستان* ۱۵۰
 پرتغال* ۱۰
 رومانی* ۶۵۰
 سوئد ۳۰
 اسلواکی* ۳۹
 اسلوونی* ۷
 اسپانیا* ۲۹۴
 ترکیه* ۵۰۳
 اوکراین ۱۰
 مجارستان* ۹۷
 ایالات متحده آمریکا* ۶۲۸۷
 بریتانیا* ۴۷۰
نیروهای ناتو* ۱۱۳۲۵
نیروهای غیر ناتو ۱۸۷۴
مجموع ۱۳۱۹۹

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ "NATO chief, Afghan president welcome "new phase" as combat role ends". DPA. DPA. 2 December 2014. Retrieved 7 February 2015. 
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ "NATO-led Resolute Support Mission in Afghanistan". NATO. 27 November 2014. Retrieved 16 December 2014. 
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ "Afghanistan: Security Council backs agreement on new non-combat NATO mission". United Nations News Centre. 12 December 2014. Retrieved 16 December 2014. 
  4. "General John F. Campbell". NATO. Retrieved February 2, 2015.