فیدل کاسترو
| فیدل کاسترو | |
|---|---|
 |
|
| فیدل کاسترو در سال ۲۰۰۳ | |
| رئیس‌جمهور (رهبر انقلاب) کوبا | |
| مشغول به کار دسامبر ۱۹۷۶ – فوریه ۲۰۰۸ |
|
| بعد از او: | رائول کاسترو |
| نخست وزیر کوبا | |
| مشغول به کار فوریه ۱۹۵۹ – فوریه ۲۰۰۸ |
|
| بعد از او: | رائول کاسترو |
| دبیر اول حزب کمونیست کوبا | |
| مشغول به کار اکتبر ۱۹۶۵ – آوریل ۲۰۱۱ |
|
| بعد از او: | رائول کاسترو |
| ۲۳مین دبیرکل جنبش عدم تعهد | |
| پیش از او: | عبدالله احمد بداوی |
| بعد از او: | رائول کاسترو |
| ۷مین دبیرکل جنبش عدم تعهد | |
| اطلاعات شخصی | |
| تولد | فیدِل آلخاندرو کاسترو روث ۱۳ اوت ۱۹۲۶ (۹۰ سال) بیران، استان اورینته (سابق) |
| ملیت |  کوبا |
| حزب سیاسی | حزب کمونیست کوبا |
| همسر | میرتا دیاز - بالارت گوتیرز (طلاق) دایا سوتو دل وای |
| فرزندان | ماری‌یلا[۱] |
| محل تحصیل | دانشکده حقوق دانشگاه هاوانا |
| پیشه | چریک سابق و سیاستمدار کنونی |
| امضاء |  |
| برادر رائول کاسترو - رامون کاسترو (مرگ ۲۰۱۶) | |
فیدل کاسترو با نام کامل فیدِل آلخاندرو کاسترو روث (به اسپانیایی: Fidel Alejandro Castro Ruz)، (زادهٔ ۲۱ مرداد ۱۳۰۵ خورشیدی برابر با ۱۳ اوت ۱۹۲۶ میلادی) سیاستمدار و انقلابی کوبایی است. وی علاوه بر رهبری انقلاب کوبا، از سال ۱۹۵۹ تا ۱۹۷۶ به عنوان نخست وزیر کوبا و سپس به عنوان رئیس جمهور این کشور از سال ۱۹۷۶ تا ۲۰۰۸ مشغول فعالیت بود. حزب کمونیست کوبا که تنها حزب سیاسی در نظام تک حزبی کوبا است از سال ۱۹۶۵ تا سال ۲۰۱۱ تحت رهبری وی اداره می‌شد. بر اساس قانون اساسی مصوب سال ۱۹۷۶ میلادی دبیرکل حزب، رهبری حکومت را در دست دارد.[۳] کاسترو یکی از نمادهای انقلاب کمونیستی در آمریکای لاتین به شمار می‌رود. در دوران زمامداری وی در کوبا صنایع و تجارت ملی‌سازی شد و اصلاحات سوسیالیستی دولت در سراسر جامعه به اجرا درآمد. کاسترو هم‌چنین دو دوره دبیر کل جنبش عدم تعهد بود.
کاسترو یکی از شخصیت‌های بحث‌برانگیز جهان معاصر بوده است. وی جوایز مختلف بین‌المللی به دست آورده و حامیانش او را قهرمان سوسیالیسم، ضد امپریالیسم و بشردوستی و کسی که توانسته استقلال کوبا را در برابر امپریالیسم آمریکا حفظ کند، می‌دانند. در مقابل منتقدانش وی را یک دیکتاتور تمامیت خواه می‌دانند که دولتش باعث موارد متعدد نقض حقوق بشر، آوارگی بیش از یک میلیون کوبایی و تضعیف اقتصاد کشور شده است.
محتویات
زندگی‌نامه[ویرایش]
فیدل کاسترو در تاریخ ۱۳ اوت ۱۹۲۶ در شهر بیران واقع در استان سابق اورینته متولد شد. خانوادهٔ وی از زمین‌داران مرفّه بودند. او بعد از گذراندن دورهٔ ابتدائی در روستا به مدرسه‌ای خصوصی واقع در شهر سانتیاگو د کوبا و سپس هاوانا رفت و پس از آن از دانشکدهٔ حقوق دانشگاه هاوانا فارغ‌التحصیل شد. کاسترو زمانی که دانشجو بود به یک گروه دانشجویی پیوست که علیه فساد سیاسی مبارزه می‌کردند.[نیازمند منبع] او در سال ۱۹۴۷ میلادی عضو حزب مردم کوبا شد که به حزب ارتدوکس هم شهرت داشت. وی سپس رهبر جناح چپ حزب شد و همان سال داوطلب عضویت در یک گروه مسلح برای مبارزه علیه نظام رافائل تروخیو در جمهوری دومینیکن شد. این گروه نتوانست از کوبا خارج شود.[نیازمند منبع] بارها فیدل کاسترو در طرح‌ریزی و اجرای این‌گونه نقشه‌های ضد امپریالیستی نقش داشت.[نیازمند منبع]
او در ۱۹۵۹ میلادی توانست، نظام فالگنسیو باتیستا را شکست دهد و حکومت کوبا را دست گیرد.
رامون کاسترو، برادر بزرگتر او روز ۴ اسفند ۱۳۹۴ (۲۳ فوریه ۲۰۱۶) در ۹۱ سالگی درگذشت.
کاسترو در رسانه‌های ایران[ویرایش]
رسانه‌های ایران پیوسته به کاسترو توجه داشته‌اند.[۴] خاطرات شخصی وی با نام «خاطرات شخصی فیدل کاسترو» با ترجمه فارسی علی اکبر عبدالرشیدی (جمع‌آوری کننده: نوربرتو فوئنتس- مترجم انگلیسی: آنا کوشنر) در سال ۲۰۱۱ از سوی انتشارات روزنامه اطلاعات منتشر شد.[۵] مترجم این کتاب در سال ۱۹۸۵ نیز در جریان برگزاری اجلاس سران جنبش عدم تعهد در زیمبابوه با وی مصاحبه‌ای انجام داد.
«کاسترو» در این کتاب پرده از ارتباطات پنهان با کندی، معرفی رابطان خود با کاخ سفید و همکاری‌های ناگفته‌اش با سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) برداشته است، اظهار داشت: نویسنده ضمن تأیید نقش پررنگ و فعال کوبایی‌های تبعیدی در آمریکا و مافیا در کاخ سفید، این موضوع را به‌طور مستقیم به مسوولان نامشخصی در نظام سیاسی، امنیتی آمریکا نسبت داده، خودش را از این اتهامات مبرا می‌داند. وی در این نوشتار علت گرایش‌های سوسیالیسی خود را تشریح و در عین حال به ناکامی کمونیسم و دلیل شکست آن در انقلاب کوبا تأکید می‌کند.[۶]
کتاب «خاطرات شخصی فیدل کاسترو» تنها شرح حالی است که شخص «کاسترو» دربارهٔ خودش، فرایند انقلاب کوبا و مسایل مربوط به آن در جهان نگاشته شده است.[۵]
جستارهای وابسته[ویرایش]
پانویس[ویرایش]
- ↑ «حمایت دختر کاسترو از هم‌جنس‌گرایان کوبا». دویچه وله فارسی، ۱۲ مه ۲۰۱۳.
- ↑ Quirk 1993, p. 14; Coltman 2003, p. 8.
- ↑ «کاسترو: حکومت کوبا تک حزبی باقی می‌ماند». یورونیوز فارسی، ۳۰ ژانویه ۲۰۱۲. بازبینی‌شده در ۱۳ اوت ۲۰۱۴.
- ↑ «انقلابی‌گری به سبک فیدل کاسترو». وبگاه تبیان، ۲۲ مهر ۱۳۸۹.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ «ناگفته‌های زندگی شخصی و انقلابی «فیدل کاسترو»». خبرگزاری کتاب ایران، ۱۶ فروردین ۱۳۸۹.
- ↑ «علت محبوبیت چه‌گوارا و ناگفته‌های زندگی شخصی فیدل کاسترو». خبر آنلاین، ۱۸ فروردین ۱۳۸۹.
منابع[ویرایش]
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، «Fidel Castro»، ویکی‌پدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد (بازیابی در ۱۳ اوت ۲۰۱۵).
پیوند به بیرون[ویرایش]
- «دیدار مقام‌های ایرانی با فیدل کاسترو به روایت تصویر». بی‌بی‌سی فارسی، ۲۰ سپتامبر ۲۰۱۶.
- فیدل کاسترو در توییتر
- فیدل کاسترو در بانک اطلاعات اینترنتی فیلم‌ها (IMDb)
|
 |
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به فیدل کاسترو در ویکی‌گفتاورد موجود است. |
 |
این یک مقالهٔ خرد پیرامون افراد است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
- فیدل کاسترو
- افراد زنده
- انقلابیون کوبا
- انقلابیون
- اهالی استان اولگین
- بیخدایان اهل کوبا
- حاکمان کمونیست
- دارندگان نشان لنین
- دبیرکلهای جنبش عدم تعهد
- رهبران به قدرت رسیده از طریق کودتا
- رهبران جنگ سرد
- رئیسجمهورهای کوبا
- زادگان ۱۹۲۶ (میلادی)
- سربازان اهل کوبا
- سیاستمداران اهل کوبا
- ضد فاشیسمها
- قهرمانان اتحاد جماهیر شوروی
- کاتولیکهای رومی سابق
- کمونیستهای اهل کوبا
- مارکسیستها
- مخالفان آپاراتاید در آفریقای جنوبی
- نجاتیافتگان از ترور
- نویسندگان مارکسیست
- وزرای دولت در کوبا
- وکیلان اهل کوبا
