باراک اوباما
باراک اوباما | |
---|---|
پرترهٔ رسمی باراک اوباما رئیسجمهور ایالات متحده آمریکا[۱] | |
چهل و چهارمین رئیسجمهور ایالات متحده آمریکا | |
مشغول به کار ۲۰ ژانویهٔ ۲۰۰۹ – ۲۰ ژانویهٔ ۲۰۱۷ |
|
معاون رئیسجمهور | جوزف بایدن |
پس از | جرج دبلیو بوش |
پیش از | دونالد ترامپ |
سناتور از ایالت ایلینوی | |
مشغول به کار ۳ ژانویهٔ ۲۰۰۵ – ۱۶ نوامبر ۲۰۰۸ |
|
پس از | پیتر فیتزجرالد |
پیش از | رولند بوریس |
اطلاعات شخصی | |
تولد | باراک حسین اوباما ۴ اوت ۱۹۶۱ (۵۵ سال) هونولولو، هاوایی |
ملیت | ایالات متحده آمریکا |
حزب سیاسی | دموکرات |
همسر | میشل اوباما |
فرزندان | دو دختر: مالیا آن (متولد ۱۹۹۸) و ساشا (متولد ۲۰۰۱) |
محل اقامت | کاخ سفید شیکاگو، ایلینوی |
محل تحصیل | دانشگاه کلمبیا مدرسه حقوق هاروارد |
پیشه | سیاستمدار |
تخصص | وکالت، مؤلف، پروفسور حقوق اساسی |
دین | مسیحیت، پروتستان |
امضاء | |
وبگاه | http://barackobama.com |
خدمت نظامی | |
جوایز | جایزه صلح نوبل (۲۰۰۹) |
والدین: باراک اوباما و آن دانهام |
باراک حسین اوباما دوم (به انگلیسی: Barack Hussein Obama II) (زادهٔ ۴ اوت ۱۹۶۱ در هونولولو، ایالت هاوایی)، عضو حزب دمکرات ایالات متحدهٔ آمریکا، وکیل، سناتور جوان ایالت ایلینوی، چهل و چهارمین رئیسجمهور ایالات متحده آمریکا از ژانویهٔ ۲۰۰۹ تا ژانویهٔ ۲۰۱۷ به مدت دو دورهٔ ۴ ساله و بهعنوان چهل و چهارمین رئیسجمهور ایالات متحدهٔ آمریکا و برندهٔ جایزه صلح نوبل است.[۲]
او از سال ۲۰۰۷، با برپایی کمپین انتخاباتی برای ریاستجمهوری، خود را بهعنوان نامزد حزب دمکرات و بهعنوان یک چهرهٔ سیاسی ملی در آمریکا شناساند. اوباما از زمان کاندیداتوری برای انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۰۸ آمریکا، پایان دادن به جنگ عراق را مطرح کرد و در سوم ژوئن سال ۲۰۰۸، بهعنوان نامزد حزب دموکرات در انتخابات ریاستجمهوری انتخاب شد.
محتویات
- ۱ زندگی شخصی
- ۲ تحصیلات
- ۳ زندگی سیاسی
- ۴ محبوبیت
- ۵ انتخاب به عنوان نماینده حزب دموکرات
- ۶ رقابت با مک کین
- ۷ پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۰۸
- ۸ پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۲
- ۹ دوران ریاست جمهوری
- ۱۰ برنده جایزه صلح نوبل
- ۱۱ جستارهای وابسته
- ۱۲ منابع
- ۱۳ پیوند به بیرون
زندگی شخصی[ویرایش]
باراک حسین اوباما در ۴ اوت ۱۹۶۱ در هونولولو، مرکز ایالت هاوایی متولد شد.[۴] او فرزند یک مهاجر کنیایی سیاهپوست و یک زن سفیدپوست از اهالی ویچیتا در ایالت کانزاس است.[۵]
پدربزرگ (پدرِ پدری) باراک اوباما در جریان مبارزات استقلالطلبانهٔ کنیا از بریتانیا، جزو چندینهزار کنیایی بود که روانهٔ بازداشتگاههای حکومت دستنشاندهٔ بریتانیا شد.[۶]
اگرچه پدر و پدرخواندهٔ او هردو مسلمان بودند، اما او یک مسیحی بار آمده و در ۴سالگی که در اندونزی زندگی میکرد، به جای شرکت در مدرسه «مکتب مذهبی مسلمانان» به مدارس کاتولیک و یا سکولار رفتهاست.[۷] اوباما و همسرش میشل، هماکنون عضو کلیسای متحد میباشند.
تحصیلات[ویرایش]
پدر و مادر اوباما در دانشگاه هاوایی در مانوا با یکدیگر آشنا شده بودند. آن دانهام، مادر اوباما با وجود مشکلات عدیده موفق شده بود در رشتهٔ مردمشناسی از همان دانشگاه مدرک دکترا دریافت کند.[۸]
اوباما نخست در ۱۹۸۳ لیسانس علوم سیاسی با گرایش روابط بینالملل[۹] از دانشگاه کلمبیا دریافت کرد. در سال ۱۹۸۸ پس از چند سال کار در شیکاگو با گرفتن کمک هزینه تحصیلی وارد دانشکده حقوق دانشگاه هاروارد شد. در هاروارد سرعت پیشرفت اوباما چنان شتاب یافت که در سال دوم تحصیل خود در هاروارد به ریاست ژورنال مشهور نشریه قانون هاروارد انتخاب گردید.[۱۰] او اولین رئیس سیاهپوست این نشریه حقوقی بود. وی در دوران ریاست خود به این سازمان که توسط نیروهای متخاصم دانشجویی اصولگرا و لیبرال منفصل گشته بود، تعادل بخشید.[۱۱] اوباما بزودی دکترای حقوق[۱۲] خود را از دانشگاه هاروارد با کسب درجه «افتخار» (به لاتین: magna cum laude) دریافت نمود. پس از فارغالتحصیل شدن به شیکاگو بازگشت و کارش به عنوان وکیل حقوق مدنی را آغاز کرد. باراک اوباما از سال ۱۹۹۲ تا ۲۰۰۴ به تدریس دروس حقوق اساسی (به انگلیسی: constitutional law) در دانشگاه شیکاگو اشتغال داشت.[۱۳]
زندگی سیاسی[ویرایش]
اوباما در ۴ ژانویه ۲۰۰۵ وارد سنا شد. با وجود تازهوارد بودن در واشنگتن او گروهی از مشاوران خبره را که معمولاً سناتورهای تازهکار به آن توجهی نمیکنند به کار گرفت. او «پیت روز»، کهنه سرباز قدیمی در امور سیاست ملی را به عنوان رئیس ستاد خود انتخاب کرد. وی با کنار زدن هیلاری کلینتون تنها رقیب جدی خود در کنگره ملی حزب دموکرات به عنوان نامزد این حزب معرفی شد.[۴]
او همچنین «کارن کورن بلو» اقتصاددان را به عنوان معاون سیاسی خود منصوب کرد. وی همچنین مسئولان اجرایی پیشین کلینتون، «آنتون لیک» و «سوزان رایس» را به عنوان مشاوران سیاست خارجی خودش برگزید.
اوباما پنجمین آفریقایی آمریکایی است که به سنا راه پیدا کرده و همچنین سومین آفریقایی آمریکایی است که با رأی بالا به عنوان سناتور برگزیده شدهاست. وی تنها سناتوری است که عضو کمیتهٔ حزبی سیاهان کنگرهاست. «سی کیو» که هفته نامهای فرا حزبی است، او را براساس تمام آرا و مصوبات سنا بین سالهای ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۷ وفادارترین دموکرات معرفی کردهاست. وی همچنین براساس نظرسنجی انجام گرفته از سوی مجلهٔ نشنال ژورنال به عنوان لیبرالترین سناتور در سال ۲۰۰۷ انتخاب شدهاست.[۱۴]
ستاد انتخابات ریاست جمهوری[ویرایش]
باراک اوباما در فوریه سال ۲۰۰۷ در ایالات ایلینوی در یک سخنرانی اعلام کرد نامزد انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۸ خواهد بود. ستاد انتخاباتی وی موفق به جلب ۵۴ میلیون دلار از حامیان در نیمه نخست سال ۲۰۰۷ شد که رکوردی در جلب سرمایه نسبت به انتخابات سالهای پیش از آن بود. نظر سنجیها نشان داد که او با سناتور هیلاری کلینتون دیگر نامزد انتخابات ریاست جمهوری حزب دمکرات رقابتی تنگاتنگ دارد همچنین او در انتخابات مقدماتی مجمع حزب دموکرات در ایالت آیووا نفر اول شد و در ایالت نیوهمشایر با اختلاف ۳ درصد بعد از سناتور کلینتون در جایگاه دوم قرار گرفت.
هزینه انتخاباتی[ویرایش]
در سپتامبر ۲۰۰۷، اوباما در پرسشنامهای در برابر سؤال آیا مایل هستید در سیستم تأمین مالی دولتی شرکت کنید، جواب «آری» داد. او اضافه کرد که فعالانه در جهت کسب توافق برای استفاده از بودجه دولتی در انتخابات عمومی، کوشش خواهد کرد. با این حال اوباما تا ابتدای سال۲۰۰۸ موفق به جمعآوری مبلغی رکورد شکن معادل ۲۳۴ میلیون دلار از طریق کمکهای اهدایی خصوصی گردیدهاست.[۱۵]
در ژانویه ۲۰۰۸، اوباما موفق شد ۳۲ میلیون دلار کمک دریافت کند، در حالی که هیلاری کلینتون مجبور شد برای مبارزات انتخاباتی از حساب شخصی خود پنج میلیون دلار برداشت کند.[۱۶]
در آوریل ۲۰۰۸ سناتور اوباما ۴۲ میلیون دلار خرج فعالیتهای انتخاباتی خود کرد که فاصله زیادی با ۹ میلیون دلار مخارج سناتور هیلاری کلینتون دارد.[۱۷]
باراک اوباما در رسانهها[ویرایش]
- هفتهنامه تایم در شماره ۲ مه ۲۰۰۸، پنجمین فهرست سالانه «بانفوذترین زنان و مردان جهان» را منتشر کرد. در این ردهبندی، اوباما در مقام سوم در ردهٔ «بانفوذترین رهبران کشورها و انقلابیون» جای داشت.[۱۸]
جنجال کشیش جرمایا رایت[ویرایش]
در آوریل ۲۰۰۸ باراک اوباما، در واکنش به سخنان جرمایا رایت کشیش سابق خود گفت: از نظراتی که از جانب آقای رایت بیان میشود عصبانی ام و دلتنگ شدهام. او همچنین سخنان جرمایا رایت را تفرقه انگیز و مخرب و در جهت منافع افرادی دانست که برای افزایش تنفر نژادی تلاش میکنند. جرمایا رایت دولت آمریکا را به بدرفتاری با سیاهان و انتشار عمدی ویروس عامل بیماری ایدز بین آنها متهم کردهاست. به گفته جرمایا رایت، سیاهان آمریکا باید به خاطر ادامه بدرفتاری دولت با خود بگویند: خداوند آمریکا را به خاطر برخورد غیرانسانی با شهروندانش لعنت کند.
اوباما در واکنش به سخنان جنجالی جرمایا رایت دربارهٔ دولت آمریکا گفت: بر این باورم این سخنان تصویر درستی از دیدگاه کلیسای سیاهپوستان آمریکا ارائه نکردهاست، این سخنان ارزشها و باورهای مرا به تصویر نمیکشد.
باراک اوباما همچنین سعی کرد از آقای رایت فاصله بگیرد. او گفت: جرمایا رایت دیگر آن فردی نیست که بیست سال پیش دیده بودم. هر رابطهای که با او داشتم در نتیجه سخنان او تغییر کردهاست.[۱۹]
موضع گیریهای سیاسی[ویرایش]
اوباما از اولین مخالفان سیاستهای دولت بوش در عراق بود. در ۱۶ مارس ۲۰۰۳، هنگامی که جورج بوش اولتیماتوم چهل و هشت ساعتهای به صدام حسین برای خروج از عراق یا مواجهه با جنگ داده بود، اوباما در بزرگترین اجتماع ضد جنگ در شیکاگو سخنرانی کرد و اظهار داشت که هنوز برای جلوگیری از وقوع جنگ «دیر نشده است».[۱۴] این مسئله او را از سایر رقبایش در انتخابات سنا در سال ۲۰۰۴ که به جنگ رای مثبت داده بودند متمایز کرد.
اوباما به عنوان یک سناتور با مواضع لیبرال جایگاه خود را مشخص کرده با این حال در برخی موضوعها چون آموزش و جلوگیری از بیماری ایدز نیز با همکاران جمهوریخواه خود همکاری کردهاست.[۷]
تحریم ایران[ویرایش]
باراک اوباما در ژوئن ۲۰۰۷ طرحی را به مجلس آمریکا ارائه کرد که سرمایه گذاران خارجی را به خروج سرمایههای خود از ایران تشویق میکند. به گفته سناتور اوباما دولت ایران از درآمدهای نفتی برای توسعه برنامه هستهای خود و حمایت از گروههای تروریستی در خاورمیانه استفاده میکرد و اعمال فشار بر شرکتها برای قطع روابط مالی با ایران اثر تحریمها را افزایش میدهد.[۲۰]
اسرائیل[ویرایش]
درآوریل ۲۰۰۸، در مناظره نود دقیقهای بین هیلاری کلینتون و باراک اوباما که از شبکه تلویزیونی ایبیسی آمریکا پخش شد. اوباما در پاسخ به واکنش او به حمله ایران به اسرائیل گفت: آمریکا اقدام مناسب را انجام خواهد داد.[۲۱]
وی در سخنرانیای در تاریخ ۴ ژوئن ۲۰۰۸ میلادی که در کمیته روابط عمومی آمریکایی اسرائیلی (AIPAC) انجام گرفت، گفت که اگر به ریاست جمهوری برگزیده شود؛ «هرکاری را که از دستش برآید خواهد کرد تا ایران به سلاح اتمی دست نیابد». وی همچنین ایران را «بزرگترین خطر برای اسرائیل و همچنین آرامش و ثبات در منطقه خاورمیانه خواند و گفت: «خطر ایران، شدید و واقعی است و هدف من این خواهد بود که این خطر را از پیش پا بردارم».[۲۲][۲۳]
وی همچنین «اورشلیم» را پایتخت تقسیمناشدنی اسرائیل خواند.[۲۴]
بهبود روابط با ایران[ویرایش]
باراک اوباما در اولین حضور حسن روحانی ریاست جمهوری ایران، در آمریکا، خواستار دیدار با وی شد که از سوی روحانی پذیرفته نشد. روحانی عنوان کرد بین ایران و آمریکا مسائل فراوانی وجود دارد و چندین سال است که بین ایران و آمریکا خصومتهایی است و ملاقات در سطح دو رئیس جمهور بعد از ۳۵ سال نیاز به مقدماتی دارد و در این سفر فرصت لازم برای این موضوع نبود.[۲۵][۲۶]
گفتگوی تلفنی با رئیس جمهور ایران[ویرایش]
در ساعات پایانی حضور روحانی در نیویورک گفتگویی تلفنی بین آنها شکل گرفت. در این گفتگوی تلفنی، دو طرف بر اراده سیاسی برای حل سریع مسئله هستهای تأکید کرده و زمینه را برای حل موضوعات دیگر و همکاری در مسائل منطقهای مورد توجه قرار دادند.[۲۷][۲۸]
انعقاد توافق جامع هستهای با ایران[ویرایش]
اوباما در جریان مذاکرات هستهای ایران و پنج بعلاوه یک، جان کری را به عنوان مسئول حل مسئله هستهای ایران تعیین کرد. با آغاز کار دولت یازدهم جمهوری اسلامی ایران، به ریاست حسن روحانی، و تعیین محمد جواد ظریف به عنوان وزیر امور خارجه ایران و مسئول انجام مذاکرات هستهای، وزرای خارجه ایران و آمریکا برای اولین بار پس از انقلاب ایران بر سر یک میز به مذاکره نشستند. نهایتاً در گام اول توافق هستهای ژنو و در گام دوم تفاهم هستهای لوزان میان ایران و پنج بعلاوه یک منعقد گردید؛ و در نهایت پس از مذاکرات فشرده در وین، ایران و پنج بعلاوه یک و در رأس آنها آمریکا به برنامه جامع اقدام مشترک یا توافق نهایی و جامع هستهای دست یافتند.[۲۹]
دیدار با وزیر امور خارجهٔ ایران[ویرایش]
در ۶ مهر ۱۳۹۴ و در حاشیهٔ برگزاری هفتادمین دوره مجمع عمومی سازمان ملل متحد، در حالی که محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران قصد خروج از سالن مجمع عمومی را داشت، به طور اتفاقی با باراک اوباما، رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا که توسط جان کری، وزیر امور خارجه همراهی میشد، و دو ساعت از سخنرانی وی در مجمع میگذشت، ملاقات کوتاهی داشت و دو طرف، ضمن سلام و احوالپرسی، با یکدیگر دست دادند. دست دادن ظریف با اوباما موجب ایجاد تنشهای زیادی در ایران شد.[۳۰][۳۱][۳۲]
محبوبیت[ویرایش]
باراک اوباما اولین بار با ایراد سخنرانی اصلی در گردهمایی حزب دموکرات آمریکا در سال ۲۰۰۴ توجه بسیاری را در عرصه ملی و بینالمللی جلب کرد. اوباما در این سخنرانی، که «جسارت امید» نام داشت، با تکیه بر زندگی و تاریخچه شخصی خودش به صحبت دربارهٔ آرمانهای آمریکا پرداخت:
پدر من با کار زیاد و پشتکار توانست فرصت درس خواندن در مکانی جادویی بهنام «آمریکا» را بیابد. کشوری که مهد آزادی و فرصت برای بسیاری از آنهایی بود که پیشتر به این کشور آمده بودند
باراک اوباما بعد از پیروزی چشمگیر خود در سال ۲۰۰۴ که چند ماه پس از این سخنرانی بود به چهره محبوب رسانهها و شخصیتی قابل توجه در واشنگتن تبدیل شد که دو کتاب پرفروش نیز به نام خود منتشر کردهاست، اولی «رویاهایی از پدرم» که نه سال پیش از وارد شدن به مجلس سنا نوشته شده و متشکل از خاطرات اوست. دومی «جسارت امید: اندیشههایی در بازپسگیری رؤیای آمریکایی» که بیانگر افکارش راجع به تاریخ و وضعیت کنونی ایالات متحدهاست. اوباما از حمایت اپرا وینفری، یکی از ستارگان محبوب تلویزیون آمریکا برخوردار است. این ستاره نه تنها از او خواست که نامزد انتخابات شود بلکه در تبلیغات انتخاباتی او نیز تلاش فعال دارد.[۷]
شخص سال مجله تایم[ویرایش]
مجله تایم که در آخرین شماره هر سال خود چهره، گروه، یا موضوعی را به عنوان شخص سال برمیگزیند در آخرین شماره سال ۲۰۰۸ باراک اوباما رئیس جمهور منتخب ایالات متحده را به عنوان شخص سال برگزید، این مجله باراک اوباما را به خاطر داشتن اعتماد به نفس جهت ترسیم آیندهای روشن و جاه طلبانه در روزگاری تیره و تار[۳۳] و همچنین به این علت که وی توانست به رغم تجربه کم با فائق آمدن بر دو نامزد قدرتمند و نیز تبعیضهای نژادی به عنوان چهل و چهارمین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا و نخستین رئیس جمهور سیاه پوست این کشور انتخاب شود مستحق دریافت این عنوان دانستهاست.[۳۴]
انتخاب به عنوان نماینده حزب دموکرات[ویرایش]
باراک اوباما به عنوان اولین سیاهپوست در تاریخ کشور آمریکا که در پی یک مبارزه انتخاباتی طولانی بر رقیبش هیلاری کلینتون پیروز شده بود نماینده حزب دموکرات در انتخابات سال ۲۰۰۹ انتخاب گردید.[۳۵] سرانجام در تاریخ ۷ ژوئن سال ۲۰۰۸ تنها رقیبش هیلاری کلینتون از رقابت دست کشید و گفت به طور کامل از آقای اوباما حمایت میکنم.[۳۶]
رقابت با مک کین[ویرایش]
پس از پایان انتخابات اولیه در حزب دمکرات و پیروزی اوباما، رقابت او با مک کین برای رسیدن به کرسی ریاست جمهوری آغاز شد. جان مک کین اوباما را به بی تجربگی در سیاست خارجی متهم میکند.[۳۷] در نقطه مقابل اوباما در اظهار نظری مک کین را جیره خوار شرکتهای نفتی دانست ولی توکر بوندز سخنگوی مک کین با رد این اظهارات اعلام کرد که این سناتور اوباما بود که به لایحه انرژی بوش - چنی که معاهدهای پرسود برای کمپانیهای نفتی بود رای مثبت داد و نه جان مک کین.[۳۸] در اوت ۲۰۰۸ باراک اوباما جوزف بایدن را به معاونت خود در این رقابت انتخاباتی برگزید.[۳۹]
پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۰۸[ویرایش]
بارک اوباما در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا ۲۰۰۸ که در ۴ نوامبر برگزار شد، با کسب ۳۶۵ رأی الکترال رقیب خود مک کین را که ۱۷۳ کارت الکترال را به دست آورده بود، شکست داد به پیروزی رسید[۴۰][۴۱] اوباما ۵۲٫۹٪ و مک کین ۴۵٫۷ ٪ از کل آراء را به دست آوردند؛ و از ۵۰ ایالت آمریکا، در ۲۸ ایالت اوباما و در ۲۲ ایالت مک کین پیروز شد.
همزمان در کنیا زادگاه او و جزیره اوباما در شرق آسیا که همنام اوست مردم به شادمانی پرداختند تا نخستین رئیس جمهور رنگین پوست و آفریقاییتبار آمریکا پس از ۴۳ ریاست جمهوری وارد کاخ سفید شود.[۴۲] دوران ریاست جمهوری او از ۲۰ ژانویه، ساعت ۱۲ ظهر به وقت شرق آمریکا آغاز شد.[۴۳]
اوباما در اولین سخنرانی پس از پیروزی در انتخابات در گرانت پارک، شیکاگو همهٔ مردم آمریکا را پیروز انتخابات خواند.
جوان و پیر، ثروتمند و فقیر، دموکرات و جمهوریخواه، سیاه، سفید، اسپانیاییزبان، آسیایی، سرخپوست، همجنسگرا، دوجنسگرا، معلول، غیرمعلول. این آمریکاییها به جهان پیغام دادند که ما هرگز مجموعه افراد یا مجموعه ایالات قرمز و ایالات آبی نبودهایم. ما امروز و همیشه ایالات متحده آمریکا هستیم و خواهیم بود.[۴۴]
پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۲[ویرایش]
باراک اوباما، در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۲، با پیروزی برابر میت رامنی، رقیب جمهوریخواه خود، چهار سال دیگر در مقام خود باقیماند.[۴۵]
اوباما در رقابتی نزدیک با ۵۱٫۱٪ آرا نسبت به ۴۷٫۲٪ رامنی پیروز گردید.
این انتخابات پنجاه و هفتمین انتخابات ریاستجمهوری در تاریخ آمریکا بود که در روز سهشنبه مورخ ۶ نوامبر ۲۰۱۲ (۱۶ آبان ۱۳۹۱) برای انتخاب چهل و پنجمین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا انجام شد.
دوران ریاست جمهوری[ویرایش]
باراک اوباما رئیس جمهور منتخب ایالات متحده روز ۲۰ ژانویه ۲۰۰۹ رسماً کار خود را به عنوان رئیس جمهور آغاز کرد. در حال حاضر در کابینه اوباما جوزف بایدن به عنوان معاون اول منتخب و رام امانوئل به عنوان ریاست کارکنان کاخ سفید انتخاب شدهاند.[۴۶]
برنده جایزه صلح نوبل[ویرایش]
درسال ۲۰۰۹، کمیته نروژی صلح نوبل به علت «تلاش فوقالعاده برای تقویت دیپلماسی بینالمللی و ترغیب به همکاری میان مردم» جایزه صلح نوبل سال را باراک اوباما اهدا کرد.[۴۷][۴۸] پیش از اوباما دو رئیس جمهور دیگر آمریکا این جایزه را در زمان ریاست جمهوری خود دریافت کرده بودند ولی اوباما اولین رئیس جمهوری آمریکاست که در اولین سال ریاست جمهوری دریافت کردهاست. اهدای این جایزه باعث برانگیخته شدن واکنشهای انتقادی از سوی برخی رهبران جهان شد.[۴۹]
جستارهای وابسته[ویرایش]
پیشین: جورج دبلیو بوش |
رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا ۲۰ ژانویه ۲۰۰۹-اکنون |
پسین: دونالد ترامپ |
پیشین: مارتی آهتیساری |
برنده جایزه صلح نوبل ۲۰۰۹ |
پسین: لیو شیائوبو |
منابع[ویرایش]
- ↑ New official portrait released
- ↑ * Obama awarded 2009 Nobel Peace Prize, CNN
- ↑ “Famous Left-Handers”. Indiana University. Retrieved 6 October 2013.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ فردا نیوز
- ↑ Ancestry of Barack Obama
- ↑ دادگاه بریتانیایی به شکنجهشدگان دوران استعمار اجازهٔ پیگرد دولت را داد؛ بیبیسی فارسی
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ زندگی نامه باراک اوباما، بیبیسی فارسی
- ↑ The Story of Barack Obama's Mother - TIME
- ↑ Columbia College Today
- ↑ زندگینامه اولین رئیس جمهور سیاهپوست آمریکا فردا نیوز
- ↑ Obama kept Law Review balanced - Jeffrey Ressner and Ben Smith - Politico.com
- ↑ بر طبق "InfoBrief, Science Resource Statistics" NSF 06-312, 2006, p. 7، مدرک J.D. (دکترای قضائی) یک دکترای حرفهای (در مقابل دکترای فلسفی یا PHD) محسوب میشود.
- ↑ Teaching Law, Testing Ideas, Obama Stood Slightly Apart, The New York Times
- ↑ ۱۴٫۰ ۱۴٫۱ زندگی نامه سناتور اوباما وبگاه مطالعات آمریکا
- ↑ بودجهٔ دولتی به تأمین مالی مبارزات انتخابی ریاست جمهوری کمک میکند وبگاه وزارت امور خارجه آمریکا
- ↑ انتخابات پر هزینه آمریکا؛ رقابت یک میلیارد دلاری! وبگاه رادیو فردا
- ↑ آخرین تلاشها در آخرین ساعات باقیمانده به انتخابات پنسیلوانیا وبگاه بیبیسی فارسی
- ↑ صد نفری که جهان را تکان دادند؛ به انتخاب «تایم» (رادیو فردا)
- ↑ اوباما از کشیش سابق خود انتقاد کرد وبگاه بیبیسی فارسی
- ↑ طرح جدید کنگره برای تشدید تحریم ایران وبگاه بیبیسی فارسی
- ↑ کلینتون به امکان موفقیت اوباما در انتخابات اذعان کرد وبگاه بیبیسی فارسی
- ↑ اوباما: «برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح اتمی هرکاری میکنم» (بیبیسی فارسی)
- ↑ Obama to AIPAC: Committed to defending Israel from any threat (هاآرتص)
- ↑ Obama toughens Iran stance, backs Israel on Jerusalem, Reuters
- ↑ http://www.jamnews.ir/detail/News/237754
- ↑ http://www.entekhab.ir/fa/news/130846
- ↑ http://www.entekhab.ir/fa/news/130859
- ↑ http://www.mehrnews.com/detail/News/2144418
- ↑ Haidar, J.I. , 2015."Sanctions and Exports Deflection: Evidence from Iran," Paris School of Economics, University of Paris 1 Pantheon Sorbonne, Mimeo
- ↑ [۱] ایسنا
- ↑ [۲] باشگاه خبرنگاران جوان
- ↑ [۳] بیبیسی فارسی
- ↑ «تایم اوباما را به عنوان 'شخصیت سال' برگزید». بیبیسی فارسی.
- ↑ «باراک اوباما، مرد سال «تایم»». جام جم.
- ↑ «اوباما نامزد نهایی حزب دموکرات شد» (فارسی). وبگاه تابناک.
- ↑ «هیلاری رسماً از اوباما حمایت کرد» (فارسی). وبگاه رسمی بیبیسی.
- ↑ دردسرهای خوش هیکلی برای اوباما! وبگاه تابناک
- ↑ اوباما: مککین، جیرهخوار غولهای نفتی آمریکا وبگاه تابناک
- ↑ Obama Chooses Biden as Running Mate از وبگاه نیویورک تایمز
- ↑ White Americans play major role in electing the first black president
- ↑ Obama wins, says "change has come to America" وبگاه رویترز
- ↑ Obama wins historic US election وبگاه بیبیسی
- ↑ A Visitor's Guide to the Presidential Inauguration of Barack Obama
- ↑ *اوباما، باراک. بله، ما میتوانیم. . هفتهنامه شهروند امروز. ترجمهٔ آرش عزیزی سوم، ش. ۷۱ (۱۸ آبان ۱۳۸۷): ۵۶.
- ↑ http://www.bbc.co.uk/persian/world/2012/11/121107_an_usa2012_election_obama.shtml
- ↑ «اسامی کابینه احتمالی اوباما؛ وزیران دوران کلینتون در ردیف اول». خبرگزاری مهر.
- ↑ The Nobel Peace Prize 2009 Nobel Foundation
- ↑ «باراک اوباما برنده جایزه صلح نوبل اعلام شد». خبرگزاری بیبیسی. جهان. بازبینیشده در ۹ اکتبر ۲۰۰۹.
- ↑ Dan Lothian. «Obama: Nobel Peace Prize is call to action» (انگلیسی). خبرگزاری CNN. بازبینیشده در ۹ اکتبر۲۰۰۹.
پیوند به بیرون[ویرایش]
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ باراک اوباما موجود است. |
مجموعهای از گفتاوردهای مربوط به باراک اوباما در ویکیگفتاورد موجود است. |
- دیدار اوباما با شیعیان بزرگترین مسجد تشیع در آمریکا
- وبگاه رسمی اوباما در مجلس سنای آمریکا
- متن کامل سخنرانی پیروزی اوباما در شیکاگو (فارسی و انگلیسی، وبگاه صدای آمریکا)
- متن مناظره مک کین-اوباما،شهروند امروز (فارسی)
- گزارش تصویری از مراسم تحلیف اوباما
- خطابهٔ پرزیدنت باراک اوباما در آغاز دوران ریاست جمهوری
- کشف سم رایسین در نامهای که به باراک اوباما فرستاده شد
|
|
|
|
|
|
|
|
- زادگان ۱۹۶۱ (میلادی)
- افراد زنده
- باراک اوباما
- آفریقاییتبارهای اهل ایالات متحده آمریکا
- آلمانیتبارهای اهل ایالات متحده آمریکا
- آمریکاییهای لوتبار (کنیا)
- استادان دانشگاه آفریقاییتبار اهل ایالات متحده آمریکا
- استادان دانشگاه شیکاگو
- اسکاتلندیتبارهای اهل ایالات متحده آمریکا
- اعضای کلیسای متحد مسیح
- اعضای هیئت علمی دانشکده حقوق دانشگاه شیکاگو
- افراد آمریکایی پروتستان فرانسویتبار
- افراد آمریکایی کنیاییتبار
- انگلیسیتبارهای اهل ایالات متحده آمریکا
- اهالی هونولولو، هاوایی
- ایرلندیتبارهای اهل ایالات متحده آمریکا
- برندگان جایزه صلح نوبل
- برندگان جایزه گرمی
- برندگان جایزه نوبل اهل ایالات متحده آمریکا
- پروتستانهای اهل ایالات متحده آمریکا
- ترقیخواهی در ایالات متحده آمریکا
- خانواده اوباما
- خاطرهنویسان اهل آمریکا
- خاطرهنویسان اهل ایالات متحده آمریکا
- دانشآموختگان اوسیدنتال کالج
- دانشآموختگان دانشگاه کلمبیا
- دانشآموختگان دانشگاه هاروارد
- دانشآموختگان مدرسه پانهها
- دانشآموختگان مدرسه حقوق هاروارد
- دریافتکنندگان مدال ریاست جمهوری اسرائیل
- دموکراتهای اهل ایلینوی
- دور از وطنهای اهل ایالات متحده آمریکا در اندونزی
- رهبران ملی کنونی
- رئیسجمهورهای ایالات متحده آمریکا
- رئیسجمهورهای حزب دموکرات ایالات متحده آمریکا
- سناتورهای آمریکایی آفریقاییتبار
- سناتورهای ایالتی ایلینوی
- سوئیسیتبارهای اهل ایالات متحده آمریکا
- سیاستمداران آفریقاییتبار اهل ایالات متحده آمریکا
- سیاستمداران اهل شیکاگو، ایلینوی
- سیاستمداران اهل هونولولو، هاوایی
- سیاستمداران اهل ایالات متحده آمریکا
- سیاستمداران سده ۲۱ (میلادی) اهل ایالات متحده آمریکا
- شخص سال برگزیده مجله تایم
- فعالان حقوق همجنسگرایان اهل ایالات متحده آمریکا
- فمینیستهای اهل ایالات متحده آمریکا
- فمینیستهای مرد
- محققان سده ۲۰ (میلادی)
- محققان سده ۲۱ (میلادی)
- مخالفان آپاراتاید در آفریقای جنوبی
- مدافعان کنترل اسلحه اهل ایالات متحده آمریکا
- مسیحیان آفریقاییتبار اهل ایالات متحده آمریکا
- مسیحیان اهل ایالات متحده آمریکا
- منتقدان اسلامهراسی
- نامزدهای آفریقاییتبار انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا
- نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا ۲۰۰۸ (میلادی)
- نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا ۲۰۱۲ (میلادی)
- نامزدهای ریاستجمهوری آمریکا از حزب دموکرات
- نمایندگان سنای آمریکا از ایالت ایلینوی
- نمایندگان سنای حزب دموکرات ایالات متحده آمریکا
- نویسندگان اهل شیکاگو، ایلینوی
- نویسندگان سده ۲۰ (میلادی) اهل ایالات متحده آمریکا
- نویسندگان سده ۲۱ (میلادی) اهل ایالات متحده آمریکا
- نویسندگان سیاسی اهل ایالات متحده آمریکا
- نویسندگان غیر داستانی آمریکایی آفریقاییتبار
- نویسندگان مرد اهل ایالات متحده آمریکا
- ولزیتبارهای اهل ایالات متحده آمریکا