چاریکار

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

مختصات: ۳۵°۰′۴۷″ شمالی ۶۹°۱۰′۸″ شرقی / ۳۵.۰۱۳۰۶° شمالی ۶۹.۱۶۸۸۹° شرقی / 35.01306; 69.16889

چاریکار
چاریکار بر افغانستان واقع شده‌است
چاریکار
اطلاعات کلی
نام رسمی : چاریکار
کشور : افغانستان Flag of Afghanistan.svg
ولایت :

پروان

مردم
جمعیت ۵۳٬۶۷۶
زبان‌های گفتاری: فارسی
جغرافیای طبیعی
ارتفاع از سطح دریا : ۱۶۰۰ متر

چاریکار مرکز ولایت (استان) پَروان کشور افغانستان است.

شهر چاریکار در حدود ۶۴ کیلومتری شمال کابل و در خاور پیوندگاه رودهای غوربند و پنجشیر واقع است. راه اصلی کابل ـ بغلان و نیز شمال افغانستان از چاریکار می‌گذرد.[۱]

جمعیت این شهر در سال ۱۹۸۸ در حدود ۲۹۴۰۰ نفر برآورد شده بود و امروزه ۵۳۶۷۶ تن اعلام می‌شود.[۲] منطقهٔ میان کابل و چاریکار متراکم‌ترین منطقه افغانستان از نظر جمعیت است.[۳]

این شهر در محل ورودی درهٔ پنجشیر واقع شده است. صنعت پارچه کتان و ساخت کارد و ابزار فلزی چاریکار و پیرامون آن در افغانستان معروف است.[۴] کوزه‌گری و انگورهای این شهر نیز معروفند. در دهه ۱۹۶۰ بزرگ‌ترین کارخانه نساجی افغانستان در گلبهار در نزدیکی چاریکار ساخته شد.[۵] که ساخت آن سبب رشد جمعیت چاریکار پس از سال ۱۹۶۲ میلادی شد.[۶]

از نقاط دیدنی شهر، تپه گل غندی است. گردشگاه تپه گل غندی که از گردشگاه‌های بهاری افغانستان است در سال ۱۳۲۴ خورشیدی (۱۹۴۵ میلادی) در زمان میرعلم خان شهردار چاریکار بنیاد شد.[۷] در سال ۱۳۲۷ خورشیدی بهای جان، شاعر پشتوزبان از این تپه دیدن کرد و نام آن را تپه گل غندی (تپه گل) گذاشت.[۸] بیشتر مردم این شهر از قوم تاجیک‌ هستند.

پیشینه[ویرایش]

در افسانه‌ها بنیاد شهر چاریکار را به جمشید پادشاه نسبت می‌دهند. بنیاد تاریخی آن را نیز بدست شاه کانیشکا از دودمان کوشانیان می‌دانند.

در سال ۱۸۴۱ و در جریان جنگ انگلیس با افغانستان، یک هنگ از سربازان انگلیسی مستقر در چاریکار قتل‌عام شدند.[۹]

در ۲۱ ژوئیه ۱۸۸۰ عبدالرحمن خان در شهر چاریکار اعلان پادشاهی کرد.[۱۰]

نیروهای حبیب‌الله کلکانی (بچه‌سَقّا) پاشاه افغانستان، چاریکار را در سال ۱۳۰۸ خورشیدی اشغال نمودند.[۱۱]

بعدها محمدگل خان مهمند، وزیر داخله افغانستان که سیاست پشتوسازی را دنبال می‌کرد، شهر چاریکار را به آتش کشید و ویران ساخت.[۱]

پس از مداخله نظامی روسیه در سال ۱۹۷۹، چاریکار صحنه جنگ‌های شدیدی شد.[۱۲] پس از اشغال منطقه از سوی طالبان، مردم چاریکار در ۲۳ میزان ۱۳۷۵ علیه طالبان قیام کردند.[۱۳]


قریه جات مربوطه شهر چاریکار[ویرایش]

  1. بایان علیأ
  2. ده ملایوسف
  3. قلعه وزیر خان
  4. قلعه بدل
  5. تیلانچی
  6. طوغبیردی
  7. تتمدره

منابع[ویرایش]

*Wikipedia contributors, "Charikar," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Charikar&oldid=184514990.