نوار کاست

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
Tdkc60cassette.jpg

نوار کاست (به انگلیسی: Audio cassette) نوعی کاست است برای ضبط موسیقی. برای پخش نوار کاست از دستگاه ضبط و پخش نوار کاست استفاده می‌شود.

نوار کاست استاندارد در سال ۱۹۶۳ توسط شرکت فیلیپس اختراع شد و کاست فشرده (به انگلیسی: Compact Cassette) نامیده شد. انواع اولیه از کیفیت پایینی برخوردار بودند. در اوان دهه هفتاد میلادی این ابزار میان عامه بسیار پرطرفدار بود. با آمدن واکمن شرکت سونی نوار کاست توجه بیشتر در دهه هشتاد یافت.

با آمدن سی دی امروزه استفاده از نوار کاست به شدت کاسته شده‌است.

Old cassette Sony

مدت زمان[ویرایش]

اغلب نوار کاست‌ها برای ثبت موسیقی به مدت ۶۰ دقیقه بودند. در کنار این نوع، نوار کاست‌هایی هم به مدت زمان‌های ۴۶، ۹۰ و حتی ۱۲۰ دقیقه نیز ساخته شده‌است. این کاست‌ها دو طرفه بوده و هر طرف شان در بر گیرنده نصف زمان کلی آنها می‌شد. معمولاً دو طرف کاست را با حروف لاتین A و B و یا اعداد ۱ و ۲ از یکدیگر متمایز می‌کردند.

کیفیت[ویرایش]

کیفیت صدای ضبط شده روی نوار کاست ارتباط مستقیمی با مواد مغناطیسی روی نوار دارد. نوار کاست قابلیت چندین بار ضبط را دارد اما معمولاً با هربار ضبط صدا روی نوار کاست از کیفیت صدای ضبط شده کاسته می‌شود. نوعی نوار کاست که در بازار ایران با نام نیکل کروم شناخته می‌شد نیز وجود داشت که کیفیت ضبط بسیار خوبی داشت.

بر علاوه بر مشخصات فنی نوار کاست تنظیم بودن هد دستگاه پخش کننده عامل بسیار مهمی در خروجی صدا دارد.

ثبت دیتا[ویرایش]

در دهه هشتاد میلادی، نوار کاست برای ثبت دیتا در برخی از کامپیوترهای خانگی و اداری کوچک مانند کمودور ۶۴ مورد استفاده قرار می‌گرفت.

منابع[ویرایش]

«Compact Cassette.» Wikipedia, The Free Encyclopedia. 27 Feb ۲۰۰۸، ۲۲:۳۶ UTC. Wikimedia Foundation, Inc. ۲ مارس ۲۰۰۸ <http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Compact_Cassette&oldid=194520155>.