جنگافزار هستهای
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. لطفاً با توجه به شیوهٔ ویکیپدیا برای ارجاع به منابع با ارایهٔ منابع معتبر این مقاله را بهبود بخشید. مطالب بیمنبع را میتوان به چالش کشید و حذف کرد. |
جنگافزار هستهای |
---|
پیشزمینه |
فهرست کشورهای دارنده سلاح هستهای |
جنگافزار هستهای یا سلاح هستهای جنگافزارهایی هستند که در آنها از انرژی حاصل از شکافت یا گداخت هستهای برای تخریب و کشتار استفاده میشود.
این سلاحها در طول تاریخ تنها دو بار در جنگ جهانی دوم توسط آمریکا علیه ژاپن در شهرهای هیروشیما و ناگازاکی مورد استفاده قرار گرفت.
محتویات
بمب اتمی[ویرایش]
بمب اتمی نام رایج وسایل انفجاری است که در آنها از انرژی آزاد شده در فرایند شکافت هستهای، یا گداخت هستهای برای تخریب استفاده میشود. بمبهای اتمی که برمبنای گداخت کار میکنند نسل نوین بمب اتمی هستند و قدرتی بسیار بیشتر از بمبهای شکافتی دارند. مبنای آزاد شدن انرژی در هر دو نوع بمب اتمی تبدیل ماده به انرژی (E=mc²)است اما در بمبهای گداختی جرم بیشتری از ماده به انرژی تبدیل میشود. نخستین بمب اتمی که بمبی پلوتونیومی (از نوع شکافتی) بود در سال ۱۹۴۵م در جریان جنگ جهانی دوم در آمریکا ساخته و در شانزدهم ژوئیهٔ ۱۹۴۵م در صحرای آلاموگوردو در نیو مکزیکوی آمریکا آزمایش شد. آمریکا تنها کشوری است که از بمب اتمی (شکافتی-اورانیومی در هیروشیما و شکافتی-پلوتونیومی در ناگازاکی) استفاده نظامی کردهاست. شوروی در سال ۱۹۴۹ دارای بمب اتمی شد.
اختراع این سلاح، ریشه طولانی در تاریخ علم فیزیک و شیمی دارد اما استفاده از دانش به دست آمده، برای ساخت بمب اتمی بیشتر به رابرت اوپنهایمر و ادوارد تلر نسبت داده میشود.
تاریخچهٔ سلاحهای هستهای[ویرایش]
اولین تلاشها در جهت ساخت بمب اتمی در آلمان نازی آغاز شد. در این دوران، شیمیدانی به نام پل هارتک از اساتید دانشگاه هامبورگ به توان بالقوه نیروی اتمی برای کاربردهای نظامی پی برد. وی در ۲۴ فوریه ۱۹۳۹ امکان استفاده از انرژی هستهای به عنوان یک سلاح با توان تخریبی نا محدود را طی نامهای به وزارت جنگ در برلین اطلاع داد. بهدنبال این امر گروهی برای تحقیق در این رابطه تشکیل شد و ورنر کارل هایزنبرگ فیزیکدان برجسته آلمانی به طور غیررسمی سرپرست تیم تحقیقاتی آلمان برای ساخت بمب هستهای گشت.
در همین زمان، آلبرت انیشتین طی نامه معروف خود به روزولت رئیس جمهور وقت آمریکا خطر دستیابی آلمان به تولید بمب اتمی را گوشزد کرد. متعاقب این اخطار روزولت دستور ایجاد پروژه منهتن با هدف تحقیق در این رابطه و تولید بمب اتمی را با همکاری کشور انگلستان صادر کرد. برای این پروژه تأسیساتی در لوس آلاموس در ایالت نیومکزیکو، اوک ریج ایالت تنسی و همفورد ایالت واشینگتن به کار گرفته شدند و تیمی از برجستهترین دانشمندان آن دوران به استخدام این پروژه درآمدند. محققان آلمانی موفق به تولید بمب اتمی نشدند. اگرچه ادعاهایی در زمینه آزمایش نوعی ابزار هستهای توسط نازیها پیش از پایان جنگ جهانی دوم مطرح شده است.[۱] اما تیم آمریکایی به سرپرستی فیزیکدان برجسته، جی آر اوپنهایمر موفق به ساخت عملی اولین بمب هستهای شد که در ۱۶ ژوئیه ۱۹۴۵ در ناحیهای موسوم به ترینیتی در نیومکزیکو آزمایش شد.
به فاصله کوتاهی در ۶ آگوست ۱۹۴۵، بمب افکن اسکادران ۵۰۹ نیروی هوایی آمریکا موسوم به Enola Gay(که اکنون در موزهای در واشینگتن نگهداری میشود)، از پایگاهی در جنوب اقیانوس آرام به پرواز درآمد و در ساعت ۸:۱۵ دقیقه به وقت محلی، بمب موسوم به پسر کوچک را بر شهر هیروشیما ژاپن منفجر ساخت و بدین ترتیب نام کشور ایالات متحده آمریکا را برای همیشه در تاریخ، به عنوان تنها کشور استفاده کننده از سلاح کشتار جمعی در تاریخ بشریت ثبت نمود. این بمب که در طراحی آن از ۶۴ کیلوگرم اورانیوم استفاده شده بود، از ارتفاع ۹۶۰۰ متری رها شد و در ارتفاع ۵۸۰ متری سطح زمین با شدتی معادل با انفجار ۱۵ هزار تن TNT منفجر شد. مجموع تلفات اولیه و کشته شدگان ناشی از عوارض این انفجار را بالغ بر ۱۴۰۰۰۰ نفر تخمین میزنند. سه روز بعد در ۹ آگوست انفجار بمب مرد چاق در شهر ناگازاکی ژاپن موجب کشتار ۷۴۰۰۰ نفر انسان دیگر شد. این بمب که از پلوتونیوم به عنوان ماده شکافت پذیر استفاده میکرد، انفجاری به شدت ۲۱ کیلوتن TNT ایجاد کرد. بمب دیگری نیز در پروژه منهتن تولید شده بود که هرگز از آن استفاده نشد.
پس از پایان جنگ دوم جهانی دانشمندان در آمریکا به تحقیق در رابطه با تسلیحات هستهای ادامه دادند. اگرچه این تصور وجود داشت که هیچ کشوری دیگری در دنیا نمیتواند تا پیش از سال ۱۹۵۵ به فناوری ساخت سلاح هستهای دست یابد، اما کلاوس فیوکس یکی از فیزیکدانان آلمانی که در رابطه با مواد فوق انفجاری (High Explosive) با تیم اوپنهایمر همکاری میکرد، طرحها و جزئیات طراحی بمب آزمایش شده در ترینیتی را در اختیار جاسوسان شوروی قرار داد. به این ترتیب در ۲۹ اوت ۱۹۴۹ اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی اولین آزمایش اتمی خود را با موفقیت انجام داد و غرب را در وحشت فرو برد. این انفجار اثر زیادی در تسریع جنگ سرد گذارد و موجب ایجاد رقابت تسلیحاتی بین آمریکا و شوروی گردید.
پس از آن ایالات متحده جهت حفظ برتری تسلیحاتی خود، تحقیق برای ساخت بمب گرماهستهای (هیدروژنی) را آغاز کرد. پیش از این رابرت اوپنهایمر به دلیل اتخاذ مواضعی علیه ساخت تسلیحات هستهای از سرپرستی پروژه کنار گذارده شد و ادوارد تلر هدایت عملی پروژه ساخت بمب هیدروژنی را برعهده گرفت.
نخستین آزمایش بمب گرما-هستهای با اسم رمز مایک در نوامبر سال ۱۹۵۲ در جزیره کوچکی به نام الوگالب در جزایر مارشال انجام شد. وزن تجهیزات به کار رفته در این انفجار شامل دستگاههای تبرید به بیش از ۶۵ تن میرسید. از آنجایی که در این سیستم مستقیماً از ایزوتوپهای دوتریوم و تریتیوم مایع استفاده میشد، به آن لقب بمب خیس داده بودند. پیش بینی میشد که قدرت این انفجار معادل یک یا دو مگاتن تیانتی باشد. اما برخلاف انتظار شدت انفجار معادل ۱۰٫۴ مگاتن تیانتی بود. نتایج انفجار بسیار هراسناک بود. قطر گوی آتشین حاصل از این انفجار به ۵ کیلومتر رسید. جزیره الوگالب تقریباً تبخیر شد و حفرهای به عمق ۸۰۰ متر و شعاع دهانه ۳ کیلومتر برجای ماند.
عراق در سال ۱۹۷۷ شروع به ساخت راکتور هستهای اوسیراک (معروف به تموز۱) نمود تا بتواند در جنگ خود با ایران به برتری هستهای دست یابد ولی طی حملات هوایی ایران این راکتور آسیب جبران ناپذیری دید و کارشناسان فرانسوی حاضر در راکتور را ترک کردند، و سپس توسط حمله هوایی اسرائیل به طور کامل نابود شد.
نکاتی دربارهٔ بمب اتمی[ویرایش]
- منطقه انفجار بمبهای هستهای به پنج قسمت تقسیم میشود:۱- منطقه تبخیر ۲- منطقه تخریب کلی ۳- منطقه آسیب شدید گرمایی ۴- منطقه آسیب شدید انفجاری ۵- منطقه آسیب شدید باد و آتش. در منطقه تبخیر درجه حرارتی معادل سیصد میلیون درجه سانتیگراد بوجود میآید و هر چیزی، از فلز گرفته تا انسان و حیوان، در این درجه حرارت آتش نمیگیرد بلکه بخار میشود.
- آثار زیانبار این انفجار حتی تا شعاع پنجاه کیلومتری وجود دارد و موج انفجار آن که حامل انرژی زیادی است میتواند میلیونها دلار تجهیزات الکترونیکی پیشرفته نظیر ماهوارهها و یا سیستمهای مخابراتی را به چندی آهنپاره تبدیل کند و همه آنها را از کار بیندازد.
- اینها همه آثار ظاهری و فوری بمبهای هستهای است. پس از انفجار تا سالهای طولانی تشعشعات زیانبار رادیواکتیو مانع ادامه حیات موجودات زنده در محلهای نزدیک به انفجار میشود.
- پرتو رادیو اکتیو از پرتوهای آلفا، بتا، گاما و تابش نوترونی تشکیل شدهاست. نوع آلفای آن بسیار خطرناک است ولی توان نفوذ اندکی دارد. این پرتو در بافت زنده تنها کمتر از ۱۰۰ میکرون نفوذ میکند اما برای آن ویرانگر است.
- پرتوی گاما از دیوار و سنگ نیز عبور میکند. هر ۹ میلیمتر سرب یا هر ۲۵ متر هوا شدت تابش آن را نصف میکند. این پرتو نیز با توجه به فرکانس بسیار بالا، انرژی زیادی دارد که اگر به بدن انسان برخورد کند از ساختار سلولی آن عبور کرده و در مسیر حرکت خود باعث تخریب ماده دیْوکسی ریبوز نوکلوئیک اسید یا همان DNA شده و سرانجام زمینه را برای پیدایش انواع سرطانها، سندرمها و نقایص غیرقابل درمان دیگر فراهم میکند وحتی این نقایص به نسلهای آینده نیز منتقل خواهد شد. برای جلوگیری از نفوذ تابش گاما به حدود ۱۰ سانتیمتر دیوارهٔ سربی نیاز است.
بمب اتمی نوع A[ویرایش]
ساخت این نوع بمب اتمی بسیار ساده میباشد و تنها به مقدار کافی اورانیوم با خلوص مناسب که به روش مناسبی قالب گیری شده باشد (فرم نیم کروی) احتیاج دارد. در این روش اورانیوم قالب گیری شده توسط تفنگ سادهای مورد هدف قرار میگیرد. این تفنگ مانند تفنگ جنگی بسیار سادهای میباشد که تنها با باروت و یا هر چیز قابل انفجار دیگری پرشده و گلوله آن تنها اورانیوم غنی شده میباشد. برخورد دو قطعه اورانیوم باعث انفجار هستهای میشود. بعلت اینکه دو قطعه اورانیوم همدیگر را دفع میکنند روش قالب گیری نیم کروی مهمترین بخش این کار میباشد.
تعداد بمبهای اتمی موجود در جهان[ویرایش]
بان کیمون، دبیرکل سازمان ملل متحد، در کنفرانس سلاحهای هستهای سازمان ملل در مکزیکو سیتی که شصت و دومین کنفرانس سالانه از این نوع محسوب میشد بیان کرد که تا تاریخ ۹ سپتامبر ۲۰۰۹ حدود ۲۰٬۰۰۰ بمب اتمی در جهان ساخته شده است.[۲]
کشورهای دارای جنگافزار هستهای[ویرایش]
ردیف | کشور | دستیابی به بمب | تعداد حدودی کلاهک هستهای |
وضعیت در معاهدههای بینالمللی | توضیحات | |
---|---|---|---|---|---|---|
انپیتی | سیتیبیتی | |||||
۱ | آمریکا | ۱۹۴۵ | ~۷٬۷۰۰ [۳] | امضاکننده[۴] | امضاکننده[۵] | عضو دائم شورای امنیت (دارای حق وتو) |
۲ | روسیه | ۱۹۴۹ | ~۸٬۵۰۰[۳] | امضاکننده[۴] | اجراکننده[۵] | عضو دائم شورای امنیت (دارای حق وتو) |
۳ | بریتانیا | ۱۹۵۲ | ~۲۲۵[۳] | امضاکننده[۴] | اجراکننده[۵] | عضو دائم شورای امنیت (دارای حق وتو) |
۴ | فرانسه | ۱۹۶۰ | ~۳۰۰[۳] | امضاکننده[۴] | اجراکننده[۵] | عضو دائم شورای امنیت (دارای حق وتو) |
۵ | چین | ۱۹۶۴ | ~۲۵۰[۳] | امضاکننده[۴] | امضاکننده[۵] | عضو دائم شورای امنیت (دارای حق وتو) |
۶ | هند | ۱۹۷۴ | ۹۰ تا ۱۱۰[۳] | عدم امضا[۴] | عدم امضا[۵] | |
۷ | پاکستان | ۱۹۹۸ | ۱۰۰ تا ۱۲۰[۳] | عدم امضا[۴] | عدم امضا[۵] | |
۸ | کره شمالی | ۲۰۰۶ | کمتر از ۱۰[۳] | خروج[۴] | عدم امضا[۵] | |
— | اسرائیل | نامشخص | ~۸۰[۳] | عدم امضا[۴] | امضاکننده[۵] | اسرائیل دارا بودن بمب اتمی را رسماً اعلام نکردهاست |
انواع بمب اتمی[ویرایش]
- بمب حاصل از شکافت (A-Bomb)
- بمب حاصل از همجوشی (H-Bomb)
- بمب نوترونی (N-Bomb)
پدافند هستهای[ویرایش]
استفاده از سلاحهای اتمی به دلیل اثرات و ویژگیهای خاصی بوده که سایر جنگافزارها چنین قابلیتی ندارند از جمله:
- ایجاد خسارتهای سنگین جانی و مالی
- غیرقابل استفاده کردن و آلودگی محیط
- تهدید طرف مقابل و تحت فشار گذاشتن طرف مقابل برای قبول خواستهها
- تغییر توازن قدرت درجنگ
- وسعت شعاع تخریب و خسارات هنگفت
- استفاده سریع در هر شرایط
- نفوذ اَثَرات تخریبی آن در تأسیسات
البته با وجود این قابلیتها کشورها و دولتهای دارنده سلاح هستهای با مشکلاتی رو به رو اند به شرح زیر:
- مخالف اذهان عمومی جهان است.
- عمدهٔ تجهیزات و تأسیسات را نابود میسازد که خود دشمن نیز ممکن است به آن نیاز پیدا کند.
- آلودگی شدید هستهای که باعث عدم استفاده از منطقه میگردد.
- عدم کنترل شعاع آلودگی که در اثر کم بودن ممکن است آن خسارت مورد نظر وارد نشود و همچنین با زیاد شدن شعاع آلودگی ممکن است به نیروهای خودی آسیب برسد.
اثرات و مراحل انفجار هستهای[ویرایش]
تشعشع حرارتی[ویرایش]
- گوی آتشین تشکیل شده که دمای مرکز آن به چند میلیون درجه سانتیگراد میرسد (حتی از سطح خورشید هم بیشتر میشود).[نیازمند منبع]
- هرچیزی را در نزدیکی خود به خاکستر سفیدی تبدیل میکند وجود باد هم میتواند به این عمل کمک نماید.
- در همان دو الی سه ثانیه اول تشکیل میشود و با سرعتی معادل دو برابر سرعت صوت به راه میافتد و هرچه بر سر راهش باشد پرتاب و نابود میکند.
- اجسامی که توسط موج انفجار متلاشی شده مانند گلوله به پرواز در میآیند و آثار ناشی از آن تهدید جدی برای انسان به شمار میرود.
- خود موج انفجار نیز بر اعصاب انسان تأثیر گذاشته و باعث عدم تعادل (موقت یا دائم) میگردد که به اصطلاح به آن موجی شدن میگوییم و همچنین باعث آسیبهای شدید بر پرده گوش و دیافراگم قفسه سینه میشود که به ترتیب در اثر برخورد موج با پرده گوش و دومی دراثر بازماندن دهان انسان یا تنفس هنگام آمدن موج است که عوارض آنها کری---و دومی مرگ است.
- میزان دما با دور شدن از کانون انفجار کم میشود.
تشعشع هستهای[ویرایش]
این تشعشعات بسیار خطرناک و به محض انفجار بمب در تمام نقاط پخش میشود که شامل چهار دستهاند:
آلفا[ویرایش]
این ذره برد و قدرت نفوذ کمتری نسبت به سایر ذرات دارد و توسط یک ورق کاغذ یا پارچه یا پوست انسان متوقف میشود.
بتا[ویرایش]
این ذره از ذرات آلفا قدرت نفوذ بیشتری دارد ولی دارای برد کمتری میباشد و توسط یک صفحه فلزی با ضخامت بیش از سه میلیمتر متوقف میشود.
گاما[ویرایش]
این اشعه مانند امواج رادیویی دارای برد بسیار زیادی میباشد، قدرت نفوذ و تخریب این اشعه بسیار زیاد است. یک لایه ۱۵سانتیمتری بتن یا یک لایه ۲۰ سانتیمتری خاک فقط نیمی از این اشعه را میگیرد و همان نیمی دیگر اثرات زیانبار خود را بر جای میگذارد.
نوترون[ویرایش]
نوترون نیز مانند گاما هم بسیار زیانبار است هم دارای برد بسیار زیادی میباشد و قدرت نفوذ و تخریب بسیار زیادی دارد با این تفاوت که نوترون ذره است و گاما اشعه. اثر تخریبی آن در موجودات زنده بیشتر است تا اشیاء. در صورت انفجار بسیار کشنده خواهد بود.
شدیدترین انفجار هستهای[ویرایش]
قدرت شدیدترین انفجار اتمی صورت گرفته در جهان که در سال ۱۹۶۱ به وسیله شوروی انجام شد، ۵۰مگاتن بود. یکی از موفقترین تلاشها برای کاهش ذرات رادیواکتیو بود و این بمب پاکترین بمب هستهای از نظر ذرات خطرناک رادیواکتیو میباشد که تاکنون ساخته شدهاست. تنها یک بمب از این نوع ساخته و در تاریخ ۳۰ اکتبر سال ۱۹۶۱ در مجمعالجزایر نوایا زملیا آزمایش شد.[۶]
استفاده از جنگافزار هستهای[ویرایش]
(جستارهای وابسته:بمباران اتمی هیروشیما و ناگازاکی)
ایالات متحدهٔ آمریکا، تنها کشوری است که به صورت عینی از جنگافزار هستهای استفاده کرده است. نیروی هوایی ایالات متحدهٔ آمریکا در گرماگرم جنگ جهانی دوم، یعنی روزهای ششم و نهم اوت ۱۹۴۵، دو بار از جنگافزار هستهای برای تسلیم کردن مردم ژاپن استفاده کرده است. تلفات این جنایت جنگی، بیش از ۸۰٬۰۰۰ نفر بوده است.[۷][۸]
پانویس[ویرایش]
- ↑ Did Hitler Have the Bomb? | Germany | Deutsche Welle | 14 آوریل 2005
- ↑ «تعداد بمبهای اتمی موجود در جهان». خبرگزاری تابناک، ۱۹ شهریور ۱۳۸۸. بازبینیشده در ۱۰ سپتامبر ۲۰۰۹. «خبرگزاری فرانسه»
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ ۳٫۴ ۳٫۵ ۳٫۶ ۳٫۷ ۳٫۸ “Status of World Nuclear Forces”. Federation of American Scientists. Retrieved 11 March 2014.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ ۴٫۳ ۴٫۴ ۴٫۵ ۴٫۶ ۴٫۷ ۴٫۸ “Treaty on the Non-Proliferation of Nuclear Weapons”. United Nations Office for Disarmament Affairs. Retrieved 11 March 2014.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ ۵٫۳ ۵٫۴ ۵٫۵ ۵٫۶ ۵٫۷ ۵٫۸ “Comprehensive Nuclear-Test-Ban Treaty”. United Nations Office for Disarmament Affairs. Retrieved 11 March 2014.
- ↑ http://www.bbc.co.uk/persian/iran/2012/12/121130_u02_iran_ap_nuclear.shtml
- ↑ http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=بمباران+اتمی+هیروشیما+و+ناکازاکی&SSOReturnPage=Check&Rand=0
- ↑ http://www.empireoflies.ir/بمباران-اتمی-هیروشیما-و-ناکازاکی-ب/
پیوند به بیرون[ویرایش]
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ جنگافزار هستهای موجود است. |
|
|
|