کمیجان
 |
هم اکنون یک نظرخواهی برای گزیدن این مقاله به عنوان مقالهٔ برگزیده در حال انجام است و میتوانید در آن شرکت کنید. |
| کمیجان کمیجان |
|
|---|---|
 |
|
| کشور |  ایران |
| استان | مرکزی |
| شهرستان | کمیجان |
| بخش | مرکزی |
| سال شهرشدن | ۱۳۵۸[۱] |
| مردم | |
| جمعیت | ۹٬۱۹۵[۲] |
| جغرافیای طبیعی | |
| مساحت | ۱۱۱٬۱۵۷ هکتار |
| ارتفاع از سطح دریا | ۱٬۷۷۸ متر[۴] |
| آب‌وهوا | |
| میانگین بارش سالانه | ۴۰۰ میلی‌متر |
| روزهای یخبندان سالانه | ۲۵ روز[نیازمند منبع] |
| اطلاعات شهری | |
| شهردار | محمد سلطانی |
| ره‌آورد | انگور، بادام، گردو، کشمش |
| پیش‌شماره تلفنی | ۰۸۶ |
| وبگاه | سایت رسمی کمیجان سایت رسمی شهرداری سایت رسمی فرمانداری |
| شناسهٔ ملی خودرو | ایران۵۷ ن[۵] |
| تابلوی خوش‌آمد به شهر | |
کُمیجان شهری است در بخش مرکزی شهرستان کمیجان استان مرکزی ایران. شهرستان کمیجان در شمال غربی استان مرکزی واقع شده‌است که با اراک مرکز استان ۹۵ کیلومتر فاصله دارد.مردم شهرستان کمیجان در روستاها و مرکز شهرستان ترک بوده و به ترکی آذربایجانی سخن می‌گویند.[۶] این شهرستان از نظر آب و هوایی منطقه‌ای بکر به حساب می‌آید و جایگاه خوبی برای زندگی و گردشگری است؛ و دارای دانشگاه آزاد و پیام نور می‌باشد. اکثر مردم این شهر کشاورز می‌باشند. این شهر جاذبه‌هایی مانند بازار، قلعه خاندان بهادری، و خانه شاعر معروف فخرالدین عراقی می‌باشد. از جاذبه تاریخی مانند تپه چرگزی باغهای حسن‌آباد و شیخ دیلی، محمود بلاغی، قوش دره و... می‌باشد
محتویات
محله‌های کمیجان[ویرایش]
.jpg)
- قلعه
-
- محله قلعه بالاترین نقطه این شهر حساب می‌شود و از نظر بافت شهری محله‌ایی قدیمی می‌باشد که به بام کمیجان معروف است.
- محله گل ایچی
که مسجد جامع فعلی در ان محل بنا شده است و از محله‌های قدیمی محسوب می‌شود
- کهنه قلعه
- این محله بین محلهٔ نجارلار و نزدیک به چهار راه مهدیه از سمت خیابان ۱۶ متری انقلاب قرار دارد که یکی از محله‌های قدیمی کمیجان محسوب می‌شود. در این محل مسجدی به نام مسجد صاحب الزمان قرار دارد که آن مسجد هم از مسجدهای قدیمی و بزرگ کمیجان به حساب می‌آید که اکنون محل برقراری نماز جمعه نیز هست.
- یوخاره حاصار (علیا محله)
- این محله دارای یک یخچال قدیمی زیر زمینی بالای ۲۰۰ سال قدمت تاریخی می‌باشد که در ملک آقای حاج امان‌الله کمیجانی وجود دارد و هنوز از آن برای نگهداری بعضی از مواد غذایی مانند ترشیجات استفاده می‌شود این یخچال به دستور میرزااصغردفتردار عاصم السلطنه ساخته شده است. این یخچال در گذشته در فصل سرما پر از یخ شده تا در تابستان از ان استفاده شود و جالب است که بدانیم استفاده ان برای تمام عموم مردم آزاد و رایگان بوده و در انحصار خان نبوده است بلکه به دستور میرزا اصغر برای رفاه مردم ساخته شده است. (هنوز پابرجااست)
- عیسی آّباد سویه (محله سراب)
- بزرگترین محله کمیجان می‌باشد و این محله در مرکزی‌ترین نقطه شهر است این محله به خاطر شریک بودن آب با محله عیسی آباد به عیسی آباد سویه نام گرفت که از نام قدیمی این محله‌است و اکنون به محله سراب معروف است. جنوب این محله به باغهای این محله ختم می‌شود که آشاقه باغلار نام برده می‌شود و ساکنین این محله علاوه بر این باغ‌ها در منطقه حسن‌آباد نیز باغ دارند.
- نجارلار
- این محله بین محله کهنه قلعه و یوخاره حاصار (علیا محله) قرار دارد؛ که امروزه کمتر از این محله در کمیجان نام برده می‌شود در گذشته نجارها در این محله زندگی می‌کردند.
- علی قلی بک
- استخر قنات علیقلی بگ که از دامنه غربی دشت حسن‌آباد منشاء می‌گرفت در این محله قرارداشت و آب آن پس از جمع شدن در استخر، دشت عیسی آباد را آبیاری می‌کرد و این محله را به همین نام نهاده‌اند. این محله در حدفاصل عیسی آباد و کمیجان قرار داشت و در اتصال ایندو نقش مهمی ایفا کرده‌است.
- عیسی آباد
- عیسی آباد در اصل از کمیجان جدا و در غرب آن واقع بود ولی با توجه به فاصله بسیار کم، بمرور با ساخت و ساز اماکن مسکونی و تجاری به کمیجان متصل گردیده و بیکی از محلات بزرگ کمیجان تبدیل گردید.
- انار
- انار در اصل از کمیجان، جدا و در شرق آن واقع بود ولی با توجه به فاصله بسیار کم، بمرور با ساخت و ساز اماکن مسکونی و تجاری به کمیجان متصل گردیده و به یکی از محلات بزرگ کمیجان تبدیل گردید. ورودی شهر کمیجان این محله می‌باشد این محله یکی از محله‌های بزرگ این شهر است. (دانشگاه‌های آزاد و پیام نور، بیمارستان، اداره راه و ترابری و اداره آب‌های زیر زمینی در این محله قرار دارد)
- گول اوسته
- در زمان‌های قدیم، قنات بزرگ کمیجان و استخر (گول) آن در این محله قرار داشت و اطراف و اکناف این استخر (گول) را گول‌اوسته یعنی بالای استخر می‌گفتند. این منطقه، خوش آب و هواترین محله کمیجان می‌باشد که اکثر خانه‌های این محله درون باغهای ساکنین می‌باشد، این محله از محله‌های قدیمی بوده و قلعه قدیمی در این محله قرار دارد که به موزه شهر تبدیل شده است.
- هفتاد دستگاه (شهرک فرهنگیان)
- پنجاه دستگاه
- زاوا (شهرک گلستان)
- بیست دستگاه
- حسن‌آباد
- شهرک نیروی انتظامی
- شهرک مسکن مهر[۷]
صنایع دستی[ویرایش]
صنایع دستی کمیجان:!
- قالی
- گیوه
- هم در وفس بافته می‌شود و هم در کمیجان
- لواشین
- لواشین توسط نجارهای ماهر کمیجان ساخته می‌شده که در فصل‌های زمستان که کشاورزی نبوده مشغول به ساخت لواشین می‌شدند و در تابستان آنها را می‌فروختند.
آب و هوا[ویرایش]
اقلیم شهر کمیجان در جنوب و غرب از منطقه سرد همدان تأثیر گرفته و در جنوب به جهت وجود دشت‌های هموار صفه از هوای خنک‌تری بهره‌مند است. آب و هوای کمیجان به طور کلی معتدل و خشک است و مقدار بارش باران و برف به نسبتاً خوب است. حداکثر درجه حرارت در تابستان ۲۵ درجه سانتیگراد است که تابستان‌هایی خنک را می‌سازد.[۸]
| کمیجان | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| نمودار آب و هوا (راهنما) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---
آموزش عالی[ویرایش]
دانشگاه آزاد کمیجان[ویرایش]
دانشگاه آزاد اسلامی واحد کمیجان تحت پوشش دانشگاه آزاد واحد اراک در بهمن ۱۳۸۲ کار خود را آغاز کرد. هم اکنون با تصویب گسترش پروژه و با امتیاز ۱۳۵۰۰ میلیون ریال در زمینی به مساحت ۵/۳۲ هکتار فاز اول ساخت و ساز این دانشگاه آغاز شده و در فاز اول ۴۷۰۰ مترمربع فضای آموزشی در ۱۲ واحد ساختمان در حال اجراست. این دانشگاه در حال حاضر ۳۱۰ نفر در رشته‌های: کاردانی پیوسته کامپیوتر - الکترونیک و حسابداری و کاردانی ناپیوسته و کارشناسی حسابداری دانشجو پذیرفته که پس از اجرای فاز اول، رشته‌های حقوق - بازرگانی - الکتروتکنیک و عمران و کاردانی ناپیوسته کامپیوتر اضافه خواهد شد و در آینده تعداد رشته‌ها به ۳۰ رشته و همچنین تعداد دانشجوهای پذیرفته شده پس از اجرای فاز اول به ۱۰۰۰ نفر و در آینده به ۳۰۰۰ نفر خواهد رسید.[۹][۱۰]
دانشگاه پیام نور[ویرایش]
دانشگاه پیام نور واحد کمیجان در شهریور ۱۳۸۵ با پذیرش ۲۶۵ نفر دانشجو در رشته‌های حقوق - مدیریت بازرگانی - ادبیات فارسی - الهیات - علوم اجتماعی - مهندسی رایانه فعالیت خود را آغاز کرد. در طرح توسعه این دانشگاه با اختصاص زمینی به مساحت ۷ هکتار و ۲۳۰۰ مترمربع زیربنا در محله عیسی‌آباد تعداد دانشجوهای پذیرفته شده به ۲۰۰۰ نفر هم خواهد رسید. دانشگاه پیام نور کمیجان در ۸۵ کار خود را در رشته‌های حساب داری، کامپیوتر، حقوق آغاز کرد.[۷][۱۱][۱۲]
کتابخانه[ویرایش]
- کتابخانه فخرالدین عراقی
این کتابخانه در سال ۷۶ با ۱۲۰۰ کتاب در کمیجان تأسیس شد. کتابخانه فخرالدین عراقی هدف اصلی خود را گسترش فرهنگ خواندن را در بین گروه‌های سنی کودک و نوجوان و جوانان می‌دانند. اهداف کتالخانه فخرالدین عراقی
-
- ایجاد زمینه‌های علاقه‌مند کردن کودکان، نوجوانان، والدین و مربیان به مطالعه.
- ایجاد کتابخانه و مرکز اطلاع‌رسانی خود جوش برای ترویج خواندن در روستاهای این شهرستان.
- ارتباط با دانش آموزان و معلمان در جهت رشد فرهنگ کتابخوانی.
- برگزاری کارگاه‌های ترویج خواندن برای والدین، مربیان، معلمان و علاقه مندان به فعالیت‌های فرهنگی.
- جمع‌آوری کتابهای مناسب و منابع مربوط به خواندن، از همه نهادهای دولتی و غیردولتی مربوط به کتاب و کتابخوانی و خیرین و... ، سازماندهی آنها.[۱۳]
- کتابخانه دانشگاه آزاد
این کتابخانه در دانشگاه آزاد واحد کمیجان برای استفاده دانشجویانی که در این دانشگاه درس می‌خوانند می‌باشد. این کتابخانه شامل کتابهای:
-
- گروه آموزشی فنی مهندسی
- گروه آموزش کشاورزی و منابع طبیعی
- گروه آموزشی علوم پایه
- گروه آموزشی علوم انسانی
خانه معلم[ویرایش]
خانه معلم در مرکز شهر واقع شده که روبروی مدرسه ۱۷ شهریور قدیم ساخته شده بود که معلمانی که از اراک برای تدریس به کمیجان می‌آمدند در این مکان استراحت می‌کردند.[۷]
درمان[ویرایش]
بیمارستان امام علی (ع)[ویرایش]
بیمارستان امام علی (ع) کمیجان یکی از بیمارستانهای عمومی و تابعه دانشگاه علوم پزشکی اراک می‌باشد که منظور تشخیص و درمان بیماران ایجاد شده‌است. این مرکز دارای بخشهای اورژانس، اطفال و نوزادان وداخلی و تسهیلات زایمانی می‌باشد و در قسمتهای دیالیز، دندانپزشکی، روانپزشکی و تغذیه نیز به خدمات می‌پردازد. همچنین این بیمارستان دارای بخشهای پاراکلینیکی، داروخانه، رادیولوژی و آزمایشگاه این مرکز تمام مناطق شهرستان و برخی از شهرهای مجاور را نیز تحت پوشش قرار می‌دهد. پروژه ساخت این بیمارستان بدست یکی از خیرین این شهرستان به نام حاج سلیمان اناری در تاریخ ۳۱/۴/۷۶ آغاز و در ۳۱/۶/۷۸ به پایان رسید. در سال ۱۳۸۱ با افتتاح بخش اورژانس به بهره‌برداری رسید و در آبان ماه ۱۳۸۸ از بخشهای اطفال و داخلی نیز بهره‌برداری شد.
این مرکز در زمینی به مساحت ۷۰۰۰ متر مربع و در زیر بنای ۳۲۷۰ متر مربع در دو طبقه واقع در خیابان شهید بهشتی کمیجان قرار دارد که دارای ۳۶ تخت مصوب درقالب ۶۶ پست سازمانی می‌باشد. درطبقه اول (همکف):بخشهای اورژانس با مساحت ۹۰ متر مربع و ۷ تخت فعال، بخش دیالیز با ۱۷۰و ۴ تخت فعال و بخش پاراکلینیکی آزمایشگاه داروخانه و رادیو لوژی قرار دارد. همچنین واحد پذیرش. نگهبانی، انبار دارویی و درمانگاه‌های سرپایی داخلی، اطفال، عمومی، روانپزشک، دندانپزشک و کارشناس تغذیه نیز وجود دارد.
در طبقه دوم ساختمان واحد مدیریت، تسهیلات زایمانی، بخشهای بستری و اطفال آمار و مدارک پزشکی و نماز خانه وجود دارد.
این مرکز دارای ۴ پزشک عمومی ۳ پزشک متخصص (داخلی، اطفال، روانپزشک) و ۲ دندانپزشک و دکتر داروساز، ۱ کارشناس تغذیه، ۱۳ کادر پرستاری، ۴نفر ماما ۲ نفر کارشناس مدارک پزشکی ۲ نفر متصدی داروخانه ۱ نفر کارشناس مددکاری ۴ نفر کادر آزمایشگاه (۳نفر کارشناس ا نفر متصدی)۲ نفر کاردان رادیولوژی بیمارستان مجهز به ۴ دستگاه آمبولانس نیز می‌باشد.
درمانگاه[ویرایش]
این درمانگاه در سال ۳۸ در کمیجان ساخته شد و در این درمانگاه دکتر لقمانی اولین پزشکی بود که در این در مانگاه مشغول به طبابت شد و پزشکان هندی و پاکستانی نیز در این درمانگاه به مداوای بیماران می‌پرداختند. این درمانگاه در ابتدای خ امام خمینی واقع است و از یک طرف نیز به بازار کمیجان می‌خورد که اکنون خ شهید حجازی می‌باشد. این درمانگاه همکنون زیر نظر بیمارستان امام علی (ع) کمیجان است؛ و مشاوره‌های پزشکی نیز در این درمانگاه صورت می‌پذیرد.
موقیعت جغرافیایی[ویرایش]
 |
تفرش و آشتیان | وفس - ساوه و همدان | ساوه و همدان | |
| فرمهین و تفرش و آشتیان |  |
همدان | ||
 کمیجان  |
||||
 |
||||
| اراک | خنداب و ملایر | همدان |
مسیرهای ارتباطی[ویرایش]
موقعیت شهر کمیجان در یک حالت مرکزی نسبت به شهرهای اطراف واقع شده، به طوری که با شهرهای تفرش - اراک - ملایر و همدان کمتر از ۱۰۰ کیلومتر فاصله دارد؛ که این فاصلهٔ کم بین این شهرها، ارتباط اقتصادی بین آنها را راحت‌تر و کم‌هزینه‌تر می‌کند. اما با اجرای ابتکاری در راه‌های ارتباطی شهرستان می‌توان با یک تیر چند نشان زد و برای شهرستان راه‌های درآمد و همچنین برای شهرهای اطراف راه‌های صرفه‌جویی بسیاری در حمل و نقل بین شهری و جاده‌ای بوجود آورد. این پروژه، اتصال جاده کمیجان به جاده همدان - ساوه می‌باشد که از دره «وفس» صورت می‌گیرد. اجرای این پروژه فواید بسیاری به همراه خواهد داشت که در پی به برخی از آنها اشاره می‌شود:
۱. کوتاه شدن این مسافت برابر است با صرفه‌جویی در وقت - انرژی انسانی - سوخت - استهلاک خودروها - استهلاک جاده‌ها - راحت شدن ارتباطات و به طور کلی صرفه‌جویی در سرمایه‌های کشوری
۲. هم‌اکنون فاصله کمیجان - ساوه که بیشتر از راه آشتیان صورت می‌گیرد ۲۲۰ کیلومتر می‌باشد؛ اما با اجرای این پروژه این مسافت به ۱۵۰ کیلومتر کاهش پیدا خواهد کرد.
۳. هم‌اکنون فاصله کمیجان - تهران که بیشتر از راه آشتیان صورت می‌گیرد ۳۳۰ کیلومتر می‌باشد؛ اما با اجرای این پروژه ارتباط با پایتخت به ۲۶۰ کیلومتر کاهش پیدا خواهد کرد.
۴. هم‌اکنون فاصله ملایر - ساوه که بیشتر از راه همدان صورت می‌گیرد ۳۱۰ کیلومتر می‌باشد؛ اما با اجرای یا پروژه این مسافت به ۲۲۵ کیلومتر کاهش پیدا خواهد کرد.
۵. کوتاه شدن مسیر ملایر - ساوه نه تنها برای ملایری‌ها بلکه برای کلیه افرادی که می‌خواهند از استان لرستان به سمت ساوه و پایتخت تردد کنند مفید واقع خواهد شد.
۶. وقتی این جاده از دره سرسبز و زیبای روستای «وفس» که کیلومترها فضای سبز و جنگل مانند دارد عبور کند و با جاذبه‌ای که این روستا و مراکز پذیرایی که بعدها در این مسیر احداث خواهد شد خواهند داشت، می‌تواند برای گردشگران، منطقه‌ای خوش آب و هوا و همچنین بازدید از روستای تاریخی و زیبای «وفس» یا «ابیانه استان مرکزی» منطقه‌ای جذاب باشد.[۱۴]
- راه اصلی کمیجان - ساروق -آهنگران - اراک
- راه اصلی کمیجان - ساروق -آهنگران - آشتیان - سلفچگان - قم - تهران
- راه اصلی کمیجان - خنجین -فرمهین
- راه اصلی کمیجان - قهاوند -همدان
- راه اصلی کمیجان - میلاجرد -خنداب
- راه اصلی کمیجان - میلاجرد -خنداب - اراک
- راه اصلی کمیجان - میلاجرد -خنداب - شازند
- راه اصلی کمیجان - قهاوند - ساوه - تهران
- راه فرعی کمیجان - وفس -ساوه - تهران
- جاده در دست احداث
نشریات[ویرایش]
از جمله نشریات محلی کمیجان که سطح استان مرکزی توزیع می‌شوند می‌توان به هفته‌نامه‌های شمس استان مرکزی، آفتاب کمیجان و امید استان مرکزی اشاره نمود. دفاتر این سه نشریه در کمیجان و اراک واقع است و صاحب امتیاز و مدیر مسئول نشریه‌های شمس استان مرکزی و آفتاب کمیجان جناب آقای ابوالفضل فخرالاسلام و همچنین مدیر مسئول و صاحب امتیاز هفته نامه امید استان مرکزی جناب آقای حجت‌الله نیک ملکی می‌باشند.[۱۵]
آداب و رسوم[ویرایش]
- چهارشنبه آخر سال
۱. در این روز مردم آتش روشن می‌کنند و دور آتش جمع می‌شوند و از روی آتش می‌پرند (زردی من از تو سرخی تو از من) می‌گویند و اکثراً این آتش روشن می‌ماند تا صبح فردا که قبل از طلوع آفتاب آن را خاموش می‌کنند و از خداوند متعال درخواست دارند که کلیه بلاها از خانواده آنها دور شود و سال خوب و خوشی داشته باشند.
۲. مردم در این روز همسایه‌های خود را دعوت می‌کنند و کوزه‌ای را انتخاب می‌کنند و درون آن را از آب پر می‌کنند و هر کدام از همسایه‌ها نشانی را درون آن کوزه می‌اندازند و در آن را می‌پوشانند و هنگامی که در آن را می‌گشایند یک دختری را مانند عروس درست می‌کنند و از او می‌خواهند دست درون کوزه کند و نشان هر کسی را درآورد هنگامی که نشانی را درمی‌آورد یک شعر زیبا خوانده می‌شود که نشان دهنده سال پر برکت برای آن خانواده می‌باشد و مقداری از آب آن را بر سر آن دختر و دختران مجرد می‌ریزند تا سال آینده بخت آنها باز شود و به خانه بخت روند.[۱۶]
- شال اندازی
مراسم شال اندازی روز اول عید برگزار می‌شود و به در خانه‌ها می‌روند و از دوستان و آشنایان درخواست دارند که پارچه‌ای که به آنها داده می‌شود را پر کنند و به آنها بدهد (معمولاً: تخمه آجیل پول سکه و ...) به آنها می‌دهند که نشان از دست خیر آنها می‌باشد.
- روز طبیعت (۱۳ فروردین)
۱. رسم به اینکه در دور چاه‌ها که به صورت تپه‌ای درآمده است موتور و دوچرخه سواران دور آن می‌چرخند و به نوعی باعث تفریح آنها می‌شود و مردم کنار آنها نگاه می‌کنند و لذت می‌برند (شبیه دیوار مرگ) که به زبان محلی دولان پیچ‌پیچ معروف است.
۲. در این روز که معمولاً عصر ۱۳ فروردین انجام می‌گیرد افراد برای مسابقه سنگ اندازی به بیابان می‌روند و در مسابقه سنگ اندازی شرکت می‌کنند و بدین صورت است که به صف می‌ایستند و یک نفر به عنوان داور بیشترین یرد سنگ را نشان می‌دهد تا برنده معلوم شود (که معمولاً تا شب به طول می‌انجامد).[۱۷]
عزاداری[ویرایش]
- عزاداری در ماه محرم
عزاداری در شهر کمیجان به بخشهای مختلفی شروع می‌شود که اصل آن با شروع ماه محرم شروع می‌شود و بیشتر فرهنگ مردم را می‌توان از عزاداری هایشان در این ماه دید البته این عزاداری‌ها امکان دارد در نقاطی از کشور عزیزمان ایران اسلامی شبیه هم باشند.
- کلیتی از عزاداری در ماه محرم
عزاداری از همان اول محرم شروع می‌شود و هیئت‌های مذهبی که هر کدام از آنها مربوط به محله‌ای می‌باشد شروع به راه افتادن هیئت می‌شوند و هر هیئت در هر شب به یکی از محله‌های کمکیجان حرکت می‌کنند و تا مسجد آن محل و به طور میانگین هر شب هر هیئت به چند تا از مسجاجد محلات مختلف رفته تا در آن محل عزاداری نماییند. بطور مثال هیئت موسی ابن جعفر که موسوم به محله سراب می‌باشد در شب اول ماه رمضان راه می‌افتد و به مسجد حضرت ابالفضل محله قلعه می‌رود و در آنجا سینه زنی می‌کنند و بعد از آن به مسجد اما حسین محله یوخاره حاصار می‌روند و در آنجا نیز سینه زنی می‌کنند تا اینکه به مسجد خود (محل خود) بر می‌گردند و در آنجا نیز سینه رنی می‌کنند.
- روز تاسوعا حسینی
درشب ۹ محرم نذری‌ها بصورت عمومی شروع می‌شود و در آن شب در مهدیه کمیجان نذری داده می‌شود و همان شب هیئت‌های مذهبی به رسم هر شب بیرون می‌آیند و در یک یک مساجد را می‌چرخند و بعد از آنکه هیئت تمام شد جوانان هر محل برای پرداختن و کمک کردن به نذری حلیم که باید هم بزنند و حاجات خود را بگیرند تا صبح حلیم‌ها را هم می‌زنند و بعد از اینکه سفره‌های حلیم پهن شد و مردم برای صرف حلیم به خانه نذری دهنده می ایند و حلیم میل می‌کنند و بعد از آن نذری صبحانه که در اکثر نقاط شهر صبحانه داده می‌شود و بعد از صرف صبحانه شروع می‌کنند برای رفتن به هیئت در هر محل رسم است که برای یاد کردن از افرادی که دستشان از دنیا کوتاه شده است هیئت‌های مذهبی هر محل در محل خود می‌چرخد و جلوی خانه‌های افرادی که عزیزشان را از دست داده‌اند می‌چرخند و آن فرد عزیز از دست داده خیراتی را پخش می‌کند هر کس نسبت به وسع خود خیرات می‌کند بعد از اینکه هیئت در محلات خود چرخیدن و تمام شد موقع نهار نذری می‌شود که هر محل در مسجد خود شورع به نذری دادن می‌کنند و بعد از ظهر مردم در چهار محل کمیجان شروع به تماشای تعذیه می‌کنند
- روز عاشورای حسینی
در شب ۱۰ محرم نذری آبگوشت بصورت عمومی در محله یخاری حاصار شروع می‌شود و مانند شب نهم مراسمات اجرا می‌شود تا روز عاشورا که هر هیئت در هر محل شروع به آماده شدن برای بیرون رفتن می‌کند و هیئت هر محل پشت سر هم شروع می‌کنند به راه افتادن تا اینکه از سر اهل قبور محله گل ایچه می‌روند تا مسجد جامع کمیجان و در آنجا تجمع عمومی می‌کنند و شروع می‌کنند به عزاداری سرور سالار شهیدان
- شب شام غریبان
در این شب آن چنان‌که از قدیم رسم بوده هیئت هر محل آماده می‌شوند برای اجرای شام غریبان هیئت هر محل به دو دسته تقسیم می‌شوند و هر کدام از این دسته‌ها یک دم از نوحه را می‌گویند.
- تعذیه در کمیجان
تعذیه از همان روز اول محرم شروع می‌شود و تعذیه در چهار محل کمیجان خوانده می‌شود که عبارت است از ۱- محله انار ۲- محله گل ایچه ۳- محله سراب ۴- محله عیسی آباد
جاذبه دیدنی[ویرایش]
باغهای کمیجان[ویرایش]
یکی از دلایل سر سبز بودن کمیجان باغ‌هایی می‌باشد که دور تا دور شهر را پوشانده‌است. باغهای این شهر اکثراً تاکستان انگور، درخت زرد آلو، هلو، بادام، گردو و... می‌باشد. باغهای کمیجان به شرح زیر است:
- باغهای منطقه ظهیر آباد
- باغهای محله حسن‌آباد
- باغهای محله سراب (آشاغه باغلار)
- باغهای محله گل ایچه (آق گنبد)
- باغهای محله انار (یوخاره باغلار - قانّه باغ - قارا آغاشله باغ - آشاغه باغلار)
- باغهای محله عیسی آباد
- باغهای محله بالا
- باغهای محله زادق آباد
- باغهای محله قلعه
- باغهای محله یوخاره حاصار (علیا محله)[۱۸]
حمام‌های قدیمی[ویرایش]
محله‌های کمیجان حمام‌هایی داشته‌اند که به نام‌های زیر است:
- محله سراب
این حمام در محله سراب کنار مسجد زین العابدپن (ع) بود که خراب شد.
- حمام قدیمی و کاهگلی که از یک در دولنگه سبز رنگ کوچک بود و پس از ورود به یک پستوی کوچک می‌رسید و پس از آن به رختکن که درون رختکن سکوهای کوچکی وجود داشن برای نشستن و لباس پوشیدن و پس از آن تشکیل شده بود از تعدادی حمام نمره‌ای که در سمت راست حمام وجود داشت و در سمت چپ آن از شیرهایی تشکیل شده بود که در آن به لیف کشیدن مشغول می‌شدند لازم بذکر است این حمام با استفاده از هیزم گرم می‌شد و متصدی آن فردی بود به نام مرحوم آقای افشار که در سال ۱۳۸۵ فوت کرداند.
- محله گل ایچه
این حمام در نزدیکی مسجد جامع کمیجان می‌باشد یک بار بازسازی شد و بعد از مدتی غیر استفاده ماند و متروکه شده بود که در سال ۱۳۹۲ خراب شد.
- محله انار
این حمام نیز یک بار باعث مرمت گشت و بعد ار مدتی متروکه شد و در سال ۱۳۹۲ خراب شد.
- محله عیسی آباد
این حمام بدون استفاده‌است و متروکه شده و در سال ۱۳۹۲ (با حمام‌های محله گل ایچه، محله انار و محله عیسی آباد همزمان) خراب شد.
تپه چرگزی[ویرایش]
این تپه جز آثار تاریخی کمیجان می‌باشد؛ که گفته می‌شود در قدیم قلعه گبرها روی این تپه قرار داشته که پس از مدتها خراب شده و به شکل تپه درآمده‌است و مانند تپه تاریخی آوه (در شهرستان ساوه) درآمده‌است.
بازار[ویرایش]
بازار کمیجان در خیابان شهید حجازی واقع شده بود که بعداً به دست شهردار وقت کمیجان خراب شد. لازم بذکر است که بازار کمیجان چندین حجره داشته و در گذرهای بازار حوزه علمیه، مسجد، حمام، درمانگاه بوده. می‌گویند که نقشه بازار کمیجان را عاصم السلطنه از شیراز آورده بود و مانند بازار وکیل شیراز بوده‌است. در سال ۱۳۹۴ در مکان بازار قدیمی کمیجان یک بازارچه به عنوان بازار صنایع دستی ساخته شده که به صورت حجره درآورده شده و سعی شده مانند بازار قدیمی کمیجان باشد.[۱۹]
پارک شهر[ویرایش]
این پارک که به عنوان فضای دانشگاه پیام نور کمیجان به حساب می‌رود که دو شهید گمنام هشت سال دفاع مقدس در آن دفن شده‌اند. این پارک در دشت کمیجان ساخته شده‌است و دیدن آن خالی از لطف نیست.
حوزه علمیه[ویرایش]
حوزه علمیه کمیجان در کنار مسجدی در بازار کمیجان ساخته شده بود؛ و مزار میرزا اصغر داخل حوزه علمیه مدفون شده‌است، که اکنون به صورت متروکه درآمده‌است. به دلیل ساختن هنرستان ساعی مقداری از آن تخریب شده‌است.[۲۰]
قلعه‌های کمیجان[ویرایش]
- قلعه خاندان بهادری
- قلعه عاصم السلطنه
- قلعه محمد خان
- قلعه عابدین خان
- قلعه اکبر خان
- قلعه سرهنگ
- قلعه حسن خان (جنب مدرسه خیر محسنی)
بام کمیجان[ویرایش]
بام کمیجان در بالاترین نقطه شهری کمیجان قرار دارد موقیت منطقه‌ای این مکان در ابتدای شهر قرار دارد؛ بام کمیجان با سیاست گذاری‌های انجام شده دارای فضای مناسب از قبیل جنگل وسایل پارکی و تفریحی مکان مناسب برای نشیمن و کباب پزهای سنتی می‌باشد قابل ذکر است بام کمیجان تمام شهر رادر یک نمای بسیاز زیبا به نمایش می‌گذارد.[۷]
موزه میراث فرهنگی[ویرایش]
موزه میراث فرهنگی کمیجان در مکان تاریخی قلعه ایجاد شده است این موزه به آثاری از قبیل اشیاء قیمتی، سفال از دوران مادها و تات‌ها، خمره و ... نگهداری می‌شود.[۷]
قنات‌ها و چشمه‌ها[ویرایش]
- قنات گل ایچه
- قنات سرآب
- قنات علی قلی بک
- قنات حسن‌آباد
- قنات عیسی آباد
- قنات عیسی آباد
- چشمه حسین بلاغی
- چشمه محمود بلاغی
- چشمه شخدیل
- قنات نی نی جرد
- قنات ظهیر آباد
صنعت[ویرایش]
شهرک صنعتی کمیجان در ۵ کیلومتر ی جاده همدان واقع است؛ که یکی از قطب‌های کوچک صنعتی به شمار می‌رود؛ و این قطب صنعتی پتانسیل شرکت‌های بزرگ را در خود دارد. شرکت‌هایی در این شهر صنعتی مشغول به کاراند:
- شرکت صنایع شیر دهکده کمیجان (آلتیش)
- شرکت دانه‌های کلزا و الوفه
- شرکت محصولات لبنی شگالیو
- کارخانه سنگ آغ داش
- کارخانه آسفالت شهرداری
- شرکت لوله و شیلگ سازی
- شرکت لاستیک و پلاستیک
- شرکت میلاد پلاستیک آریا
- شرکت‌های ریخته‌گری و نورد
- شرکت‌های...[۲۱][۲۲]
کشاورزی[ویرایش]
عمده محصول باغی و زراعی شهرستان کمیجان انگور، بادام و گردو می‌باشد. همچنین محصولاتی مانند گندم، جو و محصولات غلات و حبوبات در کمیجان کاشت و برداشت می‌شود. اکثر مردم در باغهای خود و زمین‌های کشاورزی خود فعالیت دارند.[۲۳]
نگارخانه[ویرایش]
-
میدان شهرداری
-
میدان فخرالدین عراقی در شب
-
تک درخت در شب
-
کاشت درخت در محمود بلاغی
-
حسین بلاغی
-
هیئت مذهبی کمیجان
-
اسب زخمی در روز عاشورا
-
میدان شهرداری با فواره‌های زیبا
-
میدان معلم
-
جایگاه cng کمیجان
-
نمای کامل کمیجان در گوگل مپ
-
خیابان امام در شب
.jpg)
منابع[ویرایش]
- ↑ «بانک اطلاعات تقسیمات کشوری». پورتال وزارت کشور. بازبینی‌شده در ۵ سپتامبر ۲۰۱۴.
- ↑ «جمعیت و خانوار تا سطح آبادی براساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن 1390». مرکز آمار ایران. بازبینی‌شده در ۵ سپتامبر ۲۰۱۴.
- ↑ سایت فرمانداری و شهرداری کمیجان
- ↑ «پایگاه ملی نام‌های جغرافیایی». سازمان نقشه‌برداری کشور. بازبینی‌شده در ۵ سپتامبر ۲۰۱۴.
- ↑ بانک اطلاعاتی آکو، لیست پلاک‌های خودروهای ایران
- ↑ ناحیه کمیجان. www.nigc-mpgc.ir
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ ۷٫۳ ۷٫۴ ۷٫۵ گروه کمیجان سراب
- ↑ گروه کمیجان سراب (اطلاعات آب و هوای کشوری)
- ↑ گروه کمیجان سراب (شهرداری کمیجان)
- ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ سایت دانشگاه آزاد واحد کمیجان
- ↑ سایت شهرداری کمیجان
- ↑ سایت دانشگاه پیام نور واحد کمیجان
- ↑ لیست کتابخانه‌های استان مرکزی (شهرستان کمیجان)
- ↑ سایت شهرداری کمیجان
- ↑ گروه کمیجان سراب (نشریات)
- ↑ بر گرفته از کتاب کمیجان و بزچلو نوشته دکتر ابوالقاسم مرادی
- ↑ مراسمات محلی کمیجان که در ۱۳ فروردین انجام می‌گیرد و مردم نیز شرکت می‌کنند
- ↑ گروه کمیجان سراب (باغهای کمیجان)
- ↑ حاج علی اصغر عربی از قدیمی‌های کمیجان
- ↑ گروه کمیجان سراب (حوزه علمیه کمیجان واقع در بازار، حمام و مسجد جامع کمیجان)
- ↑ گروه کمیجان سراب (شهرک صنعتی کمیجان)
- ↑ http://www.sme.ir/?p=home.companysearch&ProvinceID=30&EstateID=0&TownshipID=436&IndustryID=0&Keywords=&pp=20&cp=1%7Cشرکت‌های شهرک صنعتی کمیجان
- ↑ گروه کمیجان سراب (کشاورزی شهرستان کمیجان)
- سالنامه آماری استان مرکزی سال ۱۳۸۸
- اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران: ۱۳۸۳.
- مختصات و ارتفاع
- نوشتاری در مورد قنات و چشمه‌ها
- پایگاه اینترنتی مرکز آمار ایران
- لغت نامه دهخدا
- کمیته تخصصی نام نگاری و یکسان‌سازی نام‌های جغرافیایی ایران
- تصویب‌نامه درخصوص اصلاحات و تقسیمات کشوری در استان مرکزی
- پایگاه اینترنتی معاونت حقوقی و امور مجلس، مصوبات هیئت وزیران
- اداره فرهنگ وارشاد اسلامی شهرستان کمیجان | وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی
پیوند به بیرون[ویرایش]
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ کمیجان موجود است. |
- سایت رسمی کمیجان
- گروه کمیجان سراب
- دیوان فخرالدین عراقی
- دیوان اشعار و عشاق‌نامهٔ عراقی
- رساله اصطلاحات شیخ فخرالدین عراقی
- سایت دکتر مهدی عربی
- سایت رسمی شهرداری کمیجان
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||
|
|
||||||
