بخش زرین‌دشت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

بخش زرین‌دشت یکی از بخش‌های تابعه شهرستان نهاوند در استان همدان در غرب ایران است.[۱]

تقسیمات کشوری[ویرایش]

  • بخش زرین‌دشت

روستای زریندشت یکی از مناطق سر سبز و خوش اب و هوا واقع در شمال شرقی تهران و از توابع شهرستان فیروزکوه میباشد این روستا در دشت های میانکوهی البرز به مدد آب رودخانه ی حبله رود ایجاد شد . برای دسترسی به روستای زریندشت جاده ی تهران فیروزکوه در کیلو متر 100 تهران به سمت فیروزکوه جاده فرعی وجود دارد به طول 18 کیلومتر که به زریندشت منتهی میشود. راه ارتباطی دیگر راه اهن تهران شمال است که از ان طریق میتوان به زریندشت دسترسی پیدا کرد. این منطقه دارای اب و هوای کوهستانی میباشد دارای زمستان های سرد و تابستان های خنک و ملایم میباشد . میانگین بارش سالانه حدود 600 میلی متر میباشد که سبب سرسبزی مناطق و ارتفاعات میشود. به برکت آب رودخانه ی حبله رود باغها و مزارع سر سبز انواع میوه های بهاری _ تابستانی و پاییزی به فراوانی یافت میشوند .رودخانه و چشمه زار ها موجب جذب توریسم یا گردشگر در این منطقه میشود . کوه های سر به فلک کشیده ان مانند حصاری منطقه را احاطه کرده و محیط منحصر به فردی به وجود اورده است . نیما زروانی

نقاط شهری: برزول

جمعیت[ویرایش]

بنابر سرشماری مرکز آمار ایران، جمعیت بخش زرین دشت شهرستان نهاوند در سال ۱۳۸۵ برابر با ۱۴۴۳۷ نفر بوده است.[۲]


روستاهای تابعه[ویرایش]

صنایع دستی[ویرایش]

گیوه بافی و قالی بافی از صنایع دستی این منطقه می‌باشد که امروز مورد بی مهری قرار گرفته اند.

دوستای زریندشت


اقتصاد[ویرایش]

پایه‌های اقتصادی این بخش کشاورزی و دامپروری می‌باشد.عبور نهرهای منشعب از رودخانه گاماسیاب مانند نهر برزول و عبور رودهای سراب گیان و سراب فارسبان از باعث حاصلخیزی مزارع این بخش شده است. محصولاتی همانند : گندم و جو و ذرت و آفتابگردان و خیار و گوجه فرنگی ودانه روغنی کلزا بصورت گسترده کشت می‌شود. در روستای زرامین علیا و زرامین سفلی در دره‌ای بطول پنج کیلومتر و عرض بین دویست تا پانصد متر یکی از مجموعه باغات میوه در منطقه غرب ایران وجود دارد که میوه‌های آنها عمدتا انواع سیب و هلو و آلو و انگور و گردو می‌باشد که علاوه بر تامین بخشی از نیاز شهرستان نهاوند به سایر نقاط ایران صادر می‌گردد. پرورش گاو و گوسفند و زنبورداری و مرغداری بصورت سنتی و سازمان یافته رونق بخش دامپروری می‌باشد.

منابع[ویرایش]

  1. اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران: ۱۳۸۳ خ.
  2. «سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۸۵، جمعیت تا سطح آبادی‌ها بر حسب سواد»(فارسی)‎. مرکز آمار ایران، ۱۳۸۵. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ نوامبر ۲۰۱۲. 

جستارهای وابسته[ویرایش]