محل
محل (به انگلیسی: Location)، در جغرافیا، یک موقعیت یا نقطه در فضای فیزیکی است که چیزی آن را بر روی سطح زمین، منظومه شمسی، یا جهان هستیِ قابل دسترس بشر، اشغال میکند.
- یک محل مطلق، با زوج مشخصی از طول و عرض جغرافیایی، دستگاه مختصات دکارتی (مثل دستگاه مختصات کروی)، دستگاه بیضیپایه (مثل سامانه ژئودتیک جهانی)، یا روشهای مشابه تعیین میشود.
- یک محل نسبی، محل یک مکان یا ناحیه در ارتباط با مکانی دیگر است، مثلاً «۳ کیلومتری شمال شرق تهران».
شیء مجرد[ویرایش]
بحث رایج این است که یک شیء مجرد (انتزاعی) آنی است که محل جغرافیایی مشخصی ندارد. به عنوان مثال «آزادی» که مختصات مشخص جغرافیایی در دستگاهی مختصاتی ندارد.
جغرافیا[ویرایش]
جای (جمع: جایها) یا مکان (جمع: اماکن، مکانها)[۱]، به معنای قسمتی از فضا، به صورت عینی یا مجازی، است که بر پایهٔ کاربرد یا رویدادهایی که در آن صورت میپذیرد، تعریف میشود.[۲] یعنی بخش مشخصی از فضا که توسط فرد یا چیزی اشغال شده باشد یا به آن فرد یا چیز تخصیص یافته باشد.[۳]
چنین مکانی میتواند یک ساختمان مسکونی یا اداری باشد یا یک جاذبهٔ گردشگری؛ در واقع به هر ناحیه از فضا با مرزهای معین یا نامعین، جای یا مکان میگویند.[۳]
واژهٔ «جا» یا «جای» پارسی بوده و از ریشهٔ پهلوی است، اما واژهٔ «مکان» از ریشهٔ عربی است.[۱][۴]
منابع[ویرایش]
- Location (geography)، مشارکتکنندگان ویکیپدیا، ویکیپدیای انگلیسی، برداشت شده در ۲۷ مه ۲۰۱۰.